Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Oan 'e Spoekloane by Drachtster Kompenije sweve wite gedaenten troch de beammen hinne.
nl.verhalenbank.27153
Op de Heilige Berg tussen een dikke boom en de beek zagen ze telkens een witte gedaante. Elke dag was die er te zien. Maar 't gekke was, als je der dicht bij kwam, dan was die gedaante opeens verdwenen.
nl.verhalenbank.21708
Dat heb ik zelf indertijd nog meegemaakt. D'r was bij ons in Reeuwijk een jonge, die ging naar z'n meissie. Toen die terugging weer op huis an en toen die over de brug ging, zag die spoke lope. Hij weer terug naar 't huis van z'n meissie. Dat is echt gebeurd, een spook met wit over z'n hoofd.
nl.verhalenbank.70553
Heit en âlde Sake ha it swevende frommes op 'e Lange Loane sjoen. 't Wie in pear jier letter as doe't er dat brune ding seach. 't Wie winter en ljochtmoanne waer. Der lei snie.
Heit sei: "Der rint noch in frommes achter ús. Hja seagen beide om. It frommes bleau op in distânsje en hja hearden net, dat se gong.
Sake seach us better ta en sei: "It is ús...
nl.verhalenbank.17522
Fan in jonge dy't noait bang wie.
Der wenne ergens in boer, dy hie in lytsfeint en in greatfeint. Dy lytsfeint stie foar neat, hy wie nergens bang foar. De greatfeint en de boer koenen har dat net bigripe. Hja sprutsen togearre ôf, de greatfeint soe in wyt lekken omdwaen en by jountiid op in bartsje stean gean. De lytsfeint woarde der op útstjûrd om in...
nl.verhalenbank.20825
To Eastemar op it Doarpslân stie froeger in boskje.
Piter Kamminga roan faek fan Eastemar nei Jistrum. Dat gebeurde meast by jountiid en dan gong er altyd de Achterwei lâns. Dy hat faek sjoen, fortelde er, dat der in gedaente út dat boskje wei kom, dy't dwars oer de wei hinne gong en weiwoarde yn it lân oan 'e oare kant
nl.verhalenbank.21865
Er moet een volksgeloof geweest zijn 't volgende: degene welke een grenssteen verplaatst had spookte rond met een gloeiende steen, alsmaar zuchtende: "Woe lek ick dae glujende sjlein". Een boer die zulks hoorde zei: "legk 'm, woe sjle um krege höbs". Toen was de verschijning verdwenen.
nl.verhalenbank.13233
Spookhuus.
Dat stait in Gaiterveen; nou is t gespook doan, moar n joar of wat leden gung t er roar heer. Woonden n man en nvrouw in; s maanks gungen de deurn s nachts zo moar oopn en tou.
De grundels wurn biezied schoovn. Te zain was dr niks, toch vonden dei mensen et wel griezelg. Wazzen gounend, dei zeden, dat et verbeeln weezn mos; zai geleufden dr...
nl.verhalenbank.46192
Doe't Hindrik Holthuis noch jong wie joech er om God noch syn gebot. Hy hie de gek mei alle godstsjinst.
As feint soed er us nei de froulju ta. Hy roan de Bopperein fan 't Wytfean del. Se hienen tsjin him sein dat it dêr spoeke. Mar Hindrik hie sein: "Ik bin foar gjin sawn duvels bang!"
Der stienen roggehokken op it lân, dêr't er lâns moast. Hindrik seach...
nl.verhalenbank.21233
In Wedde gebeurde nog wel es wat.
Op sommige plaatsen deugde het niet.
Daar waren heksen en sproken.
Het beruchte heksenproces tegen Alke Engels is bekend genoeg.
Dat is al weer een paar honderd jaar geleden, dat het arme mens verbrand werd.
In mijn jeugd gebeurde zoiets natuurlijk niet meer. Maar toch wisten sommige mensen zeker, dat het spoken kon....
nl.verhalenbank.43310
In Aalst woonde vroeger een boer die een dochter had, die iedere avond met de meiden meeging om de koeien te melken.
Op een mooie zomeravond, toen de meiden al aan het melken waren, dwaalde het meisje van de weide af tot ze aan de rand van een bos kwam. Toen ze daar zo liep, zag ze plotseling een witte gedaante verschijnen.
Hevig ontsteld snelde de...
nl.verhalenbank.49827
De Witte Dame
Men spreekt hier nog over "De Witte Dame", langs de Schelde, bij het Hellegat. Die Hellegat was voor enige jaren bijna geheel ingepolderd. Op de witte dame rust een vloek. Ze is in tooverbanden geslagen. Elke eeuw komt ze in donkere nacht, te klokke twaalf uur, meest wanneer de storm raast, wandelend over de Scheldedijk. Ze schrijdt zwijgend...
nl.verhalenbank.13481
Jehannes van der Zee wenne op Sumarreheide. Hy wie fêste arbeider by in boer yn Sumar. Op in moarn, doe't it noch tsjuster wie, gong er de heidereed by Jelke fan Sjoerd Bonnes lâns. Doe wie dêr hwat njonken him.
Jehannes sei: "Goeije morgen."
Mar hy krige neat to hearren fan dy oare. Hy sei nochris goeije morgen, oant trije kear ta.
Doe sei er foars:...
nl.verhalenbank.31581
Hindrikje Scholte roan us fan Drachten ôf nei Houtigehage. Doe sweefde der hyltyd in wite gedaente mei.
nl.verhalenbank.22887
Varende Vrouw
Algemeen was ±1890 'n vrouwtje bekend, dat dwars door muren en huizen, zonder benen, geluidloos voortliep. Grootvader, nadat hij er doorheen gegrepen had, nam z'n klompen in de handen en vluchtte ijlings. Niemand geloofde in haar bestaan, maar velen moesten 't geloven, nadat zij haar zelf gezien hadden.
nl.verhalenbank.13253
Dan was 't bijvoorbeeld zo, dan wier d'r verteld door mense, die hadde in een schim iets langs d'r heen zien schiete. In d'r gedachte hadde ze een deke of een huid om. Of iets in de gedaante van een wit lake. Vooral in de donkere herfstavonde.
nl.verhalenbank.125554
Oan 'e Parsingel to Eastemar hinge froeger in wite gedaente oer de homeije hinne. Guon wienen dêr tige bang foar. (Mar der waerd wol biweard dat dat ien fan 'e jonkers van Sminia west hie, dy't dat die, om 'e minsken bang to meitsjen)
nl.verhalenbank.21960
Spookplaatsen had je hier ok. Bepaalde plaatse, daar 't altijd te doen was. Op 't Hoge End, op den Dool. Daar bleve mensen stilstaan, ze konde d'r eige niet meer bewege. Dan zagge ze een schim, ze grepe d'r naar, maar 't ware niet te grijpe. Prate deje ze ok niet. Ze ware zwart of wit, dat was verschillend. Als je in 't paardepad liep daar zatte die spoke...
nl.verhalenbank.57821
"Vroeger stond er in Arnhem een klooster, waar ze nu de wijk Monnikenhuizen (vandaar de naam) hebben gebouwd. Dat klooster had ondergrondse gangen, die gangen schijnen er nog steeds te zijn. Eén ervan komt uit bij het gebouw waar nu de Arnhemse Buitenschool in zit.
Het verhaal kan ik me niet precies herinneren. Misschien zijn er monniken in die gangen...
nl.verhalenbank.49959
Bie t cafe “De hongerige wolf” - door mout eens n wolf vongen weezn - luip vrouger de Ruutn Oa langs.
Et spookde door meer bie de kolkn.
Mout es n keer aine n zwaarde gedoante teegn komen weezn. Um te waitn, wat of dat was, ruip e: “As t van god is, kom bie mie; en as t van de duvel is, goa van mie!”
En dou is t hail ding oet mekoar barstn.
Duvel luip dr...
nl.verhalenbank.47792
