Datasets - ISEBEL

De Weerwolf Een boerenknecht kroop 's nachts klokslag 12 uur in de lindenboom voor de boerderij. Boven in de boom hing voor gewone mensen onzichtbaar een hoepeltje. Dat hing de knecht om zijn hals. Als ie uit de boom geklauterd was, liep ie in de gedaante van een hond weg en verscheurde alles wat hem in de weg kwam. Als ie een tijd zo rondgelopen had, was...

begrijpen

nl.verhalenbank.13222

Greate Egbert fan 'e Harkema hat my ris forteld: "Ik hie bargen yn 't hok. Doe kom Hindrik Pyk (= H. Ophuis) der by. Dat wie in tsjoenster. Dy gong mei de hân oer de bargen hinne. In dei letter wienen de bargen dea. Ik ha se de hounen foarsmiten, mar dy woenen der net fan frette." Syn eigen jonges wienen bang foar him. Hy hie twa soannen: Piter en Willem....

bang

nl.verhalenbank.28501

Ja, die sprong op je rug, die moest je een end drage. D'r was een man, die had daar een knak door gekrege. Die had de weerwolf thuis motte brenge. Een zwarten hoond met oge als vuurballe. En dan werd dat beest op 't lest zo zwaar, dat zo'n man in mekaar zakte.

dragen

nl.verhalenbank.126072

Tusken Hijum en Finkum leit de Iestdyk. Hjir wei yn 't earste hûs wenne in húshâlding mei in jonge. Dy jonge neamden se altyd Wâtse Klop, mar hy hiet fan Wâtse Stienstra. Op in kear wie dy jonge yn Hallum. Dêr haldde in âlde frou him oan en dat âld minske joech dy jonge in koekje. Hja sei, de jonge moest dat koekje allinne opite. Dat die dy jonge ek. Mar...

aanhouden

nl.verhalenbank.30113

By myn skoanheit wie ien fan 'e bern siik. It wie bitsjoend. Doe gong skoanheit nei de duvelbanner Wopke ta. Wopke joech him in drankje mei. Doe sei Wopke: "Mast goed op it drankje passe. Der komt dy aenst ûnderweis in grouwe houn tsjin, dy hat it op it drankje forsjoen. Tink derom en lit dy houn net passeare oan 'e kant dêrstû it drankje hast." Mar de...

afhandig

nl.verhalenbank.30067

Bé’j ’t kruuspunt van de Nimwegsestroat nor ’t Galgendoal en van de Kruusstroat nor de Kommerdiek hemme veul minse duk ’n heuske [haas] gezien en er veul las van gehad. ’s Aoves liep dor duk ’n heuske rond, dat ou egol vur de vuut liep. Woj d’r over hin stappe, dan wiertie grotter. Hoe hogger daj wou stappe, hoe hogger dat ok ’t heuske wier. Zo koj d’r...

's avonds

nl.verhalenbank.49636

Der wenne in feintsje yn 'e Triemen, dy soe op in snein-to-joun nei de faem ta. Hy wie ûnderweis en sei: "'t Is joun wer: - Hoe lieflijk, hoe vol heilgenot, hwant ik gean wer nei de faem. -" Mar men mat oppasse hwat men seit. Doe't er werom kom, sprong him in hiele dikke houn by de hals op. Dy houn wie pûr-swart. Neffens syn mem hie dat de kweade west...

dragen

nl.verhalenbank.28151

Het geheime muurluik. Als ie nuchter was, die Driek, dan was het een goeie, ronde kerel. Hij diende op de hoeve van Valkenburg. Een werker, een zwoeger, die 't vroegst op stond en het laatst van allen naar bed ging. Het bedrijf op de boerderij behartigde hij, als was het z'n eigen bedrijf. Als Driek op den akker, te spitten stond, dan bleef z'n rug...

nl.verhalenbank.18378

2.58. Een kettinghond Op zekeren laten avond vergezelde de genaamde Jan Betz, woonachtig te Bergeik, eene jonge dochter, die tijdelijk te Westerhoven verbleef. Nauwelijks waren zij op het grondgebied van dit laatste dorp gekomen, of zij meenden ter linkerzijde van den weg eenen hond gewaar te worden. Jan Betz trok er met zijnen stok op af, schoon de jonge...

akker

nl.verhalenbank.50099

No. 70. Nu mag je me geloven of niet, maar ik verzeker je dat er nog genoeg heksen en spoken zijn. Daar had je nu b.v. in de Moersche bosschen onder Zundert. Daar leefde een goeie veertig jaar geleden toch zoo'n eigenaardig beest. "Den Dier" noemden ze dat spook. En ik heb ons vader vaak hooren zeggen, dat er soms menschen waren, die 's avonds een...

's nachts

nl.verhalenbank.46703

In t veen wur n liekkiste voak droagen. n Woagen kon dr nait rieden. Den gebeurde t geregeld, dat dr even rust worn mos, omdat de kiste te zwoar wur. En nou mout ik joe toch verteln, dat dr op dat stee, woar de kiste hen zet wur, voak n hond zat te hoeln. Ie kunt dr van denkn, wat je wiln.

dragen

nl.verhalenbank.43179

Kaatje vertelde mij heel verschrikt Dat het nu al verscheidene nachten Zoo in haar bedstee had getikt Zij had gewis iets kwaads te wachten. 't Kloppertje achter het houten schot Voorspelde haar dit droevig lot. Dat tikte en takte en scheidde niet uit, Iets, dat gewis wat kwaads beduidt. Ook, toen zij laatst haar venster sloot Stond voor de deur een hond...

angstig

nl.verhalenbank.39503

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur