Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
157 results
Dutch Keywords: duivelbanner hekserij
No. 171. 't Was in 1560. Een boer uit Kasteren onder Hoogeloon, die al vijf jaar ziek was, raadpleegde een duivelbanner, die hem wist te vertellen, dat hij betooverd was. De heks zou den volgenden morgen aan zijn hoeve komen om iets te vragen, dat moest hij weigeren; maar dan zou ze iets uit zijn tuin willen hebben, dat moest hij haar "om Godswil" geven....
nl.verhalenbank.46922
BETOVERDE KINDEREN In de zestiende eeuw waren de kinderen uit een gezin dat in de Sint Nicolaassteeg te Amsterdam woonde betoverd. Een buurman gaf de ouders toen de raad om eiken spaanders te koken in water dat was geput vanaf een brug waarop een kruisbeeld stond. Dan zou de toveres gedwongen zijn om te komen en de kinderen weer gezond te maken. De ouders...
nl.verhalenbank.13368
Het gebeurde wel bij ons dat de mensen aan het karnen waren, maar dat er geen boter wou komen. Dan was de boel behekst. Op een keer haalden ze de duivelbanner der bij en die zei: "Maak de pook maar gloeiend-heet en doe die maar in de zure melk." Dat deden ze en toen kwam er boter.
nl.verhalenbank.32021
Maar nu, wat mijzelf later in Limburg is overkomen. We woonden bij andere mensen in. Op een keer werd ons dochtertje ziek. De vrouw, die met ons hetzelfde huis bewoonde, zei ons, dat we een zeker mens in de gaten moesten houden. Een vrouwtje kwam zo nu en dan vragen: "Hoe gaat het nu met Nora?" "Bekijk het kussen eens," zei de buurvrouw. "Als er een krans...
nl.verhalenbank.43083
Bij ons in de buurt was een ziek. 't Was een boerin. Die werd maar niet beter. Toen zei een buurvrouw van ons tegen haar: "Je moet naar de kwakzalver toe." Die man dat was een duivelbanner. Daar gingen ze heen. Toen zei die duivelbanner: "Je bent betoverd. En als je wilt weten wie het gedaan heeft, dan moet je morgen de kant naar de Ried uit lopen. "Die...
nl.verhalenbank.21700
Men meldt uit Smilde: Het negenjarige zoontje van een arbeider in deze gemeente was sedert eenige maanden lijdende en kwijnde ziender oogen weg. Er waren er die oordeelden, dat eene boosaardige heks niet vreemd zou zijn aan den treurigen toestand van den knaap. Op zekeren morgen zaten niet minder dan vijf zwarte katten op de deur der schuur, terwijl nog...
nl.verhalenbank.9345
Heksen betoverden vooral kleine kinderen die in de wieg lagen. Zo weet ik dat er een ziek kind was in Schoonoord. De buurvrouw vroeg de ouders: "Wie is der bij dat kind geweest?" Nou, die of die, zeiden ze dan. "O," zei de buurvrouw, "dan heeft die het kind behekst." Ze maakten het kussen los. Toen zat daar een krans in van veren. Toen zei die buurvrouw:...
nl.verhalenbank.32020
By guon wie de tsjerne wolris bitsjoend. Dat gebeurde altyd as Lutske der west hie. Dan koenen de lju mei gjin mooglikheit bûter meitsje. Dêr woarde dan ek duveldrek foar brûkt. Sy gongen earst nei de duvelbander ta. Dat wie Hinse Jehannes de Boer, dy wenne op it Swartfean.
nl.verhalenbank.12515
As it net tsjernje woe, hie der in forkeard man by 't fé yn 't lân west. Dan woarde Piter Poes der by helle. Dy moest de saek wer yn oarder bringe.
nl.verhalenbank.12245
Tsjoensters hawwe popkes, dêr't se mei spjelden yn prippe. Myn jongste suster wie noch in hiel lyts bern; dy bigong yn 'e nacht om tolve ûre hinne altyd to jammerjen. Dan raesde se moart en brân. Dan krige it bern pine, trochdat de tsjoenster dan yn har popkes ompripke. Doe op in kear nommen heit en mem har út 'e widze en leinen it bern tusken har yn, op...
nl.verhalenbank.28060
Dat heb ik van iemand uit Asperen. Dat is gebeurd in Asperen. Daar was een kind behekst, allemaal padden in d'r buik. Dan kwam d'r een duivelbanner bij.
nl.verhalenbank.72800
Foar tsjoenen wienen se eartiids yn Jobbegea tige bang. De lju makken in gatsje yn 'e drompel en dêr dienen se duveldrek yn. De bern droegen duveldrek op 't boarst. As de bern bitsjoend wienen gong men nei Murk gûchlem, de duvelbander fan de Knipe. Bitsjoende bern dy't stoaren, bleauwen slop. Ek in tsjoenster wurdt net stiif, as se dea giet.
nl.verhalenbank.21021
Yn Broeksterwâlde is 't wol gebeurd dat bern bitsjoend waerden. Dan dienen se duveldrek ûnder 'e drompel. De âlde buorfrou mocht der net wer komme. Wie der ien bitsjoend, dan gongen se nei de duvelbanner. Dan founen se krânsen yn 'e kessens, dy wienen prachtich troch elkoar flechte. Dy krânsen waerden forbrând.
nl.verhalenbank.30862
Toovernij in Opheusden. Die zelfde Gijsje de Spin had een vrouw betooverd, toen riepen zij de raad van een duvelbanner in (dat is een tooverdokter). Ze moesten een pannekoek bakken, met poeder van de banner er in; toen de pannekoek gaar was, moesten ze er een kruis in zetten. De andere dag liep Gijsje de Spin met een kruis over haar gezicht, en haar hoofd...
nl.verhalenbank.13071
As in koe of in skiep sa siik wie, dan gongen se ek nei de duvelbanner. Dan krige sa'n dier yn 'e measte gefallen in pûdtsje mei duveldrek om 'e hals oan in eintsje tou. Dan hie de tsjoenster gjin fet mear op it beest.
nl.verhalenbank.20524
By tsjoenderij gongen de minsken faek nei in duvelbanner. Dy wurke yn de regel mei duveldrek. Op in kear wie Piter van der Meulen syn kat bitsjoend. Doe hat dy kat duveldrek om in bantsje om 'e hals krigen. Hwant dan hie de tsjoenster gjin fet op 'e kat. Doe duorre it net lang of de kat wie wer better.
nl.verhalenbank.30426
Fokke Wiersma syn mem wie in tsjoenster. It minske hie in reade noas en reade eagen. Piter Tjeerdsma hie trije dochters. Ien dêrfan wie dôfstom. Dy woarde siik en doe founen se in krâns yn har holkessen. It fanke wie bitsjoend. Sy dienen duveldrek ûnder 'e [drompel] mar dat joech neat. It bern woarde net better. Doe gongen se nei de duvelbanner fan Earne
nl.verhalenbank.17065
It gebeurde hjir yn 'e Boelensloane wolris dat der ien in krâns yn 't kessen hie. Dyselde wie dan bitsjoend. Dat hie in tsjoenster dien. Dy persoan woarde siik en sy gongen nei in duvelbander ta om guod tsjin dy tsjoenster. Dat wie meastal duveldrek. Dat leinen se dan ûnder 'e drompel. Sy droegen it ek wol op 't boarst (duveldrek wurdt nòch wol brûkt; 't...
nl.verhalenbank.32781
Yn 'e Houtigehage wie al us in kear in bern net goed. 't Wie by ús buorlju. De heit gong mei 't mûtske fan 't bern nei Frânse Hinke ta, de duvelbanster fan 'e Rottefalle. Dy sei: "'t Bern is bitsjoend. Der sit in krâns yn 't kessen. Deselde dy't joun it earst by jim oer de flier komt, dat is de tsjoenster." Doe wie dat it buorwyfke Janne Luts. Dy ha se...
nl.verhalenbank.21116
Der wienen minsken yn 'e Harkema, dy hienen in bern, dat wie siik. Ut tsjerke wei kom buorman om to harkjen hoe't it mei it bern wie. De frou sei tsjin 'e buorman: "De jonge wurdt neat better. Wy ha al guod fan dokter, mar dat jowt suver neat." De man sei: "Ik mat moarn mar nei de duvelbanner ta yn Kûkherne. Dan mat ik mar in heale dei thúsbliuwe." De...
nl.verhalenbank.16887
173