Datasets - ISEBEL

Als een boom niet dragen wou, dan sloeg je d'r een paar spijkers in. Of je boorde een gat en je sloeg d'r een houten pin in. Dat heb ik zelf gedaan. Ik heb ok wel eens gehoord, dat je rechtop snejen moest geven, in de stam. Dat heb ik zelf nog gedaan in de pruimeboom. Die wou nooit dragen. Ik dee ok de dikke takken. Hi is gaan dragen. As de worm in een...

boom

nl.verhalenbank.50964

Guon hearden us in kear yn 'e nacht in stomp yn 'e gong by in hoeke. Even letter stoar de man. Doe't se de kiste der ta útdrage soenen, stompte de kiste yn 'e gong tsjin in skerpe hoeke oan. 't Wie deselde stomp, dy't se earder heard hienen.

dood

nl.verhalenbank.24016

Op in kear kom Fokke Veenstra der oanriden mei in foer hea. Der wienen in stik of acht spoarwachters, dy hienen heard, dat hy sa sterk wie. Hja seinen: "Dêr sille wy in grap mei bileve." Doe leinen se in greate rail oer de wei, dy't se dêr mei har achten hinne tôgen. Hja himen der oer. Dêr kaem Fokke oan. De rail lei him yn 't paed. "Jonge-jonge-jonge,"...

aanrijden

nl.verhalenbank.38348

Tusken Hijum en Finkum leit de Iestdyk. Hjir wei yn 't earste hûs wenne in húshâlding mei in jonge. Dy jonge neamden se altyd Wâtse Klop, mar hy hiet fan Wâtse Stienstra. Op in kear wie dy jonge yn Hallum. Dêr haldde in âlde frou him oan en dat âld minske joech dy jonge in koekje. Hja sei, de jonge moest dat koekje allinne opite. Dat die dy jonge ek. Mar...

aanhouden

nl.verhalenbank.30113

Der wenne in boer yn Sumar, dy joech syn arbeiders fierstomin lean. Dêr wie ien arbeidershúshâlding by, dy liet er sahwat forrekke. De berntsjes hienen suver gjin klean oan. De iene nei de oare is fan 'e honger en fan 'e ellinde stoarn. Doe't se allegear dea wienen, hearden dy boer en boerinne alle nachten bernelûden yn 'e skuorre. Dat wie by 't twade...

arbeiders

nl.verhalenbank.31622

Yn 'e tiid dat der ympost bitelle wurde moest op it slachtsjen woarde der wol gauris slûke. Der wennen yn in doarp twa man, dy slachten wolris in skiep op it tsjerkhôf. 't Wie altyd yn in donkere nacht as se dat dienen. Guon hearden wolris hwat op it tsjerkhôf, mar sy wisten net hwat it wie en net ien dy't it doarst to ûndersykjen. Sadwaende koenen dy...

angst

nl.verhalenbank.24021

Twee grote stenen, grensstenen, daar waar oud-Aalden in de gemeente Zweelde begint. Ze dragen de namen Dove Peter en Dove Waander. Ze herinneren aan een gebeuren van eeuwen terug. Het was in die tijd dat niet alleen de brinken en koe- en schaapsdriften gemeenschappelijk bezit waren, ook het madeland langs de stroom en de heide tussen boerschappen behoorde...

behoren

nl.verhalenbank.49236

Wy ha ús beppe by ús yn hawn. Dy is 93 jier âld woarn. Hja lei op it lêst yn 't ledikant by ús yn 'e keamer. Fjouwer wiken foar har dead leinen heit en mem op in nacht op bêd. Doe hearde heit hwat oer 't hûs. Hy sei tsjin mem: "Ik hear dat der hwat ûnder 't finster troch skoud wurdt. Dat komt by 't stalt fan 'e feart wei. Sa is 't by de kant op kaem en...

bed

nl.verhalenbank.38287

Voader vertelde duk wa grutvoader es meegemak had. Toe grutvoader ’n keer van De Graaf kwam, liep er heel tied ’n zwarte kat med’m mee. Grutvoader vertrouwde da nie. En durrum schuptenie de kat ienens bé’j ’m weg. Mar toe sprong de kat ’m veur op de bors. En hé’j kon ze nie kwiet worre. De kat bleef zitte, hoe grutvoader ok schudde en trok. Hé’j mos ze...

borst

nl.verhalenbank.50465

Blauwe Gerrit In een bos woonde een plaaggeest. Hij heette Blauwe Gerrit en men wist niet, waaruit hij bestond. De ene keer was hij lucht, de andere keer zou je zweren, dat hij van vlees en bloed was. Hij kon zich licht als een veertje op je neerlaten, maar hij kon ook met zo'n gewicht op je drukken, dat je je niet meer kon verroeren. Hij was overal en...

afleggen

nl.verhalenbank.9506

Een molenaar moest om zijn molen te bereiken steeds over een water. Op een goeden keer was er geen schuitje, toen hij met zijn meisje den molen zou bezoeken. Hij wilde haar dragen doch dat verkoos zij niet. Eensklaps liep zij over het water en haar muiltjes kletterden op het zilte nat. Dit trok de molenaar zich zóó aan dat hij ziek werd. Gedurende de...

aantrekken

nl.verhalenbank.9369

2.58. Een kettinghond Op zekeren laten avond vergezelde de genaamde Jan Betz, woonachtig te Bergeik, eene jonge dochter, die tijdelijk te Westerhoven verbleef. Nauwelijks waren zij op het grondgebied van dit laatste dorp gekomen, of zij meenden ter linkerzijde van den weg eenen hond gewaar te worden. Jan Betz trok er met zijnen stok op af, schoon de jonge...

akker

nl.verhalenbank.50099

1.16. Een rouw Een inwoner van Netersel zag des nachts tusschen twaalf en één uur een rouwstoet langzaam en plechtstatig op den openbaren weg voortschrijden. Voorop gingen de vier dragers met de lijkbaar; achter hen aan stapten twaalf mannen, in rouwmantels gehuld, met omfloersten hoed, en veertien vrouwen, in falies gewikkeld, zwijgend voort. Hij had...

aarde

nl.verhalenbank.50010

Hoe Valkenswaard zijn naam kreeg a. 'Dit is een zeer schoon Dorp, en draagt zijnen naam van de Valken, die hier welëer tot de Jagt wierden afgerigt, want in voorige tijden hadden hier alle Valkeniers van alle Vorsten in Europa hun winterverblijf, en leerden hunne Valken, dit bragt zeer veel voordeel aan dit Dorp. Men zegt, dat een Valk alleen dat Wild...

aanhouden

nl.verhalenbank.46031

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur