Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Hugo van de Loonse Duinen
De Efteling in Kaatsheuvel gaat nog een stap verder met het toeeigenen van een verhaal. In de 18e eeuw maakte de roversbende der bokkenrijders het gebied rondom Maastricht, Aken, Gulik en Roermond, de Belgische Kempen (in Postel), en delen van Duitsland, onveilig. 'Hugo van den Loonsche Duynen', hoofdman van de bokkenrijders,...
nl.verhalenbank.42802
In Stiphout spookt het bij de oude toren. Dwaallichtjes zijn zieltjes van ongeboren kinderen en van mensen, die in het moeras zijn omgekomen.
nl.verhalenbank.47527
Yn Jobbegea stie in hûs dêr woarde elke joun yn kloppe.
It klopjen bigong altyd om deselde tiid. Der wie yn dat hûs ris in kear in bern formoarde. Dêrtroch spûke it. De geest fan dat bern kloppe. Us mem fortelde it.
nl.verhalenbank.28276
Yn Burgumerheide is in poel, dy't net to bidjipjen is.
Yn Burgumerheide is ris in bern fordronken. Letter ware dat bern dêr soms om. Guon ha dat sjoen.
nl.verhalenbank.31200
Der wie in faem, dy hie in berntsje krige. Hja hie der gjin man foar. Doe hat se dat bern foar de bargen smiten. Mar letter, as hja de bargen fuorje moest, dan forskynde dat bern altyd wer as geest. Dan lei it de hantsjes om 'e rânne fan 'e trôch hinne.
nl.verhalenbank.19858
Vroeger werden er bij ons op school verhalen verteld over 'geesten oproepen'. Het was gevaarlijk, en je moest heel goed uitkijken welke vragen je aan de geest stelde. Er werd verteld over kinderen die bij iemand thuis glaasje gingen draaien. Een meisje had toen aan de geest gevraagd wanneer ze dood zou gaan. De geest antwoordde dat ze over drie dagen dood...
nl.verhalenbank.40419
Yn 'e Broek wennen in man en in frou mei bern. Ien fan dy berntsjes wie ûngelokkich.
De frou forstoar en de man bleau mei de berntsjes achter.
Sy hienen in folkstúntsje. Dat hierden se. Dat moesten dy berntsjes ûnderhâlde.
As dy berntsjes dêr oan 't wurk wienen, seagen se har mem. Dat gebeurde sa nou en dan.
Sy fortelden it thús, mar har heit woe 't earst...
nl.verhalenbank.21992
As lytse bern froeger gjin deaklean mei krigen spoeken se letter om. De lju hienen altyd deaklean yn foarrie: lizzersguod.
nl.verhalenbank.29446
Der dounsen foarhinne ek wol neakene berntsjes om 'e skuorrestilen hinne, dy't in bigearte hienen.
nl.verhalenbank.11487
Yn it kampke lân by de greate beam yn 'e Harkema dêr hat in great hûs stien. Dêr hawwe bern west yn dat hûs, dy ha har rêst net krige. Dy spoeken dêr letter om.
nl.verhalenbank.27417
Janne Met wenne op Readskuorre. Hja hat in dochter hawn, dy hiet fan Frouk. Dat bern woarde ôfgryslike min bihandele. Sy iet by de bargen krekt as de Verloren Zoon. Hja is dan ek stoarn. Mar doe't se goed en wol dea wie, stie se op in joun samar by de tafel. Dat is faker as ienkear gebeurd.
nl.verhalenbank.20952
Op datselde plak, dêr't mem dat pleachbeest sjoen hat, dêr spoeke it altyd. Guon matte dêr wol us in berntsje sjoen ha. Dêr ha in man en in frou wenne, dy krigen rúzje mei elkoar en doe lutsen se elk oan in ein fan it berntsje. Sa ha se it útelkoar lutsen.
nl.verhalenbank.25949
Der hat ris in kear in brân west yn 'e Harkema. Der binne doe trije berntsjes yn 'e hûs forbrând. Jan van Zalen hat der noch in liet op makke. Wy wennen dêr tichteby. Tusken ús hûs en it sté dêr't dy brân wie lei in stikje heide. Dêr roannen sûnt dy brân nachts altyd dy trije lykjes om.
Dy berntsjes hienen gjin deahimdsjes oankrige, dêrtroch hienen se...
nl.verhalenbank.33309
Op in nacht wienen heit en Ouwe wer oan 't murdejeijen. Doe kom Ouwe by heit en sei: "Der is my niis hwat passeard."
Dat wienen in stik of fjouwer, fiif famkes.
Twa roannen foarop, dy hienen wite skelkjes foar. It bloed roan har by de skelkjes del.
Dit gebeurde achter Hamsherne ûnder 'e Harkema, by in dykswâl. Se wolle wol ha dat dy berntsjes dêr...
nl.verhalenbank.33532
Oan 'e Nije Wei yn 'e Harkema, tichte by 't hûs fan Fokke en Syts wie froeger in âld dykje. Us mem en âlde Wyts kamen dêr togearre ris by nacht lâns. Doe seagen se twa neakene berntsjes, dy gongen oer de dyk. Mem hat it faek forteld. "Wy wienen sa bang," sei mem, "dat wy doarsten der hast net nei to sjen."
Doe't dy twa berntsjes oer de dyk wienen, sei...
nl.verhalenbank.29327
Op 'e Sumarreheide forskynde altomets in neaken berntsje by lju yn 'e groppe. In man, dy't dêr net wenne, seach it op in kear mei ljocht-moanne-waer. De heit hie it berntsje gjin bierklean jown, doe't it stoarn wie. Nou koe it berntsje de rêst net fine.
nl.verhalenbank.11486
Der binne yn 'e Sumarreheide wolris berntsjes stil wei makke.
Dat wienen dan berntsjes dy't net bigeard woarden. Mar dy berntsjes krigen gjin rêst. Alhiel neaken, sa dânsen se om 'e stile hinne yn 'e skuorre.
nl.verhalenbank.29465
Om 1800 hinne wenne der op 'e Boelensloane in famke, dat hie har mem forlern. Dat famke hie it dêr sa bot mei to krijen, dat sy die elke dei de winsk, sy woe har mem wer sjen.
Doe op in joun hearde hja sljurkjende fuotstappen foar it hûs. Sy harke en it hart sloech har der fan hwant it wienen har memme fuotstappen.
En doe seach se mei eigen egen har mem...
nl.verhalenbank.17638
Yn 'e Feanster Omloop wenne froeger Japik Kikkert (= van der Bij). Der lei in greate gracht achter syn hûs. Dêr wienen us twa bern willemoeds yn fordronken troch de minsken dy't doe yn dat hûs wennen. Sûnt dy tiid roannen dy bern nachts altyd om 'e dobbe hinne.
De skuorredoarren, as dienen se dy jouns nòch sa fêst, dy stienen de oare moarns altyd iepen.
nl.verhalenbank.26042
Yn Twizelerheide wenne in sekere Femme. Dy ried mei de hounekarre. Hy soe op in kear de hounen in stik brea jaen. Dat brea wie skimmelich.
Hy krige in wountsje oan 'e hân en doe woarde dat bloedforgifting. Doe is er dêr oan stoarn.
Nei dy tiid is Femme noch faek sjoen woarn, hyltyd mei twa famkes. Dan kom er achter út 'e tún wei mei de beide famkes by de...
nl.verhalenbank.33315
