Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
10 results
Dutch Keywords: geest begrafenis sterven
Aardstralen. 'Als er teveel aardstralen zijn in een gebied kun je daar niet bouwen. Dat zou doorwerken in het huis en zorgen voor onrust in de woning. Laatst sprak ik met een vrouw die was helemaal ziek geworden van de aardstralen.' Geesten oproepen. 'Ik hoorde van meisjes die geesten gingen oproepen. Ze zagen toen een witte vrouw in de spiegel met een...
nl.verhalenbank.42037
Der wienen in boer en in frou, dy wennen yn Winaem. Mar hja hienen earder wenne yn Easterbierrum en dêr kaem de frou ek wei. Yn Winaem kaem de frou to forstjerren. Hja hie tsjin har man sein, hja bigearde yn Easterbierrum biïerdige to wurden. Mar de man hâldde him dêr net oan. Doe't se stoar, kaem se yn Winaem op it hôf. Hy hie syn bilofte brutsen. Doe...
nl.verhalenbank.20634
Ik vertel joe wat oal Banning mie vroeger verteld hef over humzulf. Ie moetn weetn, dat Banning met de helm geboorn was. “Ik was knecht bie de muller in Bunermond. Op een dag sturf de oale muller; toen dacht ik, dat is mis jong. Reken dr op, dat doe hum weer zugst. En was t niet zo? Niet lang na de begraffenis zweefde de muller al ommien huus. Daar was ik...
nl.verhalenbank.44025
Yn 'e Harkema is us ien bigroeven woarn mei in to lang lykkleed. Letter kom er werom by syn folk. Dan sei er: "To lang."
nl.verhalenbank.21552
In Vlijmen woonde vroeger eens een weduwvrouw, die bijzonder rijk was. Nu was ze niet een van de jongsten en bovendien was ze nogal ziekelijk. Ze was er dan ook vast van overtuigd dat ze het niet lang meer zou maken. Daarom riep ze op zekere dag al haar kinderen bij elkaar om haar geld onder hen te verdelen. Iedereen kreeg evenveel, maar toch hield ze wat...
nl.verhalenbank.49830
Anne Karl wenne op 'e Sânbulten. Hy wie us yn Grinslân oan 't sichtsjen op 'e klaei. 't Wie achter Warffum. De plaets fan 'e boer stie pûr op 'e rûmte. Op in joun soed er nei 't doarp ta to skearen. Hy woe it koartste paed mar nimme, mar dat rette de boerinne him sterk ôf. Hwant op dat paed, dêr doogde it jouns net, dêr spoeke it. Sy rette him oan foar...
nl.verhalenbank.19662
Guon minsken seagen lykstaesjes fan tofoaren. Letter stoar der dan ien, dêr't hja de bigraffenis al fan sjoen hienen. Ien fan 'e bikendsten hjir wie Bontsje Knjillis. Dy wie mei de helm geboaren. Hy wenne by 't spoar. Hy woarde nachts opjage. Dan moest hy der út. Dan moest er in lykstaesje sjen. Dan roan er soms om 't leven. Dan sieten se him achter. Dan...
nl.verhalenbank.38627
As men hwat bilooft, dan mat men it ek folbringe. Oars komt sa'n ien dy't men hwat biloofd hat, nei syn dea torêch. Myn pake oan heite kant wie Goaitsen van Wyk. Hja hienen it altyd och sa earm hawn. Op syn oanstean hienen se in kear in bigge kocht en dy fetmest. Dan soenen se de winters in fette baerch yn 'e skoarstien ha. Dat hienen se noch noait earder...
nl.verhalenbank.21049
Der wie in frou, dy hie in gouden skonk. Hja sei: "As ik der us ôf kom to reitsjen, dan wol ik dy skonk by my hâlde. Dan meije jimme dy der net ôfhelje." Dat biloofden se har, mar doe't hja stoar, hâldde de man him net oan syn wurd. Hy nom de skonk der àl ôf en it minske kom sûnder gouden skonk yn it graef. Doe't se ien dei op 't tsjerkhôf lein hie, kom...
nl.verhalenbank.23719
Het witte en het zwarte paard. In Middelstum woonde een jonge, naar geluk strevende vrouw, en 't leven lag voor haar als van een muur bezien een bloeiende tuin: wat behoefde zij aan den dood te denken? Iedere dag was haar een verassing des levens, en ze genoot iederen druppel van den tijd, gelijk een kind een zoeten drank. Ze dacht het niet, maar zij...
nl.verhalenbank.42067
11