Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
61 results
Dutch Keywords: dood heks
I. De duivel 5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat? Bijlage Jaar 1900/1920 Uit dien tijd kende ik persoonlijk, 2 heel bekende duivelbanners, die in die dagen nog al eens bezoek kregen. Het waren 2 broers die beide [onleesbaar] [onleesbaar], zoo 't leek. De een woonde te...
nl.verhalenbank.127172
Frijmitselers hienen harsels oan 'e duvel forkocht. Dêrtroch hienen se altyd jild en koenen se dwaen hwat se woenen. Mar 't kostte har de siele. Hekse Harm (= Stammerige Harm) wie ek frijmitseler. Hy hie in wikseldaelder. Dy hie er fan 'e duvel. Hekse Harm wie net fortroud by 't fé. Hy hie de kweade hân. Hy striek mei de hân oer de rêgen fan 'e dieren...
nl.verhalenbank.29542
Stammerige Harm koe ek tsjoene, mar dy hie 't meast op it fé forsjoen. Dy moest men noait by it fé litte. Hy hie in wikseldaelder fan 'e duvel. Dy hied er altyd by him yn 'e bûs. Hy wie frijmetseler. Frijmetselers ha altyd in wikseldaelder. Dy ha ek altyd jild. Mar ien kear draeit de duvel har de nekke om. Om de sawn jier mat der ien dea, krekt as by de...
nl.verhalenbank.30505
Frijmetselaars ben ook koegelfrij. Die hebn een verbond met de kwade. Om de seuven joar moet der ien dood. In tsjoenster moet eens in de seuven joar ien doodmoakn.
nl.verhalenbank.24406
Yn Burgumerheide hienen wy in buorfrou, dat wie in tsjoenster. Sy wie út 'e famylje fan Liuwe Kûper. Sy koe har sels yn in kat foroarje. Soms hâldden dy tsjoensters in forgadering. Dan wienen it katten. Yn fjirtich jier moesten se ien deatsjoene. As se dat net dienen, dan stoaren se sels. Sy hienen in forboun mei de duvel.
nl.verhalenbank.20267
Maar nu, wat mijzelf later in Limburg is overkomen. We woonden bij andere mensen in. Op een keer werd ons dochtertje ziek. De vrouw, die met ons hetzelfde huis bewoonde, zei ons, dat we een zeker mens in de gaten moesten houden. Een vrouwtje kwam zo nu en dan vragen: "Hoe gaat het nu met Nora?" "Bekijk het kussen eens," zei de buurvrouw. "Als er een krans...
nl.verhalenbank.43083
In tsjoenster mat om 'e sawn jier op syn minst ien dea tsjoene, oars redt de duvel mei har.
nl.verhalenbank.22972
Stammerige Harm syn mem hie in winkeltsje. Op in joun sieten se dêr meielkoar oan 'e kofje. Doe sei 't minske ynienen: "Nou is 't aanst myn tiid." "Hoe dat sa?" sei ien fan 'e oaren. Guon makken der in grapke fan. Ien sei: "Ast it liichste, mast de stok oer de bealch ha." Klokslach tolwe ûre yn 'e nacht die 't minske noch ien snok en doe wie se dea. Sy...
nl.verhalenbank.19889
Op 'e Nijebrêge wenne in âld wiif, dat tsjoene koe. Doe't se fuortgong ha se har de nekke omdraeid. Dat wie fansels it wurk fan 'e duvel.
nl.verhalenbank.29683
'De vurige beer' is een oud volksverhaal uit de omgeving van Soest. Het landschap daar met veen, plassen, bossen, heiden, zandverstuivingen en moerassen appelleerde aan de griezelfantasie en in de Soester verteltraditie waren duivels, heksen, spoken, onderaardse gangen en dwaallichten niet van de lucht. 'De vurige beer' gaat over een misdadiger die eeuwig...
nl.verhalenbank.42773
Pake en beppe binne letter hjir yn 't werkhûs tolânne kom. Doe't pake op syn stjerbêd lei sieten heit en mem der by. Doe sei pake wit hoe lûd: "Toe duvel, goai der noch mar in takkebosk yn!" Beppe wie doe al dea. Pake en beppe wienen beide oan 'e duvel forkocht.
nl.verhalenbank.27179
By Albert Dykstra oan 'e feart rekke in bern siik. It wie bitsjoend en gong dea. De tsjoenster wenne flak njonken har; 't wie âlde Hiltsje. Twa jier letter rekke der wer in bern siik by Albert Dykstra. Dat bern wie èk bitsjoend. Mar nou namen se maetregels. It bêd waerd iepensnien. Der kamen twa krânsen út. Doe gongen se nei de duvelbander ta. Dy wenne yn...
nl.verhalenbank.36425
Het boze oog fynt men by de frijmetselers yn it gebou dêr't se yn by elkoar komme. Jehannes Meerstra wie ek in frijmetseler. Frijmetselers sitte meielkoar yn in klub. Se ha noait gebrek oan jild. Dat jild krije se fan 'e kweade. Se ha in forboun mei de duvel sluten. Dêr is in kontrakt fan en dat bliuwt altyd geldich. Se ûndertekenje it mei har eigen...
nl.verhalenbank.37894
Neist sa'n hûndert jier wie ús mem har âldste suster, dy't yn 'e Harkema wenne, slim siik. Hja wie tolve jier âld en koe net wer better. De heit (Aise van der Heide, in tige froom en leauwend man) gong skean de paden del nei de duvelbander fan de Ham, hwant sy wienen har rie to 'n ein. Hy krige in drankje mei en sette dêrmei op hûs ta. Mar ûnderweis...
nl.verhalenbank.21328
6.3. Mierloo en Lierop, 1595 Een waar monsterproces. Het begon met de maerte van den pastoor, die den heer zou betooverd hebben door hem peren te geven, en een kind door het te liefkozen. Vijf-en-twintig jaren geleden – zoo bekende de ongelukkige – had zij een leugen bevestigd met de woorden: dat zij den duivel lijf en ziel overgaf; sedert had hij haar...
nl.verhalenbank.44466
Sjoerd en Ael (Sjoerd potskipper) fan Sumar hienen in berntsje, dat wie noait rjocht goed. It bern hie in krâns yn 't kessen en doe wie 't wol dúdlik, dat der forkeard spul yn 't wurk wie. Sy fortochten in âld bolkoerrinster der fan, dat dy it bern bitsjoend hie. Dy frege altyd hoe't it mei it berntsje wie. Op in kear, doe kom se der wer oan. Sy sei: "Hoe...
nl.verhalenbank.22911
Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt? Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel voorgesteld wordt (met...
nl.verhalenbank.14806
No. 172. In 1595 woedde de heksenziekte in Mierloo. Het begon met de maerte van den pastoor, die den heer van het dorp had betooverd, door hem peren te geven, en een kind ziek had gemaakt, door het te liefkozen. De ongelukkige bekende. - Vijf en twintig jaar geleden had zij een leugen bevestigd met de woorden "dat zij den duivel lijf een ziel overgaf";...
nl.verhalenbank.46923
Egbert Sint fan 'e Harkema hie in wikseldaelder. Frijmitselders ek. Sy hearre allegear oan 'e duvel ta. En sy matte allegear guon deameitsje. Tsjoensters ek.
nl.verhalenbank.20229
Duveldrek is fan 'e geastlike kant. Leit der duveldrek ûnder 'e drompel, dan kin der net in tsjoenster oer komme. Docht se 't al, dan is 't har dea.
nl.verhalenbank.23793
74