Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Yn in boereskuorre wienen froeger altyd houten pinnen troch 't groubynt hinne, op 'e plakken, dêr't de stile der troch sit. Dy pinnen stykje dêr in tûme trije bûten.
Doe't ik us oan in âld timmerman yn Boarnburgum frege, hwerom dat sa wie, sei er: "Hantsje mat hâldfêst ha."(Hantsje is de duvel)
nl.verhalenbank.23996
Frijmitselders ha altyd wol sinten om hannen. Dy ha in forboun mei de duvel sluten. Om 'e safolle jier mat der ien fordwine. Der wurdt om lotte hwa't dat wêze sil.
nl.verhalenbank.36962
Yn 'e buert fan 'e Saiterplaets spoeke de duvel fan Earnewâld. Dy sweefde samar oer de Krúswetters hinne. Dat gebeurde op jountiid. Dan wienen de minsken dêr deabinaud.
nl.verhalenbank.23638
To Eastemar hat men it Jan Koartslân. Dêr hat de duvel ien de nekke omdraeid.
nl.verhalenbank.26133
De duvel foroaret him soms yn in ekster. As ien hwat úthelle hat en hy komt thús, dan kin 't gebeure, dat der nachts in ekster op it hûs sit to skatterjen. Dat is dan de duvel.
nl.verhalenbank.26130
Frijmitselers binne ek kûgelfrij, wurdt der sein. Sy ha in forboun mei de duvel.
Yn 'e Houtigehage wenne in frou, dy hie har oan 'e duvel forkocht. Dat minske woarde tige ryk.
nl.verhalenbank.29402
Jan Kluwer wie in skjirreslyp. Hy kom út Grinslân of út Drinte, hy praette krûm. Hy hâldde in protte ta yn it folksloazjemint yn Lippenhuzen, oan 'e Bûtenwei by âlde Janne. (har soan hiet Lútsen, dy wie sa klierich)
Jan Kluwer hie in forboun mei de duvel. Dat wisten se allegear wol. Hy hie altyd sinten om hannen en fortsjinje died er net. Hy rôp altyd:...
nl.verhalenbank.19739
Der wie in boer, dy biwenne in hiele âlde rottrige pleats, in rottekleaster. De pleats wie o sa min. Mar hy koe noait in nijen ien bitelje, hwant it wie earmoed by him. Hy skripte nachts en deis troch, om toch noch de kâns to hawwen in nije pleats sette to litten, mar hy bidijde neat.
Doe kom der op in kear in man by him, dy sei: "Yn ien nacht bou ik foar...
nl.verhalenbank.19738
It gebeurde ek us op in kear, doe siet ik by him, doe wie de doar ek wer út himsels iepen en ticht gong. Mar doe fornaem ik wol, dat der kreaud woarde. De man hie heftige biwegings en sy wienen it lang net iens togearre, koe 'k wol fornimme. 't Wie mis, hy wie mar oan 't haspeljen en oan 't jeuzeljen tsjin dy 'oare'.
Doe kom dy âld man oerein en hy gong...
nl.verhalenbank.24936
Us beppe (in Grinslânse) fortelde: Op it Westersân by Oldekerk yn Grinslân wennen trije âldfammen. Dat wienen tsjoensters. Sy woenen alle trije wol graech in man ha, mar sy krigen noait oansyk. Dat kaem omdat se de frije kúnst útoefenen.
Der wienen trije gereformearde âlderlingen, dy woenen wolris wite, hoefolle dêr fan oan wie; fan dy duvelskunsten. Dy...
nl.verhalenbank.19700
Taeke hut (= T. Alma) fan 'e Harkema kom by nacht us in lyts hountsje tsjin.
"Astû godfordomme fan 'e duvel biste, dan wol ik mei dy slaen", sei er tsjin 't hountsje. Doe pakte dat hountsje him; dat wie ynienen in keardel woarn. En dy hat Taeke bûnt en blau houd. Taeke hie der swart útsjoen. Dy keardel, dat wie de duvel.
nl.verhalenbank.26113
Ik lei op in nacht op 'e souder njonken myn frou op bêd. Doe fielde ik dat der in fremde hân oer myn tekkens hinne gong. Ik wie klear wekker. Ik taestte nei dy hân. Doe wie dat in hiele lange kâlde hân mei lange neils. Ik tocht: dat kin noait de hân fan myn frou wêze en doe fielde ik ûnder 'e tekkens nei har hannen. Dy wienen beide lekker waerm.
