Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
In omke fan my hie wurk op 'e Hamster Ikkers.
Doe kom der ris in grouwe swarte houn by him. 't Wie in pleachbeest. Hy miende dat it de duvel wie. De houn folge him oeral. Hy koe 't beest net kwyt reitsje.
nl.verhalenbank.12372
Willem Pyk (= Ophuis) hie in houn. Dy spûkgûlde soms. Dan sei Jits, syn wiif: "Der giet wer ien dea." Har buorman sei, as de houn spûkgûlde: "Dêr sjocht er de duvel, wer, Jits."
nl.verhalenbank.28561
Rinse de Wind wie in hiele raren. Hy wenne yn 'e Harkema.
It wie in earsten fjochtersbaes en hy flokte as in ketter.
Doe't er it ris wer in kear raer dien hie, wie der in grouwe houn dy't him thús brochte. Dat wie de duvel sels.
nl.verhalenbank.29378
Hy hie in soan, dat wie Sibe. (in omke fan myn wiif) Dy wie ek al neat better as de âld man. Dat wie ek in maet fan 'e duvel. Op in kear lei Sibe-om dronken oan 'e Lange Wyk. 't Wie joun. Skoanmem hat mei west om him op to heljen. Mar it like sa raer doe't se der kommen, dat net ien hie nei him ta doarst. Hy hie in beamke ôfdraeid, dat lei njonken him. En...
nl.verhalenbank.17384
Us Anders-om (A. Nicolai) hie syn bilidenis dien yn Droegeham. Hy kom op 'e joun werom. Doe't er oan 'e grouwe ikebeam ta wie, wie der in lyts hountsje njonken him kom. Dat wie by him bleaun oan hûs ta. Neffens Anders-om hie dat de duvel west. It hountsje hie deun tsjin him oanroan. Doe't Anders-om thús wie, hied er oan elke hier in switdrip hawn.
nl.verhalenbank.26239
Piter Alma mei nòch ien fan 'e Harkema wienen togearre to murdzjen. Doe kommen se by 't kleaster. Dêr gongen se achterút. Se gongen skean de paden oer en stapten oer in bartsje, dat oer de sleat lei.
De houn soe der ek oer, mar dy bleau der foar stean en bigong to janken. Hy pipe 't út.
"Hark ris," sei Piter, "dit doocht net."
"Hwat soe der wêze?" sei de...
nl.verhalenbank.22261
Yn 'e Harkema mienden se froeger dat se allinne mar bikeard wurde koenen as se hwat sjoen hienen. Al dy mannen dy't hwat sjoen hienen by nacht, dy bikearden har ta de tsjerke. Mar doe sei ds. van Leeuwen, dy't dear stie: "De duivel zal wel wijzer wezen dan te kruipen in hond of kat." Dat ha de Heidstsjers him tige kwealik nom. Hy is om dy wurden foar de...
nl.verhalenbank.15625
In kloftsje folk wie meielkoar fan 't Jachtfjild kom út 'e kroech. Ien fan har bleau mei syn faem achter. Hy hie 't freeslik opsein yn 'e kroech en de duvel der hyltyd mar by roppen.
Doe wie der ûnderweis in dikke houn út 'e daem tofoarskyn kom, dy hie him ôfgryslik tatakele. Syn faem wie der by wei roan.
nl.verhalenbank.22307
Wibe Alma kom us in kear dronken fan it Jachtfjild, dêr't er yn 'e kroech sitten hie. Hy hie 't dêr raer opsein.
Underweis nei hûs ta seach er in hountsje. Doe sei er: "Dat is in duvel." "Der binne sawn duvels," sei er, "ik sil dy dea skoppe."
Wibe gong nei hûs ta. 't Wie op 'e joun. Kei Kooistra, ek ien fan 'e Harkema foege him by Wibe. Dy roan mei him...
nl.verhalenbank.25773
Wibe Alma siet yn 'e kroech op it Jachtfjild. Doe sei er: "Al hwat my aenst yn 'e mjitte komt, dat meitsje ik dea, al wie 't de duvel ek."
Doe't er út 'e herberch kom, kom der in lyts swart hountsje by him. Dat smiet him op 'e harsens yn 'e toarnen. Mear dea as levend is er thúskom. Doe't er thús wie skodde it hiele hûs.
nl.verhalenbank.20958
Oan 'e Nije Wei yn 'e Harkema spoeke in houn. In jonge fan sawntsjin jier sei: "Dy wol 'k wolris sjen." De houn wie great en bûnt. De jonge hat mei de houn fochten, mar koe him gjin baes wurde. De houn woun it. It wie de kweade.
nl.verhalenbank.17534
Wibe Hut (= Wibe Alma) siet besopen to Eastemar yn 'e herberch. Dêr sieten ek kammeraden fan him. Hy swetste en swearde mar. Ik wòl joun fechte, sei er, as is 't ek mei de duvel.
Even letter sette er de kant út nei Harkema, de Swarte Wei en de Achttjinde wei lâns en sa oer de Wytfeanster wei (= Greate Seadswei). Dêr oan 'e kant fan 'e Wytfeanster Wei...
nl.verhalenbank.15875
Tsjip van der Bij ^ fan 'e Harkema gong altyd to murdzjen.
Op in nacht wie er wer op stap. Hy hie twa maten by him. Alle trije hienen se in houn. Tsjip hie in lyts hountsje.
Murdehounen rinne altyd in ein fuort, as se in murd fine.
Dêr rinne se dan achteroan.
Doe hearde Tsjip ynienen dat syn hountsje hiel bot jankte. Tsjip gong by de mannen wei en sette...
nl.verhalenbank.28610
Ik wie al tiden siik. Ik iet net en ik woarde by de dei megerder. Dokter koe my net helpe. Ik gong sjenderegen achterút. Doe sei dokter op in kear: "Jo matte der us út."
Mar ik hie nergens sin oan. Ik bleau thús.
Moar op in peaskemendei wie Piter (myn man) thús fan 't wurk. Doe sei Piter: "Nou mastû der us út. Ik hûswarje wol. Fyts dû mar us nei Eastemar...
nl.verhalenbank.20704
By de Hoantsjetún (yn 'e buert fan 'e Lauwers, tusken Surhústerfean en Grinzer Pein) dêr wenne myn omke, dy't klompmakker wie. 't Wie dêr altyd fleurich. Hja kaertspilen dêr elke joun en as der gjin stuollen genôch wienen, dan gongen se op 'e turfbak sitten.
Op in joun kom der in dikke siperske kat yn. Heit kriget de kat en seit: "Dû der út!"
Even letter,...
nl.verhalenbank.20162
