Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Heit en mem kommen op in joun let fan Harkema nei Droegeham. Sy roannen de Bosk yn yn 'e Harkema. Doe wie der ynienen in houn by har, in dikke swarte houn. Dy roan hyltyd by har lâns. Mem sei tsjin heit: "Dit is gjin goed spul, sjoch, hy sweeft." It dier roan net. Op 't lêst wied er by har wei gong.
nl.verhalenbank.25340
Op in joun soenen heit en mem to praten nei 'de laatste Stuver'. Heit hie de hountsjes meinom. Dat die er altyd as er jouns to praten gong. Hwant der koe ris in murd wêze ûnderweis. (Hy die neat leaver as murdejeije.) Doe gebeurde it dat de beide hountsjes mei de sturt tusken de poaten by heit kamen. Heit en mem tochten: hwat sil dit bitsjutte.
Doe seagen...
nl.verhalenbank.33522
Der wie in man siik. Hy wenne dy kant út nei Burgum. De frou gong nei Piter Poes om in drankje.
"Tink der om," sei Piter Poes, "ûnderweis binne der hounen, dy wolle 't drankje brekke."
Der wie ûnderweis in houn by har opsprong en dêrtroch rekke de flesse mei drank stikken.
nl.verhalenbank.25626
Myn mem en heit wienen der op in joun (hjir yn 'e Westerein) op út west. 't Wie yn 'e winter en der lei snie. Doe kaem der in houn achter har oan rinnen. 't Wie in greate houn. Hy wie swart en de sturt sleepte him op 'e groun. Heit en dy hienen 't net rjocht op dy houn bigrepen. Se krigen de stikken snie-koalster ûnder 'e klompen wei en smieten dêrmei op...
nl.verhalenbank.29958
Myn broer hat yn Inkhuzen wenne en is letter nei Broekerhaven forfearn. Op in jountiid soed er mei syn frou nei syn skoansuster ta to jounpraten. Hja wienen ûnderweis, doe kaem der in grouwe, swarte houn op him ta, dy luts him oan 'e bokse.
De oare deis founen se de baes fan dy houn; hy wie fordronken yn in feart.
nl.verhalenbank.30371
In sekere Sake van der Kloet en syn wiif wennen op 'e Skieding oan 'e Fryske dyk. Dy beiden koenen och sa min mei elkoar. Doe't syn frou yn posysje wie, sloech er har mei de bolleskeppe. Doe sei de frou: "Noust' dat dien hast, hoopje ik dat God in teken oan it bern jowt, nou't ik yn posysje bin."
Doe krigen se in bern, dat wie gebucheld. (Alle oare bern...
nl.verhalenbank.17753
Myn heit en mem (Thoma en Klare) reizgen nei de merken ta. Op in nacht ha se in rare gisel makke. Se woarden mei de hounekarre en de fjouwer hounen derby op it Wytfean samar oer de beammen hinne tild en kommen yn 'e sleat tolânne.
nl.verhalenbank.19596
Myn beide skoanâlden hienen der op út west mei de karre mei rusken matten. Doe't se by 't Blauhûs wienen, flak by Boelensloane, woarden se samar yn 'e feart dreaun. De karre bleau stean. Sy koenen de hounen net foarút krije, sa bang wienen dy.
't Wie in soart houn west, dy't se sjoen hienen. Guon woenen wol ha, dat it in pleachbeest wie.
nl.verhalenbank.22916
Alde Ljibbe' Wemel wie fan 'e duvel biseten. Har man gong tiisdeis nei Grins ta, nei de merk. Dan moest har broer by har komme hwant sy doarst net allinne to wêzen. De katten sieten by har yn 't finsterbank to miauwen en fleagen by de glêzen op, as se der net ynkommen. Ienkear wie der in stik lawaei by har op 'e souder. It wie krekt as woarde der in...
nl.verhalenbank.21361
As in houn spûkgûlt, dan giet der ien dea. Dat komt altyd út. Mar it is ûngelyk hoe't it gebeurt. Sy matte net fêst sitte. Dan binne se binaud. Dan gûle se altyd.
Myn frou wie frijhwat siik. Wy leinen op in nacht togearre op bêd. Doe bigong der in houn to spûkgûlen. Ik tocht: As se dat nou mar net heart. As se nou mar slept.
"Slepste?" sei se.
Ik sei:...
nl.verhalenbank.24095
Sahwat trije en fyftich jier lyn, yn 't bigjin fan ús trouwen hienen Klaes en ik ris togearre nei Gerrit Kempenaar yn 'e Twizelerheide ta west to jounpraten. De nachts gongen wy wer op hûs oan. Wy wienen oan 't âlde heidetsjerkhôf ta, dêr't in gracht foar lâns rint. It hountsje roan hyltyd fóár ús, mar dêr by 't tsjerkhôf gong er ynienen achter ús. Hy...
nl.verhalenbank.23739
Hjir wennen froeger twa âlde bruorren. De iene wie troud, de oare net. Dy bruorren hienen in skip togearre.
Deselde dy't troud wie koe net bêst mei syn wiif. It heakke altyd tusken harren.
Doe jage de broer dy't net troud wie him by 't wiif wei en doe libbe hy der tonei mei.
Syn broer dy't skulpefisker wie, lei bûtendyk. Doe kom der in hountsje by him oan...
nl.verhalenbank.27830
Myn suster en har man wennen yn 'e Grinzer Pein, krekt lyk as wy ek. Op in joun kommen se by ús wei mei ljochtmoanne. Sy wienen omtrint oan hûs ta. Oan wjerskanten fan 'e wei wie in brede gracht. Dêr stienen in pear rigen beammen by.
Ynienen sei myn swager: "Sjoch, sjoch, sjoch, sjoch, in dikke swarte houn." Hy wie der bleek fan, sa kjel woarde er. Mar...
nl.verhalenbank.25559
Der wienen in man en frou, dy wennen op 'e rûmte. In suster fan 'e frou wenne by harren yn. De man forstoar. Doe forkochten de beide susters alles en gongen nei 't doarp ta to wenjen.
Op in nacht wie 't hiel min waer. It wearljochte en tongere oan ien tried wei. Doe hearden se bûten flak foar 't hûs in houn. Dat beest blafte en jankte sa, dat de beide...
nl.verhalenbank.19303
Der leefden ris in man en in frou. Dat wienen Pibe en Tetsje. Hja hienen ek noch in houn, dat wie Wachter.
Dy minsken wienen nergens bang foar, foar gjin duvel.
Doe't Pibe forlet fan jild hie, kom de duvel by him. "Dû kinst wol jild fan my krije," sei de duvel, "dan kinst dyn fjild wer bibouwe, mar wy prate dit ôf. Alles hwat boppe de groun waechset is...
nl.verhalenbank.25548
In de Beemster stond voor vijftig jaar een boerenplaats waar het spookte. Niemand wilde er wonen tot ten slotte een paar jonggetrouwde lui er gingen wonen. 's Nachts om twaalf uur hoorden zij altijd vreemde geluiden. De voorwerpen tot versiering in den zomer in de stal aangebracht werden omgegooid, de schilderijen van de wand gehaald enzovoort. Dit ging...
nl.verhalenbank.8602