Fan hwa...
nl.verhalenbank.37024
Dyselde boer wie us op in kear to ôfljochtsjen. Hy die 't yn 't tsjuster en hie gjin lantearne by him. Doe krige er ynienen in klap op 'e earm, dy't goed bot oankaem. Dat hie de duvel dien. Sy ha fuort dêrnei alles ôfljochte, mar der wie neat to sjen.
nl.verhalenbank.19865
Alde Jan Herder wie in frek. Hy wenne yn 'e Houtigehage.
Hy wie altyd oan 't jildtellen en der bistie foar him oars neat as jild. Op in kear gong er rinnendewei fan Houtigehage nei Drachten de Folgersterloane del. Doe hie dêr in hiele rige ryksdaelders op 'e wei lein. Mar hy roan der om hinne. Hy doarst se net op to krijen, hwant hy hie wol yn 'e gaten...
nl.verhalenbank.24677
To Eastemar oan 'e Swarte wei mat it gebeurd wêze dat Jan Hinses smiten woarn is. Jan Hinses wie in drankman.
Hy mat doe sa hartstikke dronken west ha, dat de duvel him opnom en him oer de dyk hinne smiet. Hy kom yn 't lân fan Sibe de Jong tolânne. Sûnt hat er net wer sûpt.
nl.verhalenbank.33041
Der wie in man, dy hie jild liend fan 'e duvel. Letter soe de duvel him ophelje. Doe't it safier wie en de duvel kom, sei de man tsjin him: "Wolle jo salang tiid dwaen, dat ik earst de galgen oan ha?"
"Jawol", sei de duvel.
"Dan draech ik noait wer galgen", sei de man.
Doe koe de duvel fuortgean sûnder bút. Tonei hie de man altyd de broek op 'e slomp.
nl.verhalenbank.33043
Yn 'e Boelensloane wie in man, dy hie yn 'e harbarge sitten. Dêr hied er it raer opsein. Doe't er de jouns thúskom, hie der by syn hûs in raer dik swart ding op 'e strjitte sitten. Dy kearde him. Hy mocht der net yn.
't Wie de kweade. Hy hie der nei skopt, twa kear. Gjin trije kear, hwant jy meije net faker as twa kear op 'e duvel skoppe.
nl.verhalenbank.25479
Dyselde Auke Helmhout wie ek in frijmitseler.
Yn 't tsjuster frege der: "Hoe sit it, ik mat even hwat jild brûke."
Dan sei der in man yn 't tsjuster: "Hoefolle?"
En dan krige er dat jild.
Mar om 'e sawn jier mat der ien fan 'e frijmitselders dea. Sy lotsje der om hwa't dat wêze sil.
Der wurdt in nûmer útskuord en dy sinen dat is, dy wurdt deamakke.
Yn 'e...
nl.verhalenbank.19381
Andrys wie in healbroer fan ús heit. It wie in raren en hy wie bot oan 'e drank. Hy dronk de jenever út 'e tsjettel en broude dy jenever sels. Dêrby wied er tige ûnforskillich en rûch yn 't praet. Op in kear doe kom er út 'e kroech. Doe is er ûnderweis opnom woarn en oer de sleat hinne smiten woarn. Se seinen doe, dat hie de duvel dien. Andrys wenne yn 'e...
nl.verhalenbank.35913
Greate Jelle (Bekkema, in 'broer'* fan har) fortelde, hy kom us in kear fan in feestje. Doe't er by âlde Wopke lâns kom, gong it der dêr wol sa bot oan wei, achter hûs.
Doe't er thús kaem by mem en dy wie dêr krekt itselde lawaei op it hiem. En dòch wie der neat to sjen.
Dat hat de duvel west mei syn maten.
Jelle is een zoon van haar zuster, een...
nl.verhalenbank.25480
