Datasets - ISEBEL

Sytse van der Lei en Ealse Kooistra wienen togearre yn tsjinst. Se hienen beide forkearing. Ealse hie forkearing mei in nicht fan my. Hy mocht graech in buorrel. Op in kear soenen se togearre my forlof nei hûs ta. De jouns stutsen se oan. Ealse hie fiersto folle hawn. Hy die 't mâl en sei 't raer op. It gong op in razen en roppen en healwiizjen. "As der...

aansteken

nl.verhalenbank.37802

Wy hienen in buorfrou, dat wie âlde Karste Iebeltsje. Dat wie in tige gelovich minske. Op in kear wie hja op in joune let op 'e Mesken west. De Mesken, dat wie in útgestrekt heidefjild fan Duerswâld nei Drachten, dêr roannen allegear skeanpaden troch. Hja hie dêr op ien fan dy skeanpaden west, by tsjuster, midden op 'e heide. Doe wie der in hiel great...

beest

nl.verhalenbank.36905

Oege van Dijk wie timmerman. Hy timmere yn Droegeham. It wie in man dy't leaude oan God noch syn gebot. En hy swearde en swetste om 't leven. De maten dy't him holpen gong it soms to mâl. Op in joun sei in opperman tsjin him, doe't er wer los west hie: "Wy binne ek net gelovich, mar dit giet to rûch." "O ja?" sei er, "my net." "'t Wurdt aenst donker," sei...

aanstoot

nl.verhalenbank.19847

Us beppe (in Grinslânse) fortelde: Op it Westersân by Oldekerk yn Grinslân wennen trije âldfammen. Dat wienen tsjoensters. Sy woenen alle trije wol graech in man ha, mar sy krigen noait oansyk. Dat kaem omdat se de frije kúnst útoefenen. Der wienen trije gereformearde âlderlingen, dy woenen wolris wite, hoefolle dêr fan oan wie; fan dy duvelskunsten. Dy...

aanhangen

nl.verhalenbank.19700

Der wie in boer, dy wie oan legerein rekke. Syn skuorre wie tige min, mar hy koe net in nijen bitelje. Doe kaem de duvel by him. Dy sei: "Ik sil fannacht foar dy in nije skuorre bouwe. Dy skuorre sil klear wêze foardat de hoanne kraeit. Dan helje ik letter dyn siele op. Is de skuorre noch net klear foardat de hoanne kraeit, dan bistû frij." De boer sei,...

arm

nl.verhalenbank.36709

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur