Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Us Jan-om wie oan 'e drank. Hy wie noch feint en tige los.
't Koe him net folle skele hwat er sei.
Mar op in kear, op in joune let, doe moest er ien fan 'e Heidkampen oer. Doe hat er hwat sjoen. Hy seach in knyntsje, dat by him kom. As hy fierder gong, gong dat knyntsje ek fierder. It wykte net by him wei. Hy skopte der nei, mar hy koe't net kwyt wurde....
nl.verhalenbank.27557
Pyt Felkers wennet yn Koartsweagen. Hy siet ris in kear yn 'e trein mei in stik of trije oaren. Hy wie wakker oan 't swetsen en opskeppen en flokken dat er die! Hy sei: "Ik wol de duvel joun ûntmoete!"
Yn Akkrum stapte er út 'e trein. Dêr moest er de polder yn - Doe't er op 'e rykswei kom seach er dêr in swart ding. Hy moest doe noch in ein rinne. Oan 'e...
nl.verhalenbank.27621
Twa jongemannen sieten yn 'e kroech to Jobbegea. Sy wienen beide oansketten. Sy swetsten en swearden mar raek. Sy woenen dy jouns elk in faem ha. "De earste de bêste dy't ús op side komt, dêr gean wy mei", seinen se.
Doe't se út 'e herberch wienen en in stikhinne ûnderweis, kommen der har guon op side. Mar doe is 't de beide mannen raer ôfgong. It wienen...
nl.verhalenbank.28261
It is ris yn myn tiden gebeurd dat Sytse Jager hwat bileefd hat. 't Gebeurde op in snein-to-joun. Sytse wie in man fan swearen en swetsen; en flokke dat it raer wie.
Op in joun wie er mei in ploechje jongfolk der op út, feinten sawol as fammen. 't Wie al hwat let.
Se wienen by in heidefjildtsje, dêr wienen sângatten.
Sytse sei: "As wie 't de duvel èk,...
nl.verhalenbank.33641
Grote Harold van Bork
Mijn motivatie om dit verhaal te schrijven komt voort uit gegevens van Maarten Douwes Teenstra, Nederlandse Volksverhalen; en Johan Picardt Annales Drenthiae. Beiden geven in hun geschriften kort een beschrijving van de reus van Bork. Picardt, de oude Drentse geschiedschrijver beschrijft: dat in het huis van Schulte Nysingh een...
nl.verhalenbank.40914
Hjir hat in man wenne, dy syn bynamme wie Sint. Hy praette net to fris. Dy man hie in protte sinten, dêrom hied er dy namme tink. Op in kear siet er oan 'e kant fan 'e feart to jildtellen. Sa trof pake him.
"Hwat hastû in jild, jonge", sei pake.
"Dû kinst ek wol safolle jild krije", sei er tsjin pake. "Dan mast mei in swarte kat trije kear om 't tsjerkhôf...
nl.verhalenbank.25356
Foar it Jan Koartslân wienen se ek altyd hwat skruten. Dêr hat in man him ophinge en sy sizze ek wol dat de duvel him dêr de holle omdraeid hat.
nl.verhalenbank.32809
Ik haw by in Grinslânse boer yn 't wurk west, dat wie in spotter. Hy sei tsjin my: "Bistû bang by nacht yn 't tsjuster?"
"Né", sei 'k.
"Durfst dan tussen twaalf en één wel om de plaats loopn?"
"Ja, hwerom net", sei 'k. "Jo ek wol, net?"
"Ik heb geen vreze", sei er. "As komt de duvel met z'n grootmoeder ook, dan heb ik nog geen vreze."
Doe sei de...
nl.verhalenbank.19864
Hjir yn 'e Rottefalle hat in man west, dat wie o sa'n raren-ien. Hy sei op in kear: "As der dan in duvel is, woe ik him wolris tsjinkomme." En doe gong er de Skeanpaden lâns. Doe kom de duvel him tsjin. Doe is 't him raer forgong.
nl.verhalenbank.33055
Mike Ruerd wie in raer man. Op in kear wied er oan 't timmerjen op it Bomkleaster. Doe sei er: "Ik bin foar gjin duvel bang."
De jouns soed er nei hûs ta. Hy hie 't ridskipsbakje op 't skouder. Hy roan de Skalkepaedtsjes del om yn 'e Harkema to kommen. Hy moest forskillende houtsjes oer. Doe stie der op ien fan dy houtsjes in juffer.
"Rûmte!" sei Ruerd....
nl.verhalenbank.29351
By de Greate kamp yn 'e Harkema wie ris in man dy tjirge him wakker. Hy flokte en ketterminte en biwearde by heech en by leech, hy wie net bang fan 'e duvel. Doe forskynde Hantsje en dy soalde him ûngenadich ôf. Doe't er al thús wie, skodde it hûs noch as in wylgebeam.
nl.verhalenbank.17541
Yn 'e Körnhörn woonde Jan Oldenburger. Die had doar in caféeke. Olle Douwe ruskesnider sat doar 's oavends faek te floeken en te swearen. Dan had hij 't hoogste woord.
"Ik bin niet bang as komt de duvel ook by my!" riep hij. En dan sette hy 't mes in 'e tafel.
Doe ging hy op in kear noar huus uut 'e kroech fandoan. Doe sag hy doar wat lign onderweg.
"Wat...
nl.verhalenbank.26011
Freark wie in keardel, dy wenne op 't Bûtenfallaet. Op in kear gong er in stik lân del. Iderkear seach er hwat skean achter him. Dat doochde net en Freark waerd binaud. It swit stie him yn 't hier. Der wie in gedaente dy folge him. Mei in skeane kijk achterom gong Freark fierder. Hwat hurder hy roun, hwat hurder dy man. Guon miene dat it syn skaed west...
nl.verhalenbank.29646
Op 'e Wâlddyk is in feartsje. Dêr kom us in man oansetten, dy sprong dêr oer. Hy sei: "Net ien dy't it my nei docht, sels de duvel net!"
Tafallich kom de duvel dêr. Dy sprong der oer en liet in duvelsprint achter.
nl.verhalenbank.26207
DE DUIVEL ALS DIER
In Middelbeers was een grote zwartharige hond, die ongetwijfeld een duivel moest zijn. Die hond lag iedere dag voor de deur van de kerk. Dan liet hij daar aan iedereen zijn grote scherpe tanden zien. Tenslotte werd het zo erg en was men zo bang voor het beest, dat men niet meer naar de kerk durfde gaan. Liever wat langer lopen naar de...
nl.verhalenbank.49601
By de Foarwei hjir yn 'e Westerein hat froeger in herberch stien, dat wie de 'Hossebos'. Dêr wenne in faem yn, dy hie in wyld hier yn 'e nekke. Dy doarst wol hwat to sizzen. Op in kear liet se har ûntfalle: "Ik wol mei de rykste keardel trouwe út it hiele lân." De jouns kaem der ien by de doar, in hiele mynhear. "Wolstû mei my troue?" frege er oan 'e...
nl.verhalenbank.30072
Ruerd v.d. Veen wie in raer man. Hy wie nergens bang foar, sei er. Op in joun kom er fan 't Bomkleaster.
Dêr hied er timmere. Doe hat de duvel him mei 't bakje mei timmergereedskip en al yn 'e sleat goaid.
Dit gebeurde op 'e Skalkepaden.
nl.verhalenbank.29330
Yn 'e Harkema hat in timmerman wenne, dy hiet fan Ruerd v.d. Veen. Dy sei: "Ik bin fan 'e duvel net bang." Doe ha se him sa bot smiten, dat hy is der oan stoarn.
nl.verhalenbank.25734
Us Frouk, myn suster, hie forkearing mei lytse Wibe (Paulusma) fan Sumar.
By 't Earrebarrenêst op 'e Harste spûke it altyd. Op in kear wie Wibe by ús. Doe sei Wibe: "Sjogge jim wol, dêr is de duvel. Hy komt tichterby. Hy wol my ha.
Jimme hoeve net bang to wêzen, hy pakt jimme net. Aenst hat er my." Hy wie deabinaud.
Mar wy seagen neat. 't Hie in dikke...
nl.verhalenbank.30893
Op 'e Sanden yn Grinzer Pein wenne in man dy wie tige rûch yn 'e mûle: Durk Wonderman hiet er. Dy sei, hy wie foar gjin duvel bang.
Op in kear, doe hied er to jounpraten west. Doe't er op 'e weromreis wie nei hûs ta fornom er dat der hwat achter him oan kom. Dat siet him op 'e hielen. 't Wie him tsjin 'e hakken oan.
Hy woarde deabinaud. Doe't er omseach...
nl.verhalenbank.27487
