Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Ik tsjinne yn Gaaikemaweer. 't Leit yn Grinslân, achter Niehove. Ik wenne doe by myn skoanâlden yn. Skoanheit en ik wienen arbeider by deselde boer en syn dochter wie dêr faem. It arbeidershúske dêr't wy yn wennen stie in twintich menuten geans fan 'e plaets ôf. Skoanheit krige wurden mei de boer (Tilma) en rekke lulk fuort. Doe makke ik my ek lulk, hwant...
nl.verhalenbank.19849
Ik haw by in Grinslânse boer yn 't wurk west, dat wie in spotter. Hy sei tsjin my: "Bistû bang by nacht yn 't tsjuster?"
"Né", sei 'k.
"Durfst dan tussen twaalf en één wel om de plaats loopn?"
"Ja, hwerom net", sei 'k. "Jo ek wol, net?"
"Ik heb geen vreze", sei er. "As komt de duvel met z'n grootmoeder ook, dan heb ik nog geen vreze."
Doe sei de...
nl.verhalenbank.19864
Yn 'e Wylgen wenne in tige ûnforskillich man. Dy biwearde, hy wie foar noch gjin duvel bang. Mar dy wurden hat er bilije matten. De duvel hat him letter smiten. Doe wie er lytsman.
nl.verhalenbank.29647
Der wie in mier, dy swetste wakkere bot oer syn meanen. Net ien dy't sa goed meane koe as hy, sei er. De duvel net iens. Mar doe wied er ris in kear wer oan 't meanen doe kaem der ien njonken him, dy meande ek, en dy rekke him foar. Mar doe wie 't ynienen 'krak'. Dêr meande dy oare de kop fan it harspit ôf, dat dêr stie.
Doe wist er, dat er mei de duvel...
nl.verhalenbank.37136
In sekere Praamsma fortelde my: Ik hie in omke op it Blaufallaet to wenjen, dy koe omraek spotte.
"Ik rêd wol mei de duvel ôf," sei er, "as dy op myn wegen komt."
Op in kear kom de duvel op syn paed.
Doe gong it bot op in fechtsjen. It kom der sa op oan, dat dy omke syn nije klompen rekken yn spuonnen en syn klean woarden alhiel forskuord.
Hy hie der...
nl.verhalenbank.17747
In sekere Oeds hearde dêr ek fan. Dy wie nochal dryst. Hy sei tsjin syn maet: "Nou sil wy dêr ris del, dan sille wy sjen hwat dat dêr is. Hwant ik bin der net bang foar."
De oare sei: "Dû bist sa healwiis, ik gean net mei."
Oeds sei: "Dan gean 'k allinne."
Hy gong allinne de Oene-Hindriksreed del. Doe't er thúskom, sei er tsjin syn broer: "Hwat my nou...
nl.verhalenbank.25413
Guon dy't swetsten en swearden woarden wolris troch de duvel smiten.
nl.verhalenbank.24686
Úlke Forwoest wenne yn Droegeham of yn Twizelerheide. Dy droech syn namme net forgees. It wie in forwoest man. En in nuveren-ien. Hy hie altyd praetsjes.
Dan en dan, sei er, hied er mei de duvel fochten.
En hy hie 't altyd woun. Mar op in moarntiid founen se him mei de nekke omdraeid. Doe hie de duvel it dan fan hìm woun.
nl.verhalenbank.19316
Yn 'e Westerein en Twizelerheide dienen se froeger in hiele protte oan fierspringen. Der is sels ien, dy is der syn levenlang ûngelokkich troch woarn, dat wie Keimpe Kruk (= Keimpe Wybenga). Dy moest letter altyd op krukken rinne.
Mar der wenne ek ien, yn 'e Westerein, dy koe folle fierder springe as de oaren. En dêr wied er net in bytsje greatsk op. Mei...
nl.verhalenbank.19317
In âldomke fan my moest us op in joun let nei 't Fean ta. 't Wie in hiele raren ien, in almachtigen keardel, dy't nergens bang foar wie. "Ik bin foar gjin duvel bang", sei er en hy wie sa ûnforskillich as hwat. Hy soe nei pake ta. Underweis, by de Oene Hindriksreed ûnder 't Fean waerd er samar opnom en in ein fuortsmiten.
't Is jierren lyn, dat dat...
nl.verhalenbank.25411
Yn Lukaswoude (Gr.) siet yn it café in feint, dat wie in greaten spotter. Hy wie dêr oer iis op redens kom. Hy flokte en swetste mar en sei: "Ik bin foar gjin duvel bang. As ik aenst nei hûs gean, dan hoopje ik, dat er om my komt."
Even letter gong er út 'e herberch. 't Wie helder ljochtmoanne-waer. Hy boun de redens ûnder. Hy moest oer in kanaeltsje. Dêr...
nl.verhalenbank.19850
Ielke Forwoest wenne yn Kûkherne. Omdat it sa'n forwoesteling wie neamden de minsken him sa. Hy joech nergens om. Hy sei om 't oare wurd in flokwurd en spotte mei alles. Op in kear wie er mei it jongfolk oan 't fierspringen. 't Wie by de Kûkhernster feart.
"Gjin duvel dy't tsjin my springe kin", sei er.
Mar doe kaem der ien dy koe fierder as hy. Dat wie...
nl.verhalenbank.32009
Oege van Dijk wie timmerman. Hy timmere yn Droegeham. It wie in man dy't leaude oan God noch syn gebot. En hy swearde en swetste om 't leven. De maten dy't him holpen gong it soms to mâl. Op in joun sei in opperman tsjin him, doe't er wer los west hie: "Wy binne ek net gelovich, mar dit giet to rûch." "O ja?" sei er, "my net."
"'t Wurdt aenst donker," sei...
nl.verhalenbank.19847
