Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
20 results
Dutch Keywords: geest huis angst
Spokerijen. In de 17e eeuw werd een huis bij Oost-Souburg "Spooken" geheeten, omdat daar een spook gezien werd van bovenmenschelijke gestalte, die iedereen schrik aanjoeg. Nadat zekere Vincentius het oude huis liet vernieuwen, vertoonde de geest zich niet meer.
nl.verhalenbank.39018
2.69. Het onbevreesde spook Jan-Michiel Betz (Bits genoemd), kleermaker te Bergeik, een geboren Duitscher en een braaf man, was ten jare 1827 op het Loo aan het werk en bleef in dit huis tot omtrent middernacht al pratende den tijd doorbrengen. Met het oog op het late uur bood men hem aan, dààr te overnachten, maar hij besloot evenwel naar zijne...
nl.verhalenbank.50110
Dat heb ik zelf indertijd nog meegemaakt. D'r was bij ons in Reeuwijk een jonge, die ging naar z'n meissie. Toen die terugging weer op huis an en toen die over de brug ging, zag die spoke lope. Hij weer terug naar 't huis van z'n meissie. Dat is echt gebeurd, een spook met wit over z'n hoofd.
nl.verhalenbank.70553
Vele ervan [volksverhalen uit het westen van Zeeuws-Vlaanderen] hebben betrekking op geloof in spoken en geesten; zo worden kinderen gewaarschuwd om niet te kort bij het water te komen, want daarin leeft Jan de Haak, die ze met een haakstok naar zich zou toetrekken. Vele ouderen durfden omstreeks 1900 's avonds niet de weg van Nieuwvliet naar Zuidzande...
nl.verhalenbank.49100
Witte Juffers Op het hoge vlonder over de Eenrummertocht spookt een witte dame, zijnde misschien de geest van Tagt. Volgens de beknopte overlevering is er een tijd geweest uit vroeger jaren dat alle menschen in Eenrum rijk waren, behalve een en dat was Tagt. Dit was de menschen niet naar de zin. Nu was er nog een stuk land, dat niemand toebehoorde. Er...
nl.verhalenbank.13244
SO: Ken je spookverhalen? AB: Die spookverhalen he, met oproepen he, dan zeiden ze dat er dingen konden bewegen in het huis. SO En hoe deed je dat dan? AB: En dan nou gewoon in een cirkel zitten en dan van die spreukwoorden. SO: Wat voor spreuken dan? AB: Ja eh ik weet niet, het was wel uit een boek hoor, het was wel uit een boek. Ik denk een voodoo en...
nl.verhalenbank.45843
Vlak bij Gouda was wel een spookplaats. Vlak bij waar nou de kaarsefabriek is, net an deze kant van 't Bosweggie. Op die hoek stond een groot wit huis met kelders. 't Was zelfs een soort gevangenis. Toen ik soldaat was in Gouda bin ik d'r wel is in weze kijke. Dat huis dee geheimzinnig an en d'r beurde allerlei rare dinge. D'r werd gezegd, de haan begon...
nl.verhalenbank.125730
Spokerijen in Schiedam Else vertelde mij in december 2009 dat zij drie jaar eerder een keer geesten had opgeroepen in haar huis te Schiedam; "We hadden op een stuk papier twee diagonale lijnen naar een middelpunt getrokken en voor de diagonale lijnen hadden we 'ja' en 'nee' geschreven. En wij moesten het potloodje raar in onze handen houden dat je hem...
nl.verhalenbank.49871
Tante en grötmoeder kwame van ’t Loo [gemeente Duiven] van de brullef. Tante, die nog mar zo’n djernje was, zag ’n kenieneke lope. Mar grötmoeder zag niks. Tante was nog jong en ze kroop tege grötmoeder on. Want ze was bang vör de kenien. Grötmoeder zèj: “Djern, lop toch goed”. “Ja mar, dan moj mar es kieke, wa mien vör de voete lup, ik kan hos nie...
nl.verhalenbank.50224
Herinneringen over spoken in Middelharnis. Tegenover onze school, op de hoek van de Langweg naar Nieuwetonge stond een klein arbeidershuisje, met de zijkant naar de weg. In deze zijkant was een luikje en voor dat luikje zat een idiote jongen. Deze jongen was betoverd. Een enkele maal als de tobber zijn misvormde gezicht voor het luikje vertoonde, gingen...
nl.verhalenbank.13283
Voader was no Oarum gewes en gieng soaves loat no huus. Da gieng vroeger allemol te voet. Halfweg Huse ston ’r ’n groot gespens opte weg. ’t Was ’n gedoante es ’n pjerd mè gloeiende oge ien de kop. Voader dorster nie vörbé’j. Hé’j gieng ’n hele umweg make. Mar ’t pjerd liep medd’m mee over ’n aandre weg, dezelfde kant op. En toe voader op ’t eind van de...
nl.verhalenbank.50222
LEH: "Wat ik zelf heb meegemaakt. Is waar gebeurd met mij. Ik sta bij de put, ik haal water uit de put, er komt een steen vlak voor mijn neus: zieuuuuh! Heel hard. Ik kijken. Ik zag niemand, niemand! Ik bleef weer, water halen, ik krijg weer een steentje: ooeeeuw! Hij maakt echt geluid, die steen! Echt geluid! Ik ben weggelopen naar huis. Ik heb het...
nl.verhalenbank.20783
Piter van der Kloet wenne yn 'e Surhústerfeanster Mieden. It wie hwat in nuvere man. Op in kear hied er nei de froulju ta west yn Greategast. Hy wie al wer by honk. Hy moest oer in barte om op it hiem to kommen. Mar midden op dy barte siet in dikke, grouwe houn. It wie in pûrfremde houn en hy seach Piter mei greate, gleone egen oan. Piter waerd bang en...
nl.verhalenbank.19846
Spookdieren Mijn oom hield ervan clandestien, hetgeen nog veel in Dungen gebeurt, op jacht te gaan op bunzings (stropen). Men doet dat 's nachts met een bunzinghond en bij voorkeur bij slecht weer, dan heeft men de meeste kans deze beesten te vangen. Op een keer hoorde hij duidelijk een hond met rammelende ketting door een heg gaan. Hij schrok er geweldig...
nl.verhalenbank.13432
As ien min bihandele wurdt troch in oaren ien en hy komt to forstjerren dan moat dy oare de forstoarne wer sjen. Nou krekt fiif en fyftich jier lyn wenne der yn Surhuzum in boerke. Hy wenne njonken in smidterij, in eintsje achterút. Hy wenne by syn mem yn. Dat minske wie widdou. 't Wie âlde Piere Mat en sy hie o sa min mei har man kind. Yn Surhuzum seinen...
nl.verhalenbank.19970
2.70. Een man door eenen geest den baard geschoren Al lang geleden trad op een laten avond of nacht een persoon, zoo bleek en mager als een geest, zeker huis te Zeelst binnen. Hij haalde zeep, water en een scheermes te voorschijn, zette eenen stoel gereed en gaf teeken aan eenen man die in dat vertrek te bed lag, zich daarop te plaatsen om geschoren te...
nl.verhalenbank.50111
Geachte heer Koman, In het Brabants Dagblad van 22 juni jl. hebben we gelezen over de zoektocht van u en uw collega's naar verhalen. Het volgende verhaaltje is heel klein en niet van groot belang maar echt gebeurd volgens de oorspronkelijke verteller, onze grootvader van moeders zijde. Mijn opa Bertje van de Goor (1862-1948) had met onze oma Maria van...
nl.verhalenbank.47279
De zuster van moeder wonde ien Haldere, on de Kniepsen afweg. Ze hadden ’n heel oud huus. En de minse zeie, dat ’t erien spokte. Gin mins dörfde d’r ien te wonen. Mien moeders zuster wel. Die was nie bang. Op ’n keer kwam er ’n man. Die zei tegen mien tante: “Ge zit hier zo moi. Mar de minse zegge, daj hier nie kun blieve wone, umdat ’t er zo spok. Ik zal...
nl.verhalenbank.50477
Witte Juffers Een kleine honderd jaar geleden was een boerenzoon uit Koewacht naar de kermis in Overslag geweest, en keerde eerst in den nacht naar huis terug. Ongeveer 'n half uur van de hoeve, bij een bocht van den weg, spookte het. Toen hij daar zoo langs liep, werd hij eensklaps op den schouder getikt. Achter hem stond een in 't wit gekleede dame....
nl.verhalenbank.38979
Leppink: Joa de wievenkoele, doar bunne wie wa duur ewest, doar heb wie veerder, doar kan ik niks van zegn. Joa heel oald, heel oald. Hier in Hoksbarge he'j de Bommelas, dat is op Buurscherzaand opan. Mer doar wordt dan ezegd: De bommelas, doar hef 'n keerlke, dat hef Keizer heetn, a'k nich better weet en den hef n naam ekrêagn en dat hef dan n betke...
nl.verhalenbank.128594
25