Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Der wie in faem, dy hie in berntsje krige. Hja hie der gjin man foar. Doe hat se dat bern foar de bargen smiten. Mar letter, as hja de bargen fuorje moest, dan forskynde dat bern altyd wer as geest. Dan lei it de hantsjes om 'e rânne fan 'e trôch hinne.
nl.verhalenbank.19858
Vroeger werden er bij ons op school verhalen verteld over 'geesten oproepen'. Het was gevaarlijk, en je moest heel goed uitkijken welke vragen je aan de geest stelde. Er werd verteld over kinderen die bij iemand thuis glaasje gingen draaien. Een meisje had toen aan de geest gevraagd wanneer ze dood zou gaan. De geest antwoordde dat ze over drie dagen dood...
nl.verhalenbank.40419
Yn Jobbegea stie in hûs dêr woarde elke joun yn kloppe.
It klopjen bigong altyd om deselde tiid. Der wie yn dat hûs ris in kear in bern formoarde. Dêrtroch spûke it. De geest fan dat bern kloppe. Us mem fortelde it.
nl.verhalenbank.28276
In Stiphout spookt het bij de oude toren. Dwaallichtjes zijn zieltjes van ongeboren kinderen en van mensen, die in het moeras zijn omgekomen.
nl.verhalenbank.47527
Yn Burgumerheide is in poel, dy't net to bidjipjen is.
Yn Burgumerheide is ris in bern fordronken. Letter ware dat bern dêr soms om. Guon ha dat sjoen.
nl.verhalenbank.31200
Kasteel Well te Bergen, Limburg
"Dit kasteel oogt van buiten nog erg mooi, hoewel het ook flink gebombardeerd is tijdens de oorlog. Er is nog 1 toren over van de 4, maar dit is alleen nog een omhulsel. To the point dus: ja er is een spookverhaal: Vroeger woonde het geslacht Lidl (of Liedl) in het kasteel. Ze hadden een meisje genaamd Sophie. Dit meisje is...
nl.verhalenbank.49944
Verbannen van spoken:
Bij bezetenheid door boze geest, of wanneer iemand door de kwade hand geraakt werd, riep men de hulp van een priester, meestal een kloosterling in. Na de bezwering door gebeden uit een boekje, kreeg de getroffene de opdracht, veel goede werken te doen en te bidden. Bv. met grote aandacht negen maal het Onze Vader en het Wees gegroet....
nl.verhalenbank.63731
Us mem hat wenne op in plaets yn 't Wargeaster leechlân, dêr doogde it net. Dêr hienen se in lyts popke stikum oan kant brocht. Dat wie yn 'e stâl bidobbe. Sûnt spoeke it dêr. It gong der altyd op in pompen. Doe't mem der wie roun dêr in famke fan sa'n jier of 13 (sa lang wie 't lyn) nachts troch it bûthús. Dat bern koe de rêst net fine. It bern is letter...
nl.verhalenbank.15696
It barde dat der in frou op 'e Tike kaem to forstjerren.
De soan hie har biloofd, hy soe de boekweit bitelje, dy't hja noch skuldich wie oan in oar. Mar hy die it net. Doe krige it minske gjin rêst. Der folge de soan hyltyd hwat. Dat wie de skime fan syn mem. Hy wie op 't lêst deabinaud. Hy bitelle de boekweit en doe hat er noait wer hwat sjoen.
Doe hied...
nl.verhalenbank.20880
Ik haw ris mei de keppel to flaechslûken west nei in plakje achter Bedum. Wy sliepten yn in âld skuorre. It spoeke dêr.
Yn 'e foarkeamer wennen minsken. De baes sei: "Op dat plak yn 'e skuorre meije jimme net komme." En doe wiisde hy 't plak oan.
Doe't wy in nacht yn dy skuorre sliept hienen, gongen de oare moarns de minsken hast allegear nei hûs ta. Hja...
nl.verhalenbank.20725
Der leefde in man, dy forlear syn wiif. Hja hie in hiele protte klean fan har sels yn 'e kast. De man troude wer en sei tsjin it twadde wiif: "Jo kinne dy klean wol drage."
Doe seagen de bern har mem hyltyd wer kommen. Hja spoeke en roan nei de kast ta. Dat gebeurde wit hoe faek. Allinne de bern seagen it en sy fortelden it oan har heit. Mar dy woe 't net...
nl.verhalenbank.19663
As lytse bern froeger gjin deaklean mei krigen spoeken se letter om. De lju hienen altyd deaklean yn foarrie: lizzersguod.
nl.verhalenbank.29446
1.26. Heksen en de kwade hand
Uit de troebele bron van onkunde opgeweld, leeft het geloof aan heksen en spoken in deze streken nog steeds voort, ofschoon slechts in 't verborgene en meest onder de lagere volksklasse.
Godsdienst en beschaving hebben veel, zeer veel, doch nog niet alles kunnen uitroeien. Ds. Hanewinkel, die op zijne 'Reize door de Majory'...
nl.verhalenbank.50020
Janne Met wenne op Readskuorre. Hja hat in dochter hawn, dy hiet fan Frouk. Dat bern woarde ôfgryslike min bihandele. Sy iet by de bargen krekt as de Verloren Zoon. Hja is dan ek stoarn. Mar doe't se goed en wol dea wie, stie se op in joun samar by de tafel. Dat is faker as ienkear gebeurd.
nl.verhalenbank.20952
Op datselde plak, dêr't mem dat pleachbeest sjoen hat, dêr spoeke it altyd. Guon matte dêr wol us in berntsje sjoen ha. Dêr ha in man en in frou wenne, dy krigen rúzje mei elkoar en doe lutsen se elk oan in ein fan it berntsje. Sa ha se it útelkoar lutsen.
nl.verhalenbank.25949
Der hat ris in kear in brân west yn 'e Harkema. Der binne doe trije berntsjes yn 'e hûs forbrând. Jan van Zalen hat der noch in liet op makke. Wy wennen dêr tichteby. Tusken ús hûs en it sté dêr't dy brân wie lei in stikje heide. Dêr roannen sûnt dy brân nachts altyd dy trije lykjes om.
Dy berntsjes hienen gjin deahimdsjes oankrige, dêrtroch hienen se...
nl.verhalenbank.33309
Op 'e Sumarreheide forskynde altomets in neaken berntsje by lju yn 'e groppe. In man, dy't dêr net wenne, seach it op in kear mei ljocht-moanne-waer. De heit hie it berntsje gjin bierklean jown, doe't it stoarn wie. Nou koe it berntsje de rêst net fine.
nl.verhalenbank.11486
Der binne yn 'e Sumarreheide wolris berntsjes stil wei makke.
Dat wienen dan berntsjes dy't net bigeard woarden. Mar dy berntsjes krigen gjin rêst. Alhiel neaken, sa dânsen se om 'e stile hinne yn 'e skuorre.
nl.verhalenbank.29465
Om 1800 hinne wenne der op 'e Boelensloane in famke, dat hie har mem forlern. Dat famke hie it dêr sa bot mei to krijen, dat sy die elke dei de winsk, sy woe har mem wer sjen.
Doe op in joun hearde hja sljurkjende fuotstappen foar it hûs. Sy harke en it hart sloech har der fan hwant it wienen har memme fuotstappen.
En doe seach se mei eigen egen har mem...
nl.verhalenbank.17638
Yn 'e Feanster Omloop wenne froeger Japik Kikkert (= van der Bij). Der lei in greate gracht achter syn hûs. Dêr wienen us twa bern willemoeds yn fordronken troch de minsken dy't doe yn dat hûs wennen. Sûnt dy tiid roannen dy bern nachts altyd om 'e dobbe hinne.
De skuorredoarren, as dienen se dy jouns nòch sa fêst, dy stienen de oare moarns altyd iepen.
nl.verhalenbank.26042
