Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Vlak bij Gouda was wel een spookplaats. Vlak bij waar nou de kaarsefabriek is, net an deze kant van 't Bosweggie. Op die hoek stond een groot wit huis met kelders. 't Was zelfs een soort gevangenis. Toen ik soldaat was in Gouda bin ik d'r wel is in weze kijke. Dat huis dee geheimzinnig an en d'r beurde allerlei rare dinge. D'r werd gezegd, de haan begon...
nl.verhalenbank.125730
Ze hebbe weI is gezegd dat 't spookt op Liesveld*. Daar zage ze een witte geest. Die zage ze ok op 't kerkhof, dat heb ie daar ook.
Je had d'r wel, die d'r voor binne bleve.
Liesveld is een stuk grond ten westen van Groot-Ammers, waarop in de Middeleeuwen het slot Liesveld stond.
nl.verhalenbank.69351
Voor het volgende verhaal moet ik u meenemen naar de z.g. 'Tempel', een klein wijkje gelegen tussen Eindhoven en Nuenen. Of liever gezegd, tussen Tongelre en Nuenen. Want in de tijd dat dit verhaal zich afspeelde was Tongelre nog een zelfstandige gemeente en viel het nog niet onder Eindhoven.
Dit verhaal moet zich honderden jaren geleden afgespeeld...
nl.verhalenbank.49829
Paushuize is een monumentaal pand op de hoek van de Kromme Nieuwegracht en het Pausdam in Utrecht. Volgens de site van huis spookt het er;
Spoken
Bij een groot en oud huis als Paushuize horen natuurlijk wilde verhalen over spoken en geesten. Zo eindigt een trap in de kelder op een dichte muur.
Hortense
Eén van de verhalen is dat de ziel van Hortense,...
nl.verhalenbank.49874
Vroeger stond in Eersel, in het zogenaamde 'Hof', een kasteel. Het behoorde toe aan een zekere familie Merkelbach, maar er is nu niets meer van te zien.
In het laatst van de zeventiende eeuw stond het kasteel leeg. Niemand wilde er wonen, omdat het er 's nachts spookte. Zelfs reizigers die voorbijkwamen en vermoeid naar onderdak zochten, gingen er niet...
nl.verhalenbank.49823
Ik heb hier nog iemand gekend met een wit laken om, die zat altijd binnen. Maar ze gingen d'r voor op de loop.
nl.verhalenbank.125558
In Bergeijk werd in het jaar 1838 een oud gebouw afgebroken, dat had toebehoord aan de gemeentesecretaris. Deze man had de gemeente op oneerlijke wijze benadeeld. Hij vertoonde zich na zijn dood voortdurend in dit huis en maakte de bewoners bang door allerlei gekke vertoningen en spokerijen.
nl.verhalenbank.49811
Opten Dries wonde Groadus Mielder en nèven ’m wonde zien zwoager Jan Huting. Groadus gieng dood en wier begrave. Op ’n keer was Jan Huting on ’t hout hakke vör de kachel en zien zoon ston nèven’m. Opens zèj die: “Voader, kiek ’s nor ’t huus van ome Groadus. Die kiekt dör ’t raam hirrenopper [hier op aan]”. Jan Huting keek en zag ’t ok duidelijk. Gaauw...
nl.verhalenbank.50183
No. 70. Nu mag je me geloven of niet, maar ik verzeker je dat er nog genoeg heksen en spoken zijn. Daar had je nu b.v. in de Moersche bosschen onder Zundert. Daar leefde een goeie veertig jaar geleden toch zoo'n eigenaardig beest. "Den Dier" noemden ze dat spook. En ik heb ons vader vaak hooren zeggen, dat er soms menschen waren, die 's avonds een...
nl.verhalenbank.46703
To Eastemar lei in faem op it lân to jirpelsykjen. Hja hie lêst fan pine yn 'e mûle.
Doe joech in biis har de rie, hja moest nei it tsjerkhôf tagean en in rustige spiker opsykje en dy oan 'e kies hâlde, dan bikom de pine yn 'e mûle.
Hja die dat.
De jouns doe't de faem al op bêd lei, kloppe der ien by har op it glês en dy rôp al mar: "Myn spiker! Myn...
nl.verhalenbank.21740
In een boereplaats in Zuiderwoude spookte het. Die plaats stond al lang leeg en toch brandde er 's avonds licht en hoorde men in de verte geluiden, want men durfde er niet dicht bij komen. Eindelijk verstoutte zich iemand er 's avonds heen te gaan. Daar er geen gordijnen waren, zag hij vier personen zitten kaartspelen.
Bevend riep hij: "Wie gij zijt,...
nl.verhalenbank.8760
No. 120. Op een laten avond trad een persoon zeker huis te Zeelst binnen. Hij was zoo bleek en mager als een geest. Fluks haalde hij zeep, water, en een scheermes voor den dag, zette een stoel klaar en gaf den bewoner, die in dat vertrek in bed lag, een teeken, om op den stoel plaats te nemen. De doodelijk verschrokken man dorst niet te weigeren en ging...
nl.verhalenbank.46818
Ik wie in kear yn Harkema op 'e wei, dat nou de betonwei is. 't Wie doe noch in sânpaed. Doe seach ik Japik Stoarm, dy't al in skoft wei wie, troch 't hôf gean. Hy harke hwat by de syddoar. Ik naeide hurd út.
nl.verhalenbank.19965
Lytse Wibe (Wibe Paulusma fan Sumar) wie fisker op 'e Burgumer Mar. Op in joun, doe wied er sahwat by Winterswyk (by de B.mar) kaem syn mem samar ynienen by him yn 'e skou. Doe wie hja al lang dea. Wibe doarst letter net wer nei de mar ta to fiskjen.
nl.verhalenbank.21368
Sake Booi wenne njonken Thomas en Klare (dat wienen de âlders fan Boardzer). Sake wie al in pear jier overleden doe kaem Thomas op in joun by ús heit yn 'e hûs stouwen. "O Jan, Jan," rôp er, "Sake stiet yn 'e daem, Sake stiet yn 'e daem!" Hy wie deabinaud en trille as in blêd oan 'e beam.
nl.verhalenbank.31116
Yn 'e Harkema wennet in man fan sa'n fyftich jier. Hy is widner en hat syn wiif forlern. Nou doart er jouns net allinnich it tsjerkhôf yn 'e Harkema foarby, hwant dan komt de geest fan syn wiif by him. Dat is al in pear kear gebeurd, seit er.
nl.verhalenbank.19923
It barde dat der in frou op 'e Tike kaem to forstjerren.
De soan hie har biloofd, hy soe de boekweit bitelje, dy't hja noch skuldich wie oan in oar. Mar hy die it net. Doe krige it minske gjin rêst. Der folge de soan hyltyd hwat. Dat wie de skime fan syn mem. Hy wie op 't lêst deabinaud. Hy bitelle de boekweit en doe hat er noait wer hwat sjoen.
Doe hied...
nl.verhalenbank.20880
As ien min bihandele wurdt troch in oaren ien en hy komt to forstjerren dan moat dy oare de forstoarne wer sjen.
Nou krekt fiif en fyftich jier lyn wenne der yn Surhuzum in boerke. Hy wenne njonken in smidterij, in eintsje achterút. Hy wenne by syn mem yn. Dat minske wie widdou. 't Wie âlde Piere Mat en sy hie o sa min mei har man kind.
Yn Surhuzum seinen...
nl.verhalenbank.19970
"De Zwarte Brug
Zo wordt hij genoemd in de volksmond. Het oude spoor loopt door mijn woonplaats heen. De Brug ligt vlakbij het schietoefenterrein. Loopt vanaf daar door naar Den Bosch, naar het natuurreservaat en daar is nog een brug. Een groot deel van deze brug is pas nog gerenoveerd.
Het spoor wordt niet meer gebruikt (al heel lang niet meer.) Mij is...
nl.verhalenbank.49962
Ik haw ris mei de keppel to flaechslûken west nei in plakje achter Bedum. Wy sliepten yn in âld skuorre. It spoeke dêr.
Yn 'e foarkeamer wennen minsken. De baes sei: "Op dat plak yn 'e skuorre meije jimme net komme." En doe wiisde hy 't plak oan.
Doe't wy in nacht yn dy skuorre sliept hienen, gongen de oare moarns de minsken hast allegear nei hûs ta. Hja...
nl.verhalenbank.20725
