Datasets - ISEBEL

Folkert van Berne (Anno Domini 1134) Ridder Folkert van Berne, zoon van Wennemaar van Altforst en Vrouwe Hermingardis, bouwt zijn nieuwe burcht aan den oever der Maas, in het land van Heusden. Over 't gladde water straalt de zon in felle, verblindende schittering. Loom kabbelen de geelblinkende golven en lekken de randen der breede rivier. Daar ruizelen...

abdij

nl.verhalenbank.46037

Die zelfde man vertelde mij, hoe men te weten is gekomen, dat N.N. een kol was. Toen ze alle nachten op de paarden van C.H. reed, die op de nu gesloopte oude boerenplaats gewoond heeft, gingen wij op een goeden keer onder het weivat zitten met een kaars bij ons. Toen we hoorden, dat de kol goed aan den gang was, gaven we een trap tegen het weivat; toen...

afkomen

nl.verhalenbank.9461

Ik zel joe eerst verteln, wat hier vrouger in Wedde veurvaaln is. Vrougg in de mörn voart dr ain karre over t stroade. Vouerman zit wat te dommeln in zokzulf, is hoast nog gain mens op pad. Opains blift t peerd stoan. Man kikt en door zug hai, dat n klein vrouwmens in t wit zien peerd bie de kop vast holt. “Dat is ja roar”, denkt e, “wat mankaiert dat...

betekenen

nl.verhalenbank.46227

Op de weg van Swolgen naar de Maas bij Blitterswijck was op een zekere plaats een hek, met wallen. 's Nachts kwamen uit de richting Swolgen 2 witte paarden (schimmels) op ieder daarvan zat een dame. Als ze bij het hek kwamen, gingen ze met paard en al ineens erover heen, verdwenen in de richting van de Maas.

bijgeloof

nl.verhalenbank.13525

De werwolf, wat ik d'r van weet, dat ie rondraasde. In mijn jeugd vertelde mijn grootvader, dat was een ouwe molenaar en die vertelde, dat as 't hard waaide en stormde, dan deed ie hier en daar een greep, de boere met paard en wage van de dijk. Dat zou dan de weerwolf zijn. Die zou zich van gedaante kenne verwissele.

dier

nl.verhalenbank.125802

Voader was no Oarum gewes en gieng soaves loat no huus. Da gieng vroeger allemol te voet. Halfweg Huse ston ’r ’n groot gespens opte weg. ’t Was ’n gedoante es ’n pjerd mè gloeiende oge ien de kop. Voader dorster nie vörbé’j. Hé’j gieng ’n hele umweg make. Mar ’t pjerd liep medd’m mee over ’n aandre weg, dezelfde kant op. En toe voader op ’t eind van de...

's avonds

nl.verhalenbank.50222

Voader was ’s ’n keer on ’t worspinne* zuke. Toen ie ien de struke was, gienge de struke van eiges uut mekoar. En toe stond ’r ’n gespens es ’n pjerd vör ’m. Voader liet de worspinne stoan en smèrden ’m no huus. Worstpinnen zijn doorns van de sleedoorn. Ze zijn scherp, dun en taai en van verschillende lengten. Ze werden ontdaan van de bast en gedroogd en...

beest

nl.verhalenbank.50223

Toevoegen aan Aant. 1949, fol. 7: )* „De nachtmare waart rond in de gedaante van een vrouw. Ze is nog meer belust op paarden dan op mensen en rijdt de hele nacht op hen rond. De paarden worden dodelijk vermoeid van deze ongewenste berijdster. De volgende morgen zou dit in de stal op te merken zijn uit de in elkaar gedraaide manen van de paarden.”...

afweer

nl.verhalenbank.48529

In Westenesch bie Emmen zat es n moal n duvel in de hanebalkn in de gedoante van een katte. Et biest was er niet vandoan te kriegn. Op t leste goan de mensn noar de pater. Die kump met een koffertien. “Kom, zul-we eerst n kommegien koffie drinkn?” vraagn de lu. “Nee”, zeg de pater, “eerst et wark afmakn.” Ie giet onder de hanebalkn stoan, dut zien...

beneden

nl.verhalenbank.44936

Op een boerderij te Blaarthem woonde vroeger een knecht, die in de zomer alle paarden naar een weide bracht die dicht bij een eikeboom lag. De wei en de omgeving kende men dan ook als ‘het eiken boomke’. Iedereen zag de knecht ’s avonds vertrekken, maar niemand zag hem ooit terugkomen. De mensen uit de buurt vonden dat maar eigenaardig en enkelen onder...

achterblijven

nl.verhalenbank.49787

Ik en myn wiif wienen us to jounpraten by in boer yn Haulerwyk. Doe fortelde dy boer ús, der wennen by in boer in greatfeint en in lytsfeint. Dy greatfeint en dy lytsfeint sliepten by elkoar yn 't selde bêdsté. Mar dy greatfeint hie in swier lot. Alle nachten om tolve ûre moest hy der ôf. Dan woarde er kloppe. Dan stie 't wite hynder foar 't bêdsdoarke en...

aanbieden

nl.verhalenbank.32685

Mie Roele kon ook kolle; dat zel uwe wel ders ehoord hebben. Dat ben ze an de weet ekomme toe ze 's nachts op de paarde van Roode Kees Honigh reed; die woonde op de ouwe boereplaas van Jan Wiltenburg, die nou gesloopt is. Ze gonge onder het waaivat zitten met een kaars. Toen ze hoorde dat de kol an de gang was, gave ze een trap tege het waaivat, dat toe...

aansteken

nl.verhalenbank.9332

Bie n boer dainden es n moal n grode knecht en n lutje knecht. Op n dag vuil et de grode knecht op, dat lutje aal man moagerder wur; ook was e zo stil en zee biekans niks meer. Hai muik zuk dr zörgn over en vruig aan zien kameroad: “Wilt, mien jong, doe vermoagerst bie de dag; wat he-st; scheelt die wat?” “Dat kan ik die nich verteln”, zee Wilt. Grode...

afrekenen

nl.verhalenbank.45695

Mien oal mens het vrouger et veurgezicht had. Op n middag was ze wat aan t dommeln; zai schrikt wakker en door heurt ze wat op de stroade; peregekletter en woagens. Het geval wil, dat n zet loater heur aigen peern op de loop goan en toun heurde ze et zulfde geluud weer. Ik wait ook nog, dat ze es n moal zee: “Ik zai scheepn vaorn over de haide.” Wie...

avond

nl.verhalenbank.44362

Oan 'e Lútnantsloane by Rottefalle, dêr spoeke altyd hwat yn 'e gedaente fan in hynder om.

gedaante

nl.verhalenbank.19689

Spookdieren Als men het vroeger over spoken en spookdieren had, dan noemde men in de eerste plaats katten en wel zwarte katten. Deze waren de dieren, waarin de heksen zich het liefst veranderden. Als zwarte kat gingen ze vooral bij avond op reis om verschillende zaken te betoveren. Boerderijen, mensen (vooral kinderen) enz. Een boer in onze nabijheid...

beheksen

nl.verhalenbank.13416

Tot de werken des duivels behooren ook de kol- of heksekringen die men wel in graslanden vindt. In Friesland noemt men zulk een kring een tsjernpaed = karnpad, wegens de groote overeenkomst met het cirkelvormig pad, waarop het paard rondloopt voor den karnmolen, waardoor de karnpols, die in de karn de boterafscheiding moet bewerken, in beweging wordt...

boer

nl.verhalenbank.69323

2.12. De verjaagde katten Omstreeks denzelfden tijd als vorenstaande, ontmoette Am. van der Meyden toen te Eersel woonachtig, op zekeren nacht, niet ver van het Jodenkerkhof, met peerd en kar daar voorbijrijdende, eenen troep heksen, in de gedaante van katten, die zijn aangezicht bekrabden. Hij sloeg er met de zweep onder en zij verdwenen alle.

aangezicht

nl.verhalenbank.50052

Kaïn Nog is Waleram's bloed ongewroken. In het land van Limburg klinkt zijn stem, ten Noorden en ten Westen, ten Zuiden en ten Oosten, doch geen echo laat ze na. Waleram en Reginald van Valkenberg waren twee broeders, en beiden beminden ze met gelijke liefde de dochters des graven van Kleef, Alixe. Zij hadden er nog niet met elkander over gesproken,...

bidden

nl.verhalenbank.41754

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur