Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
305 datasets found
Dutch Keywords: gedaante
VERBORGEN GELD In zo'n ouderwetse dorpswinkel in Durgerdam, waar je niet alleen potten en pannen kon kopen, maar ook met de kruiwagen een vrachtje turf kon halen, spookte het geweldig. 's Nachts werden alle deuren met veel rumoer opengesmeten en op het laatst werden zelfs de potten en pannen van de planken gegooid. Toen heeft men ten einde raad het huis...
nl.verhalenbank.13367
Wettergeesten binne jher net mar jher wie een aldfrau die net loans een tjerkhof dwast en mende hjar man don te sjen. Meest fen die fremdigheden sa hat ja een keer op past bij lytse bern, en de joens na hus tha mar ho ienen op iens whant ja mienden een geest te sjen. Er waard folk op helle, what wie nou het gefal, der stienen twa skiepen bij de hikke en...
nl.verhalenbank.13249
Witte Wieven Deze zag (misschien zelfs nog ziet) men op afgelegen wegen of bij afgelegen boerderijen. 's Zomers op de late avond bij nevelig weer. Men stelt ze altijd voor als zwijgende figuren en vertelt weinig bepaalds over ze. Ze schijnen geen goed te doen en geen kwaad te doen. Toch spreekt men met een geheimzinnig ontzag over ze. Ook spreekt men hier...
nl.verhalenbank.13247
Het moet ergens onder de Oost-Friesche kust gebeurd zijn. Met een schipper die vrij metselaar was. Die schipper voer dan met zijn bark op de Noordzee. Niemand zou iets aan die kapitein gezien hebben. Je zou zoo gezegd hebben een schipper zooals er zoovelen zijn. Een beetje o-beenen, een ringbaard die zijn kin vrij liet, heldere blauwe oogen en blonde...
nl.verhalenbank.128180
Jaren geleden zag iemand te Zuiderwoude op een donkeren avond een witte gedaante op het kerkhof. Dat vertrouwde hij niet. Hij riep dus zijn buren en deze riepen op hun beurt weder andere kennissen, zoodat men ten slotte in grooten getale bij het kerkhof samen kwam; want er op te gaan durfde niemand, daar men duidelijk iets wits zag en dat natuurlijk...
nl.verhalenbank.12422
35