Datasets - ISEBEL

In susterke fan my rekke net goed. Sy woarde al minder en minder. Op 't lêst wienen har lippen al hielendal blau en wy moesten se hyltyd wiet meitsje. It wie neat mear. Doe sei Aukmoai op in kear: "Sille wy us foar har nei Rottefalle nei ús Hinke-moai." (Dat wie Frânse Hinke, de duvelbanster) Doe dêr hinne. Hinke sei, it bern wie bitsjoend. Se joech mem...

beter

nl.verhalenbank.21646

Myn man syn suster wie altyd syklik. It bern tsjirme. Hja hie altyd skeel. Doe sei heit: "De boze geest pleaget har. Dy sit ûnder 't bêd." Doe helle er in gripe en reage dêrmei ûnder 't bêd om. Doe kom dêr in kat weifleanen. Dat wie de boaze geast, sei heit. Hy prebearre dy kat to reitsjen mei de gripe, mar dy kat fleach fuort. Heit achter de kat oan, mar...

bed

nl.verhalenbank.29373

Mem har muoike Lys dy hie in dochter, dy wie bitsjoend. Sy gongen nei in duvelbander ta en krigen guod. Der kaem altyd in kat by muoike en dy. Sy makken it hinnegat en alles goed ticht, mar it joech neat, dy kat kaem der altyd yn. Dy kat, dat wie de tsjoenster, sei de duvelbander. Doe't it fanke fan it guod fan 'e duvelbander ynnaem, bigong se to koarjen....

betoverd

nl.verhalenbank.19348

Willem Stienstra hie bargen. By him wie Fok fan Knjillis Hut húshâldster. Der kom ien fan 'e Hamsterheide by Willem, dy biseach de bargen en sei: "Hwat dogge dy beesten it raer. Dêr koe wol us ien mei de hân oerhinne west ha. Fok, de húshâldster sei: "Dêr wyt ik neat fan, hear." Mar 't wie dêrom wol sa. De bargen wienen bitsjoend. Sy ha guod fan 'e...

beesten

nl.verhalenbank.17461

Us Tsjipkje woarde ek al us siik. Doe kom Tet ek us wer in kear by ús. Sjoerd (myn man) syn suster wie ek by ús. Tet sei tsjin Tsjipkje: "Hwat bist in leaf famke, mar jim mem wol net lije dat ik by dy kom." Ik sei: "Né, dû bliuwst fan har ôf." Sjoerd syn suster hat har in opstopper jown. Sa is se der út rekke. Wy ha doe nei in man ta west om rie. Tsjipkje...

nl.verhalenbank.23430

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur