Datasets - ISEBEL

I. De duivel 5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat? Ik herinner me uit mijn jeugd een oude man uit Nieuwebrug, een zekere Toering die als duivelbanner, bekend stond (een allerakeligst, vies mannetje!) en die bij o.a. een kind werd geroepen, dat erg ziek was. “Men”...

duivelbanner

nl.verhalenbank.127043

Hinse Jehannes, de duvelbander fan 't Swartfean, mocht graech in slokje. Op in kear hied er op Nijtap oanstutsen. Hy rekke smoardronken. "Dit wurdt al hwat, Hinse", sei de kastlein. Hinse sei: "Der mat ien mei my, dy kriget tsien goune." Dat gong oan. De feint moest mei. Mar dy wie tige bang en skruten foar Hinse. Doe't se by 't Peinder tsjerkhôf kommen,...

afrekenen

nl.verhalenbank.20554

6.1. Casteren, 1560 Een boer, die vijf jaar ziekelijk was geweest, raadpleegde iemand (een duivelsbanner?), die hem zei, dat hij betooverd was. De schuldige zou 's anderen daags iets uit zijn huis komen vragen; dit moest hij weigeren; – daarna iets uit zijn tuin, en dit moest hij 'om Godswil' geven. Toen er nu werkelijk een oude vrouw iets kwam vragen,...

afkeer

nl.verhalenbank.44462

I. De duivel 5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat? Bijlage Yn myn jonge jierren sawhat 1890, al rom 60 jr. li(d)en, gongen der wol minsken nei 'n “froede” frou yn De Rottefalle. De namme wie(r) Hinke; de man hjitte Frans Hoekstra. Hinke died mei oan it skoalle...

duivel

nl.verhalenbank.127240

As it net tsjernje woe, hellen de minsken Piter Poes fan Sumarreheide op. Piter Poes gong dan nei de tsjerne ta en lei der it iene of oare yn. Ik tink dat dat duveldrek of sa wie. Dan makke hy de meneuvels fan it tsjernjen. Dêr dreau hy de kwea-geasten der mei út. Hy pisse hjir en dêr del en roan om it hûs hinne.

afweer

nl.verhalenbank.11556

Yn 'e Houtigehage wie al us in kear in bern net goed. 't Wie by ús buorlju. De heit gong mei 't mûtske fan 't bern nei Frânse Hinke ta, de duvelbanster fan 'e Rottefalle. Dy sei: "'t Bern is bitsjoend. Der sit in krâns yn 't kessen. Deselde dy't joun it earst by jim oer de flier komt, dat is de tsjoenster." Doe wie dat it buorwyfke Janne Luts. Dy ha se...

avond

nl.verhalenbank.21116

Piter Poes wie in lyts mantsje. Hy wie duvelbanner. Ik ha him net mear kend, mar ik ha faek oer him fortellen heard. Hy wie duvelbander. As der ien bitsjoend wie, waerd Piter Poes der by helle. Sa wie der op in kear yn Burgumerheide in jonge bitsjoend. Dy jonge wie tige siik. Piter Poes waerd ûntbean en dy dêrhinne op 'e hounekarre, dêr't er 2, 3 hounen...

afrekenen

nl.verhalenbank.31488

Der hat in bern fan ús bitsjoend west. As it op bêd lei dan gûlde 't en wied er krekt sa stiif as in planke. Mar as ik him der út krige, dan wied er slop fan it laitsjen. Ik sei: "Dit doocht net. It bern is bitsjoend." Doe gongen wy nei de duvelbander ta. Dat wie Antsje Snipel fan Boelensloane. Dy sei: "Jimme matte duveldrek ûnder 'e drompel lizze. Dan...

betoverd

nl.verhalenbank.21104

Hinse hie in boskje achter syn hûs op it Swartfean. Yn dat boskje hied er stopflessen to hingjen mei slangen der yn. It fenyn dat dy slangen útspijden, dat brûkte hy as medesyn.

boom

nl.verhalenbank.16033

Hendrik van der Molen het hier woond dat in eindje uut. Maar een stap of wat van ons af, hier flakbij. Hij was faak bij ons. Hij was een duvelbander, seiden se. Hij het al jaren wei west. Ons moeke was weduwvrouw. Op in kear kwam Hendrik bij ons, doe froeg hij om de puidel van de tabak. Myn broer had der een. "Mooi jongen", zeedie. 't Was een fremdig man....

nl.verhalenbank.23967

Wy hienen in famke, dat wie altyd gammel en siik. Doe kom der ris in kear in sekere Filippus by ús. Dy sei: "Hwat is hjir to rêdden? Is jimme fanke siik?" "Al in hiel skoft", sei 'k. Hy sei: "Jimme matte nei de duvelbander, hwant der sil wol hwat oars achter sitte. Jimme bern sil wol bitsjoend wêze. Ha jim it kessen al ris iepenmakke?" Doe makken wy it...

nl.verhalenbank.27554

Beppe wenne to Feanwâldsterwâl. Dêr wie in bern siik. Dêr kaem altyd in swarte kat om 'e doar rinnen, dat wie de tsjoenster dy't it bern bitsjoend hie. De buorfrou sei: Tink der om, dat en dat âld minske, dy docht it. Dy makket jimme bern siik. Jimme matte in krús fan rogge meitsje ûnder 't kleedtsje by de drompel, dan kin se der net yn komme. It bern hie...

nl.verhalenbank.31286

As in bern siik waerd, froeger dan wie 't faek it gefal dat sa'n bern bitsjoend wie. Yn Jistrum wyt ik fan in gefal doe hellen se dêr in duvelbander by. Dat wie Piter Poes fan Sumarreheide. Dy kom op 'e hounekarre, en dan ried er sa hurd de sânreden del, dat it sân stoude der nei. Sa ha se my forteld. It kessen fan 't sike bern toarnden se iepen. Dan...

aanraden

nl.verhalenbank.31189

Myn man syn suster wie altyd syklik. It bern tsjirme. Hja hie altyd skeel. Doe sei heit: "De boze geest pleaget har. Dy sit ûnder 't bêd." Doe helle er in gripe en reage dêrmei ûnder 't bêd om. Doe kom dêr in kat weifleanen. Dat wie de boaze geast, sei heit. Hy prebearre dy kat to reitsjen mei de gripe, mar dy kat fleach fuort. Heit achter de kat oan, mar...

bed

nl.verhalenbank.29373

Tsjoensters hienen je froeger oeral. Yn Kollumersweach wienen ek guon. Hja makken krânsen yn 'e bêdden dêr't de minsken op sliepten. Dy moesten der úthelle wurde, oars kom 't forkeard. Meastal wienen it lytse bern dy't bitsjoend woarden. Wie dat it gefal, dan gongen se faek nei Wopke fan Kûkherne. Dy moest de bern dan wer better meitsje. Meastal joech er...

beschermen

nl.verhalenbank.33670

Ritske (v.d Meer) en Aeltsje hienen in jonkje Germ. Dat jonkje woe net groeije. It siet yn 'e pogge. Hja tochten dêr kinne wolris forkearde hannen oer gean, dat se gongen nei de duvelbander ta. It bern wie sa meager as branhout. As Janne Luts (Mulder) dêr foarbykaem woe se altyd graech ris nei 't jonkje sjen. De duvelbander sei: "Sjoch mar ris yn 't...

aanraden

nl.verhalenbank.31118

Abe Nauta wenne yn 'e Harkema op 'e Klontsjebuorren. Syn mem rekke us bitsjoend. Hja hienen noait oan tsjoenen leauwe wold, mar doe rekke ien fan 'e manlju nei Wopke fan Kûkherne. Wopke joech guod en sei: "Ast aenst thúskomst, dan silst in âld wiif tichte by jim hûs tsjinkomme. Dy is oan 't priksykjen. Dy hat it dien." Wrachtsjes, hwa wie by 't hûs oan 't...

betoverd

nl.verhalenbank.23442

Op 'e Sumarreheide wenne in duvelbander. Dat wie Piter Poes. Dy gong rounom hinne dêr't de saek bitsjoend wie. As Piter Poes kom, koenen de tsjoensters neat mear útheve. Hy lei yn de regel in bytsje rogge foar de drompel fan 'e doar del. Der koe net in tsjoenster oer komme, hwant rogge is heilich.

betoverd

nl.verhalenbank.29455

Ik heb wel is een geval meegemaakt, dat was in m'n jonge tijd, eigenlijk vlak bij ons[1], d'r woonden een man en een vrouw, dat jongetje was ziek, naar de wonderdokter. Die kerel die zegt: "De eerste die bij jullie in de buurt een emmer water haalt an de stoep, die heb dat kind betoverd". Nou woonde daar een ouwe vrouw en ja hoor, die ging een emmer water...

beheksen

nl.verhalenbank.70263

Mem har muoike Lys dy hie in dochter, dy wie bitsjoend. Sy gongen nei in duvelbander ta en krigen guod. Der kaem altyd in kat by muoike en dy. Sy makken it hinnegat en alles goed ticht, mar it joech neat, dy kat kaem der altyd yn. Dy kat, dat wie de tsjoenster, sei de duvelbander. Doe't it fanke fan it guod fan 'e duvelbander ynnaem, bigong se to koarjen....

betoverd

nl.verhalenbank.19348

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur