Datasets - ISEBEL

Verslag no.14. verteller: de heer M. Pachters. Voorloop of voorgaan, daar weet ik wel iets van. Zelf heb ik nooit iets van te voren gezien. 'k Heb wel gereisd door donkere bossen in duistere nachten. Jazeker, je schrok wel eens. Maar 'k had de gewoonte, om er op af te gaan, als er iets geheimzinnigs in de buurt was. Dan had het doorgaans niks te betekenen.

angst

nl.verhalenbank.43199

Heksn Ja kiek es, heksn en spoukn dat was aan de orde van de dag. Het spoukde in de bosn, in dai wat hoezn, op stille loantjes en goa zo moar deur. De oln geleuvn dat en wie kinder vanzulf ook en wie wazzen net zo baange in duustern. Altied keek ik um mie tou of dr ook wat luip. De oln zeden dr bie: "As ie wat zain, schop dr nooit op, ga dr laiver um...

bang

nl.verhalenbank.43158

"Tussen de Poortweg en de Sellingerstraat ligt een fietspad. Het pad gaat door bosrijk gebied en het is nu verhard. Overdag is het een typisch toeristische route waar men van de rust en stilte kan genieten. Maar als de avond valt wordt het allengs stiller. De nachtelijke uren worden er het liefst vermeden. Omdat zovelen het verhaal kennen. Men zorgt...

achterlaten

nl.verhalenbank.49924

Witte Wieven Dominee Detmar, te Ede, kwam laat terug van het bezoek bij een ouderling en moest de Witte Wieven bij Kernhem passeren. Hij voelde zich ongerust, er zou hem iets gebeuren. Toch ging hij. Op het Hooge Dennenboschje verscheen hem een witte juffer. Dominee zei: "Ben je van God, dan staat, ben je van de duivel, dan gaat." En de gedaante verdween.

God

nl.verhalenbank.13627

DE ZILVERE BEKER Wat ik ollie vetelle gaot hek venomme van vader-zaliger. 't Mot lang geleje zun. En 't mot den olden Get Mannesen oavekomme zun bi'j den Bèèksen tol, toe e op een goeien aovend van Zeddam kwam. Gi'j mot wette, dat Get lid was van 't bestuur van 't Bèèkse Sint Jansgild. Dat vierde pront ieder jaor zien fees zo um Sint Jan, een betje...

bos

nl.verhalenbank.22528

Spookdieren Vroeger in de tijden dat er nog geen straatverlichting was, fietsen niet bestonden, in de jaren ongeveer 60 jaar terug, was men van mening, dat wanneer men bij donker op den weg, men nooit in het midden van de weg moest loopen, want anders liep men gevaar om op een moment in de kant van de weg of in de berm gesmeten te worden. Het gebeurde dan...

aankomen

nl.verhalenbank.13413

E: Den he'j wa zeen valn, dat he heelmoals op de groond terecht kwam of nich? Wit: Joawa, mer woar loop ie dan hen? Doar kö'j nich noar loopn. E: Woar dachn ie op dat moment an, an nen gewoonn steern? Wit: Nen gewoonn steern, doar he'w nooit niks aanders van had. Mer dat is ok heel gewoon. E: Dus doar wa'j ok eignlik niks bang vuur? Wit: Nee. E: Dus ie...

aarde

nl.verhalenbank.128627

Spookdieren 'k Hoor het mijn broer, die een jaar of 8 ouder was dan ik, nog vertellen, toen hij op een herfstavond thuis kwam. Hij was naar een plaats geweest in de nabijheid van Steggerda. Een eenzame weg liep door verschillende landerijen. En 's avonds op de terugweg om ongeveer 12 uur, bij zeer donkere lucht en geen maneschijn gebeurde het. Misschien...

afgelegen

nl.verhalenbank.13415

Het mannetje in de maan Daar was eens een boer die in de nacht voor Kerstmis nog hout wilde gaan hakken in het bos. Hij had vergeten te zorgen voor brandhout en nu zou hij dan met zijn vrouw gedurende de kerstdagen kou moeten lijden. Of het zo zijn moest, het vroor dat het kraakte. Zijn vrouw raadde hem af, om in die heilige nacht nog hout te hakken; zij...

bijl

nl.verhalenbank.43505

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur