Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
I. De duivel
5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat?
Mijn moeder vertelde mij meermalen over een man, die “ook meër kon as een gewoön mins”, hoewel hij er zelf geen voordeel van scheen te hebben. Hij had bv. de eigenaardige gewoonte, dieren (soms ook mensen) aan te raken...
nl.verhalenbank.127097
Heit handele wol yn skiep. Hy hat wol guon hawn, dy kwynden wei. Dan hie Jan Oenes se bitsjoend.
nl.verhalenbank.20920
Oan dit singeltsje wennen Jan Wessels en Hindrikje.
Jan Wessels woarde siik, mar doe't er op syn stjerbêd lei, koe de man noait dea.
Doe kom Jan Oenes der oan. Dy gong nei him ta en doe wied er samar dea.
Jan Oenes hie him bitsjoend. Dy moest earst komme, earder koed er net stjerre.
nl.verhalenbank.20734
Op 'e Omloop ûnder Surhústerfean is froeger ris in bern bitsjoend woarn. Dat bern rekke dea. De namme fan 'e tsjoenster wol my net tobinnen sjitte.
nl.verhalenbank.24185
Alde Eiberts Rinskje wenne yn Twizelerheide oer de Swâdde. It âld minske wie siik en lei op bêd. En de roeken sprongen by har ûnder 't bêd om. Dy hie âlde Ael dêr hinne tsjoend.
nl.verhalenbank.21076
Ael hat ek in jonkje bitsjoend, dat wenne in hiel ein fan har ôf. Sy liende dêr by dy lju in sek, dy't se brûke moest, sei se om in pear beantsjes to terskjen. Mar sa'n sek hie se wol tichterby krije kind. Dêr hoefde se sa'n ein net om fuort.
It bern is deagong.
nl.verhalenbank.21079
Ik haw in susterke forlern, dat wie ek bitsjoend.
Sikke Wipk hie wol sjoen dat âlde Ljibbe Teunis moarns om seis ûre al by ús om 't hûs hine strúnde. Ljibbe wie in tsjoenster. Myn susterke wie sa slop as in dweil doe't se stoar.
nl.verhalenbank.21078
Heit keallemestte altyd. Hy hat ris op in kear seis keallen hawn, dy't alle seis stoaren. Dat wie Binne kastlein syn wurk. Dy hie by de keallen west.
Mar doe kocht heit wer in keal en hy paste op dat Binne dat net to witten kaem. Dat keal waerd net siik.
Heit forkocht it keal oan Tamminga, dat wie in slachter yn 'e stêd. It keal kom yn 'e boat. Dêr seach...
nl.verhalenbank.38071
As bern woarde ús forteld, as wy hwat opieten, dat in tsjoenster ús joech, dan krigen wy in pod yn 't liif. Om dy kwyt to reitsjen, moest men safolle griene sjippe en in stik of hwat spjelden en safolle wetter dêr op mei elkoar siede. Dan moest men dat focht dêr ôf dreagje. En dan moest men fan dat focht nou en dan hwat opdrinke. Men woarde dan bot...
nl.verhalenbank.21096
Jan van der Zee wenne by de haven op Smel-ie.
Syn wiif krige in lytsen. Syn omke wenne op 'e koai by Smel-ie. Dy syn wiif kom us in kear by Jan van der Zee om de lytse to sjen. Wylst hja dêr wie, krige it bern hiel bot pine. It raesde it út. It bern waerd fan dy ûre ôf siik en 't is stoarn.
Doe ha se 't kessen neisjoen. Dêr sieten krânsen yn.
Doe wie 't...
nl.verhalenbank.24003
Foekje wie in tsjoenster. Hja wenne yn Surhústerfean.
Durk Pultrum kocht ris in keal fan har. Hy soe der mei fuort, doe sei se: "Ho, hy mat earst noch hwat drinken ha."
Earst groeide it keal goed, mar al gau liet er it iten stean, en it keal stoar.
Doe hat de slachter it keal slachte en doe siet der in dikke pylsnoek yn.
nl.verhalenbank.23979
Wy hienen mar ien koe. Dêr wienen wy wiis mei.
Der kom op in kear in keardel by ús. Dat wie Jehannes Bekkema. Dat wie in tsjoenster. Dy gong nei de koe ta. Hy struts mei de hân earst oer de iene side en doe oer de oare side hinne.
Ik sei tsjin Sierd: "Dit is mis. Jehannes hie net by de koe wêze matten, hwant 't is in tsjoenster."
En 't kom al sa út. De...
nl.verhalenbank.21107
Myn frou hie in buorfrou, dy sukkele altyd. Doe ha se op in kear it kessen iepensnien. Doe sieten dêr krânsen yn. De trêdde krâns wie noch net fol. Hie dat it gefal west, dan hie 't minske deagong. Sy ha de krânsen forbrând en doe is hja wer opknapt.
De trije dy't har bitsjoend hienen, dat wienen Stammerige Harm en dy syn suster en in dochter dêrfan.
nl.verhalenbank.24527
Ael Westra hat in dochter, dy is troud mei Fokke Witteveen. (hy is noch út 'e famylje fan Sterke Hearke)
Fokke syn wiif kom us by ús doe't ús bern siik wie. Hja nom it op 'e skoat en lake en skattere hyltyd mar.
Doe kom ús kat der yn. Doe krige se dy en aeide op 't beest om. Hyltyd mar troch.
De oare deis wie ús kat dea. Dy hie se deatsjoend. (de kweade hân)
nl.verhalenbank.21462
Wy wienen as bern machtich yn 'e hûs. In stik of hwat fan ús binne bitsjoend west. Der wienen krânsen yn 'e kessens. Dy woarden opbrând, mar guon fan 'e bern wienen al to fier hinne. Fjouwer binne deatsjoend. It wie it wurk fan Stammerige Harm.
Der sieten yn 'e krânsen lapkes mei bloed, dy't de bern om in seare finger hawn hienen en der siet ek stoptried...
nl.verhalenbank.22971
Us jonges (myn bruorren) hienen us in pear fûgeltsjes yn in stove op 'e kachel, dan bleauwen de dierkes yn 'e waermte. Doe kom âlde Hindrik-om deryn. Hy sei: "As de fûgeltsjes great binne, dan mat ik der ien fan ha."
Mar doe't er fuort gong wie, wienen de fûgeltsjes even letter dea. Hy hie de kweade hân. (bynamme: Hindrik Pyk)
nl.verhalenbank.23529
NEDERLANDEN
Goes, den 17 Februarij. Het volgende, door ieder weldenken en verlicht mensch te beklagen voorval, heeft, gisteren, in de gemeente van 's Heerenhoek circa 3 uren van deze stad, plaats gehad; de vrouw van Pieter Oranje, kleermaker in voornoemde gemeente, sints een geruimen tijd aan cateleptische toevallen onderhevig, waardoor zij vruchteloos...
nl.verhalenbank.48813
Achter Burgum wennen minsken, dy hienen in bern en dat rekke bitsjoend. Sy gongen nei de duvelbander ta en dy sei, it wie in âld wiif dy't it dien hie. Sy moesten it kessen mar ris neisjen en de krânsen dy't der yn sieten forbrânne. Sy moesten der foar soargje, dat alles goed ticht wie, de kaeisgatten en de skoarstiens ek, en de doarren op slot.
Der siet...
nl.verhalenbank.25637
Myn suster wie noch in famke. Op in kear wie se mei twa oare famkes oan 't spûkeboartsjen, tichte by 't spoar. Doe kaem der in man foarby. Dy sei: "Pas op, famkes, jimme matte net spûke-boartsje, hwant dan kin it spûk jimme wolris krije!"
Doe gong dy man fierder.
Fuort dêrnei fleach der in ding troch de beammen hinne, hwat it wie koe myn suster net sjen,...
nl.verhalenbank.30063
Stammerige Harm wenne oan diz kant de Swadde. Hy hie in wikseldaelder. Hy hie apart in ponkje yn 'e bûs, dêr siet dy wikseldaelder yn. Soms sei er: "Hjir, krij him mar."
Mar dan seinen se: "Net oannimme, hwant dan ha jo in wikseldaelder, en dy wurde jo noait wer kwyt."
Harm hie in lamme hân. Syn wiif bihandele er och sa min. 't Minske wie sikelik en hie...
nl.verhalenbank.28013
