Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Frijmitselders sette har namme mei bloed wylst se achter dikke muorren sitte. Hja krije altyd jild. Sy ha in wikseldaelder. It opperwezen matte se ôfsweare en de duvel matte se oannimme.
nl.verhalenbank.19492
Pake en beppe binne letter hjir yn 't werkhûs tolânne kom.
Doe't pake op syn stjerbêd lei sieten heit en mem der by. Doe sei pake wit hoe lûd: "Toe duvel, goai der noch mar in takkebosk yn!"
Beppe wie doe al dea. Pake en beppe wienen beide oan 'e duvel forkocht.
nl.verhalenbank.27179
Jochum v.d. Berg kom us in kear út it café fan Goaitsen Jager. It gong mei Jochum op in swearen en donderjen. In keardel pakte him - de duvel? - en bouns! dat wie yn 'e wyk.
nl.verhalenbank.26920
Der binne plakken, dêr doarre de skippers noait to lûken hwant dan komt der ien njonken harren, dy lûkt mei, sûnder dat se him sjen kinne. Dan giet it ynienen hiel licht. Dan binne se deabinaud, hwant it is de kweade, dy't dan meilûkt.
nl.verhalenbank.25970
Guon hjir yn 'e Pein lieten de spylkaerten dounsje. Mar 't wie de duvel dy't dounse. Dy siet der yn.
nl.verhalenbank.27546
Der kom yn Haulerwyk yn 'e herberch in man, dy bistelde twa buorrels. De kastlein sette twa romers mei jenever foar him op 'e tafel del. Doe nom dy man earst de iene romer, dy rikke er ien ta oer syn linkerskouder hinne, mar net ien koe dyselde sjen. Doe dronk dy man syn eigen romerfol op.
De romer fan de ûnsichtbere nom er wer oan en der kommen twa lege...
nl.verhalenbank.25966
As ien ûngelokkich is en dy hat in bult, dan kin er dy bult by syn leven forkeapje oan in frijmitselder. Sa'n man dêr rêdde dy frijmitselders mei, mar dan komt er net op it tsjerkhôf.
In frijmitselder hat in wikseldaelder. Hy kriget altyd de sinten wer dy't er útjowt.
Elkenien dy't him oan 'e duvel forkeapet, kriget in wikseldaelder. Dat jild komt altyd...
nl.verhalenbank.23457
Tryn Snipel wenne yn Houtigehage. It wie in kaertlizter.
Wy wienen der ris mei ús fjouweren hinne, wy woenen de kaert útlein ha. Hja wenne tichte by de Blaudobbe.
Tsjerk wie ek by ús, dy lake hiel bot. Doe sei Tryn:
"Ja leave, sa't de duvel der yn komt giet hy der ek wer út."
Doe wie 't laitsjen fan Tsjerk oer.
Earst krigen wy alle fjouwer in buorrel fan...
nl.verhalenbank.37445
Yn 'e Körnhörn woonde Jan Oldenburger. Die had doar in caféeke. Olle Douwe ruskesnider sat doar 's oavends faek te floeken en te swearen. Dan had hij 't hoogste woord.
"Ik bin niet bang as komt de duvel ook by my!" riep hij. En dan sette hy 't mes in 'e tafel.
Doe ging hy op in kear noar huus uut 'e kroech fandoan. Doe sag hy doar wat lign onderweg.
"Wat...
nl.verhalenbank.26011
Frijmitselers binne ek kûgelfrij. Dy binne oan 'e duvel forkocht. Sy wurde blyndoekt yn in gebou brocht. Dêr sette se foar har in krús op 'e muorre. Dêr matte jy dan mei eigen bloed it mes yn stekke. Jo kinne der noait wer by wei as jo der ienkear by binne. Jo barre der sinten foar. Jo kinne sizze hwat jo leafst ha. In buorkerije of in gernierkerije of...
nl.verhalenbank.24174
In wikseldaelder kregen je fan 'e duvel. 't Was een rijksdoalder. Je mocht hem niet helemoal uutgeven, wel op één cent noa. Je moest altyd oppassen dat je der wat fan over hield. Dan werd het altyd weer een rijksdoalder.
nl.verhalenbank.27331
Yn 'e Hantumer Utbuorren wenne foarhinne in sekere Jensma. Dat wie in hiele raren-ien. Hy flokte alles by elkoar.
Op in kear lei er dea op 'e telle, mei de holle achterstofoar op 'e romp. De duvel hie him de nekke omdraeid.
Syn mem hie faek tsjin him sein: "Tink der om jonge, de duvel komt aenst by dy." Mar dêr hied er de spot mei dreaun.
De plaets stie...
nl.verhalenbank.23142
In Niebert in café Vermeulen woaren us op in oavend zes man. Die hielden doar in fergoadering. Sy spilen dêr mei kaerten. Deselde dy't woun, moest in flesse drank komme litte. Doe't it spultsje út wie gongen se mei har seizen nei in aparte keamer ta. Dêr woarde in kaert fuortstjûrd.
Dy't it woun hie moest de flesse drank oankrije. Mar doe't dy flesse kom,...
nl.verhalenbank.26012
Fan 'e frijmitselers moest der om 'e sawn jier ien dea.
Hja hienen har forkocht oan 'e duvel. Hja koenen der noait wer by wei. Yn Snits stiet sa'n gebou.
nl.verhalenbank.38016
Hjir yn 'e Pein is ris ien smiten woarn. Dy kom út 'e kroech wei. Hy sei: "Ik bin foar gjin duvel bang." Mar doe pakte de duvel him.
nl.verhalenbank.26994
Der wie ien dy fytste fan Zevenhuzen nei Allardseech.
Doe kom der ien njonken him mei in knollepoat. Dy roan, mar koe him byhâlde, wol twa k.m. lang.
De man sei: navend.
Mar dy mei de knollepoat sei neat werom.
"Hwat rinne jo hurd", sei de man.
De oare sei wer neat werom.
De man koe sa hurd net ride. Dy oare hobbele mar njonken him fierder. Flak by...
nl.verhalenbank.25720
Mei Skoppenboer kin men in flesse drank komme litte. Twa man matte earst in akkoart mei elkoar meitsje. De oare set de lege flesse mei de kaert der oan bûten de doar, en wy prate ôf, ik sil de folle flesse aenst oankrije. Hwant dat mei hy net dwaen dy't de flesse fuortstjûrt. Even letter dan komt de flesse mei jenever der oan. Ik pak him oan en jow him...
nl.verhalenbank.24170
Op 'e Sanden yn Grinzer Pein wenne in man dy wie tige rûch yn 'e mûle: Durk Wonderman hiet er. Dy sei, hy wie foar gjin duvel bang.
Op in kear, doe hied er to jounpraten west. Doe't er op 'e weromreis wie nei hûs ta fornom er dat der hwat achter him oan kom. Dat siet him op 'e hielen. 't Wie him tsjin 'e hakken oan.
Hy woarde deabinaud. Doe't er omseach...
nl.verhalenbank.27487
To Trimunt wenne in âld man, dat wie Alle Elzinga.
Dy stie yn syn jonge jierren foar neat. "Ik bin foar noch gjin duvel bang", plichte er to sizzen. Op in kear kom er it heidepaedtsje del. In breatrompke mei in lear der oan hied er op 'e rêch hingjen.
Hy kaem thús, alhiel fan 'e wize. Hy wie bûnt en blau en it breatrompke wie àl sa plat as in skol. En hy...
nl.verhalenbank.16130
Albert Gjaltema wie frijmetselder. Hy wie smoarryk en hie noait forlet fan jild. Dat krige er fan 'e duvel.
Frijmitselders hienen in wikseldaelder. Dy matte se noait hielendal út jaen, dan groeit er altyd wer oan.
As se dy wikseldaelder kwyt wienen, krigen se noait hwat wer.
nl.verhalenbank.27885
