Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Aen wie in âld man. Hy wenne yn 'e Harkema. Hy leaude oan God noch syn gebod en wie in greate spotter. It gong him noait to raer. Op in kear lei er op bêd, doe siet der in gedaente op 'e stoel foar syn bêd mei egen as itensboarden. Hy die neat en praette ek net tsjin him. Aen wie stjerrendbinaud. It wie de duvel. Aen is troch dit gefal bikeard en gong nei...
nl.verhalenbank.21324
In tsjoenster kin har yn in kat foroarje. Pake en beppe wennen op 'e Noarder Dwarsfeart. In broer fan pake, dat wie Geart Schriemer, dy wie bitsjoend. Hy wie sa siik as in houn en trille fan 'e koarts. Der wie altyd in dikke swarte kat by harren yn 'e buurt en dy hie pake yn 'e rekken. Dat wie de tsjoenster. Pake hie al in pear kear in raem op dy kat...
nl.verhalenbank.19863
Alde Liuwe Kûper wie in fremd persoan. Dy hie hwat fan 'e kweade oer him. Op in kear lei er op bêd, doe wie 't krekt in lyk. Hy wenne yn in arbeidershûs, dêr hienen se froeger groppegatten yn. Doe wie der in stik fjûr troch dat groppegat gong. Dat wie op âlde Liuwe yngong en doe waerd er wer libben.
Alde Liuwe Kûper wenne op Burgumerheide. Guon woenen him...
nl.verhalenbank.19644
Der wie in feestje op in doarp. Yn dat doarp wenne in faem, dy tsjinne by in boer. Hja sei de moarns: "Joun gean ik nei it feest ta en dan kom ik mei in feint thús, as is 't de duvel ek."
Hja rekke nei dat feest ta. Doe kom dêr op 't lêst in feintsje by har, in kreas feintsje, knap fan snute en earen. Dy gong mei har nei hûs ta.
Mar de boer seach fuort...
nl.verhalenbank.36710
Der wie in faem, dy wenne by de boer.
Dy sei op in kear: "'k Wol joun in feint ha, as is 't de duvel ek."
De jouns dan ite se. As dat op is, meitsje se de tafel skjin.
Dan komt der ien by de doar. It is de duvel.
Hy giet by de oaren sitten.
Dan seit de boer tomûk tsjin 'e faem: "Witst wol hwa't it is?"
"Né", seit se.
"Dy man hat ien goeije skonk en ien...
nl.verhalenbank.22215
Mijn grootje heeft me wel eens verteld, ze las 's avonds altijd uit de bijbel voor ze naar bed ging*. Op een keer zag ze 's avonds een donkere gedaante voor het raam, iets in de vorm van de duivel. Ze hing een schort voor het raam, zo'n ouderwets schort, een sloof. Die sloof werd tot driemaal toe weggetrokken. Nu was dat grootje verhuisd van een boerderij...
nl.verhalenbank.70590
't Wie yn 't bigjin fan ús trouwen. Ik droomde, ik wie stoarn en sy brochten my nei 't tsjerkhôf. Ik seach àlles wol. Ik seach dat se myn lichem oan 'e ierde tabitrouden. Mar myn siele gong nei de himel.
Op 't lêst wie ik yn 'e ûneinige rûmte en ik mar rinne en rinne. Doe kom ik ynienen foar in hiele greate skoudoar to stean. Dêr stie op: Hemel.
Der kom...
nl.verhalenbank.28467
Der wie in man, dy wie o sa min. Hy lei al hast op 't stjerren en der moest alle nachten by him wekke wurde. Dy man dy wie oan 'e duvel forkocht. As de lju der sieten to wekjen, dan forskynde de duvel dêr sa mar en dan naeiden se hurd út.
Mar doe wienen der twa, dy seinen: "Wy doarre dêr wol to bliuwen." "Wy wolle fan 'e duvel neat wite", seinen se. "De...
nl.verhalenbank.21696
Froeger, doe't wy bern wienen, kom der in sekere Jan Hamstra by ús, dat wie in kolporteur fan boeken en bibels en kalenders ensa. Hy kom wol gau us by ús to jounpraten. It wie in froom man.
Op in kear sei er: "Ik ha us hwat bileefd, dat woe 'k net graech wèr bileve. Hoewol, ik bin net bang. As ik yn Garyp sutele mei boeken, slepte ik dêr yn 'e koarte...
nl.verhalenbank.19335
Piter hie in wiif, dat wie in tsjoenster. Nachts wie se der op út, dan lei de pânse allinne op bêd.
Piter sels hie him oan 'e duvel forkocht. As er forlet fan jild hie, dan hong er in lege jildponge bûten oan 'e kruk fan 'e doar. Dat die er jouns. De oare moarns siet der jild yn.
nl.verhalenbank.25431
Met de duivel dansen.
Was es ’n keer ’n wicht, dat geern dansen mög. Moar heur olle lu waren d’r tegen. Ieder moal as ze vruig: “Mag ‘k vanoavend hen te dansen”, zeden voader en moetje: “Nee, heur, naarns goud veur.”
’t Wicht vond dat ja slim begrotelk. Zai wol toch zo groag mit andere jonges en wichter mit doun. Moar toun ze op ’n goie dag weer begon te...
nl.verhalenbank.45851
Lútsen Rinkelsma wie oan 't baggeljen. It wie net in bêsten ien. Hy sliepte yn 'e keet. Nachts woardde hy út bêd wei helle troch in man. Dat wie de kweade. Hy woardde troch de baggelgatten jage en smiten en hy koe him de kiezzen wol yn 'e bek telle. En hy hie sels oan elke hier in switdrip. It is my 52 jier lyn forteld. Ik wie doe 13 jier.
nl.verhalenbank.32401
Da zak oe vertelle. M'n vader vertelde 't mijn. Dat hij een vriend had, die van 't goede spoor was geraakt. Deze vriend vertelde naderhand, dat ie elke nacht uit 't bed geklopt wier. En as die dan buite kwam, dan kreeg die zoveel slaog en later is tie weer naar den goeien kant toegegaon. Ging naar de geestelijke en daordoor is die weer verlost. Das...
nl.verhalenbank.72794
Doe't ús mem yn 'e Westerein wenne, wie der in âld man by har yn 'e kost. Dy moest der nachts faek ôf. Dan moest er in lykstaesje sjen.
Hy wie al sa âld en sa minnichjes, dat hy koe hast net mear út bêd wei komme.
"O Klare, Klare," sei er dan, "ik mat wer fuort." Dan stie er op syn skonken to triljen. Hy woarde dan oer hagen en oer hekken hinne smiten om...
nl.verhalenbank.17723
De twa stiennen ûlebuorden
Sa wenne der in boer tusken Warten en Wergea, dy hie in hiel âld plaats. Mar in sekere joun giet er fuort en dêr kaem in dikke stoarm op. En hy wie moai oan't wanneljen en dêr komt him in swart hearskip yn 'e mjitte. Doe sei dy: Hwat binne jo ûnrêstich! - Ja, sei er, ik ha in hiele âld plaats en dy plaats kin ris omwaeije. Doe...
nl.verhalenbank.10851
Ik lei op in nacht op 'e souder njonken myn frou op bêd. Doe fielde ik dat der in fremde hân oer myn tekkens hinne gong. Ik wie klear wekker. Ik taestte nei dy hân. Doe wie dat in hiele lange kâlde hân mei lange neils. Ik tocht: dat kin noait de hân fan myn frou wêze en doe fielde ik ûnder 'e tekkens nei har hannen. Dy wienen beide lekker waerm.
Fan hwa...
nl.verhalenbank.37024
Sint van der Veen wenne yn 'e Westerein, yn in âld houten keet. Alle jounen gong it dêr yn dy keet op in kaertspyljen. Dan wienen syn maten by him en it wie altyd wit hoe let yn 'e nacht foardat se ophâldden. It gong dêr sa bot op in sûpen en in flokken en in mâltjirgjen dat it wie in griis.
Sint syn wiif lei dan al op bêd, mar it wie har o sa bot yn 'e...
nl.verhalenbank.19656
Alle Tet wie ek in tsjoenster. Dy wie soms bot blau om 'e holle. Doomny kom op in kear by har, doe sei er: "Hwat binne jo blau om 'e holle."
"Ja," sei Tet, "ik stomp my altyd oan 'e bêdsdoarkes."
Mar 't wie de kweade, dy't har soms op 'e hûd joech.
nl.verhalenbank.19455
Gerke Veenstra wenne yn 'e Houtigehage. Op in kear wied er mei syn earste wiif to jounpraten nei Sjoerd en Gep, dy't èk yn 'e Houtigehage wennen. Gerke wie in man dy koe 't neat skele hwat er sei. Hy leaude oan God noch syn gebot en hy dreau oeral de spot mei. Dat gong dy jouns ek al wer sa.
It praet gong oer spoekjen en oer de duvel en Gerke flokte der...
nl.verhalenbank.32834
Myn skoanheit Hindrik Schievink hie in bern, dat raesde nachts altyd om deselde tiid hinne. 't Wie in jonkje. Op in nacht gong hy der ôf nei 't bêd fan 't jonkje ta. Doe sei er: "Dêr wei, duvel!" Doe wie der hwat fan 't bêd flein.
Doe gong heit nei Wopke fan Kûkherne ta. Dat wie de duvelbanner. Wopke joech him in drankje mei en sei: "Dû mast goed de hân...
nl.verhalenbank.25347
