Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
50 results
Dutch Keywords: dood dode
Oan 'e Langeastloane is 't Klaesboskje. Dêr hat ien him ris ophong. Sûnt hinget er altyd jouns oer de hekke hinne.
nl.verhalenbank.31404
Op 'e Godloas Singel, dêr spuke it. Dêr spuke Japik Eibert syn geast om. Dêr wienen de lju bang foar. Der wienen op 'e Godloas Singel ek faek wylde lantearnen.
nl.verhalenbank.30522
By de Skilige Piip leit in heech stik lân. Dêr leit in kiste mei goud yn 'e groun. In smoarrike keardel hat dat jild dêr yn 'e groun set. Letter ha se dy keardel formoarde. En nou spûket dy dêr altyd noch om. Se ha wol prebearre dy kiste ta de groun út to krijen, mar dat woe net. Hy sakke ûnder it graven hyltyd djipper.
nl.verhalenbank.30509
Der wie in dobbe achter Fokke Rins (Fokke Alma = dikke Fokke, dûbelde Fokke, soan fan Albert Alma en Tet). Tichteby hat in âld hûs stien, dêr binne trije berntsjes yn forbrând. Jan van Zalen hat der noch in liet fan makke. Dy berntsjes binne op it earmetsjerkhôf biierdige. Sy hienen gjin deaklean mei krigen. Dy berntsjes sweefden altyd om dy dobbe hinne...
nl.verhalenbank.22223
De kerk van Wittevrouwenveld in Maastricht laat vreemde figuren zien. Medium ziet de ogen van recent overleden in de muren, zoekend naar hun familie.
nl.verhalenbank.47953
As deaden gjin klean meikrije yn 'e kiste, of net genôch, dan komme se werom.
nl.verhalenbank.22245
It deadshimd dat de deade oankrige, moest yn 'e es wêze. Paste it net to goed, dan kom de deade werom. Dan hie er gjin rêst yn 't grêf.
nl.verhalenbank.29675
Tsearde Antsje fortelde ek: "Myn man Tseard wie dea. Op in nacht mei ljochtmoannewaer kaem hy der oan. Earst fóár hûs, doe njonken it hûs lâns en doe achter it hûs. En dêr waerd er wei. Ik haw him mei de egen folge."
nl.verhalenbank.22118
Yn 'e buert fan Houtigehage stie in hûs, dêr doogde 't net yn. De frou hie in kear yn 'e hoeke sitten. Doe wie der hwat by har yn 'e hûs kom, dat wie by har op 'e skelk kom. 't Wie in forstoarn minske. De frou hie de skelk foarwei dien, doe kom it by har op 'e skoat. Doe ha se der in doomny by helle. Dy spruts it spoek oan. Hja moest sizze hwat der oan...
nl.verhalenbank.25180
Yn 'e Smoarhoeke yn 'e Harkema wie in frou stoarn. Dy hie in bierkleed omkrige yn 'e kiste, dat hie to lang west. Doe koe dat minske de rêst net fine. En doe kom se elke joun by de famylje en dan rôp se: "To lang! To lang!" Doe ha dy lju doomny ophelle en dy hat har oansprutsen. Doe sei se, har bierkleed wie to lang, dêr moest in stik ôf. Doe is dêr in...
nl.verhalenbank.22968
As ien dy't stoarn wie, in to lyts bierkleed oankrige, koe er de rêst net krije. Dan dwaelde er yn 'e nacht om en koe men him rounom tsjinkomme. As er jin de hân tastuts moest men dy fral net oannimme, net beet krije. Hwant dan rekke men jins hân kwyt. Men koe him wol hwat tarikke, in bûsdoek of sa. Dit fortelden lju fan 'e Westerein elkoar as se op...
nl.verhalenbank.29959
Een meisje uit mijn [opleidings]groepje nam een foto, een zelfportret, met een vriendin. Ze is er honderd procent zeker van dat ze in haar gezicht, op de foto, haar overleden vader zag. Ook dit verhaal hoorde ik op mijn opleiding in Rotterdam.
nl.verhalenbank.47660
De heer K. Oosterom vertelt over: 'Spouklaantje' te Boertange. Toen in 1672 Bommen Berend, bisschop van Munster, de vesting Boertange binnentrok, is daar ook een tamboer gedood. Nog 100 jaar later zag men de weduwe van deze langs de plek van het ongeluk trekken. Ze was gekleed in een witte rok en ze droeg een rode muts. Aldoor schreeuwde ze: "Waar is...
nl.verhalenbank.42815
In een ander verhaal, uit Prinsenhage afkomstig, spookte het op de plek, waar iemand zelfmoord had gepleegd. Bij nader onderzoek vond men daar een doode rat. Men heeft die verwijderd en het spoken is opgehouden. (C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland boven het IJ', in: De Gids 1922, p.86)
nl.verhalenbank.9375
It is ris gebeurd yn 'e Westerein, dat in man stoar. Doe krige er in to lang deadshimd oan. Doe koed er net rêste yn it grêf. Hy kloppe by syn folk op 'e ruten en rôp: To lang! To lang! To lang! Dy minsken ha de doomny ophelle en dy hat mei de geest fan dy man sprutsen. Hja ha in koarter deadshimd op syn grêf dellein en doe wie 't mei 't spûkjen dien.
nl.verhalenbank.30514
't Gebeurde froeger faek, dat, as der ien overleden wie dan koe dyselde net rêste. Hwant dan wie der noch hwat dat hie dyselde foar de dea biloofd mar dat hied er net mear dwaen kind, hwant hy wie earder overleden. Dan woarde de doomny der soms by helle. Dy makke it dan bikend en dan foldie men oan 'e bigearte fan 'e forstoarne. Dan spoeke dyselde net wer.
nl.verhalenbank.24240
Opten Dries spokten’t vroeger. Bé’j Piet de Pruis. Hé’j hiette Piet Derksen. Ze hörde soaves lève: stompe, slèg. ’t Ging d’r op, bar! De minse kosse snachs nie sloape. Ze zèje, da lotter ’n priester dör bidde de spoke weggejaag het.
nl.verhalenbank.50306
As ien stoarn is mat men der fral om tinke, dat it bierkleed net to lang is. It is ris gebeurd dat ien werom kaem by de famylje to spûkjen. Dan rôp er al mar: To lang - to lang. Doe seinen se op in kear: "Skuor der dan in stik ôf." En doe hearden se dúdlik dat der hwat skuord waerd. Doe hat dyselde der net wer west.
nl.verhalenbank.29762
Belevenissen, verteld door de heer Bontjer. De oude Buurman vertelde me eens, dat hij iets wonderlijks had meegemaakt. Op een avond was hij van een bezoek naar huis teruggekeerd. Hij moest daarbij door een weiland, waarvoor een hek was geplaatst. Juist, toen hij één been over dat hek had geslagen, had hij aan de andere zijde ervan de oude Komies gezien....
nl.verhalenbank.43008
Wy gongen froeger wol nei Grinslân ta to wjûden en to flaechsteppen. Op in kear wienen wy by in boer yn Uthuzermeden. Us mem wie der ek by. Wy moesten sliepe yn in skuorre, dêr doochde it net. Dêr wie ris ien formoarde woarn yn dy skuorre. Der wie in bipaeld plak, dêr koe net in minske lizze. Mem wist dat net, dy soe dêr lizzen gean, doe sei Karste Lamke...
nl.verhalenbank.30391
48