Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Wij waren troud en gongen in Kornhorn naar de gereformeerde kerk. Op de hoek waren honden aant 't spoekgoelen.
Ik zei tegen de koster: "Daar komt een dode."
"Och, allemaal oudwijvenpraat", zei hij.
De kerk komt uut, toen hoorden wij, daar was een doje flak bij de plaats waar die honden spoekgoelden.
Ik zei tegen de koster: "Wat zeg je nou?"
nl.verhalenbank.37988
By in sikere Sjirk yn 'e Pein kaem op in moarn in ekster op it hiem stappen. Sjirk sei tsjin syn frou: Nou is der ien yn 'e famylje stoarn.
Ja, sei syn frou, ik soe fan 'e moarn de geit melke; 't beest wie pûr.
Dyselde moarns krigen se in roubrief oer de post. Der wie ien út 'e famylje stoarn.
nl.verhalenbank.31916
In Lukaswolde, gemeente Grotegast, woonde een frou, die zei al een dag of wat van teforen: die en die wordt dan en dan begraven. 't Kwam altijd uit. Ze was mei de helm geboaren.
nl.verhalenbank.37989
Ik wie sa'n fjirtsjin jier âld. Myn âlde omke wenne by ús yn. Hy krige longontsteking en dêr is er ek oan stoarn. Ik wie allinne by him. Heit en mem wienen dea.
Omke woe de jouns fan bêd ôf en hy wie in dikke, sterke âld-keardel. Hy wie fiifensawntich jier. Ik koe him net keare en hy moest op bêd bliuwe. Doe gong ik der út om myn buorman Gerrit Smit op to...
nl.verhalenbank.26892
Bleeker fan Surhústerfean hie in âld houn. Dy spûkgûlde altyd as der in minske stjerre soe. Nachts seach dat beest it blykber.
nl.verhalenbank.31915
Hindrik Pikelhearring (= H. v.d. Molen) roan us mei in man op hjir yn 'e Pein. Underweis sei er tsjin dy man: "Mast even oan kant gean, der komt in lyk oan."
Dy oare die dat. In koart skoftsje dêrnei wie der in lyk.
Dy Hindrik Pikelhearring wie mei de helm geboaren, dy seach altyd lykstaesjes. (dy oare dat wie ús heit. Hy sei op syn Grinslâns: Moest even...
nl.verhalenbank.26919
Hjir op 'e Klontsjebuorren (nou Boskwei) hat in man wenne, dy wist altyd as der in deaden kom. It wie Douwe Stavasius. Nachts moest er der ôf. Dan koed er net langer op bêd wêze. Dan roan er op 'e wei om. Sy seinen, Douwe wie mei de helm geboaren. 't Kom altyd nei hwat er fortelde. Mar hy wist noait hwa't der stjerre soe. Hy sei 't wol dagen fan tofoaren...
nl.verhalenbank.23135
Noait midden op 'e wei rinne jouns. Genôch yn 'e Pein, dy't troch in lykstaesje oan kant rêge woarden.
nl.verhalenbank.27155
Rinne jo yn 'e nacht midden op 'e wei, dan kinne jo oan kant reage wurde troch in lykstaesje.
nl.verhalenbank.27169
Antsje Grupstra seach alle dingen foarút. Hja seach in skip op it lân, dêr soe letter in feart komme.
Hja stjûrde skoppenboer nei de kroech ta, dan kaem der in flesse mei drank werom. Dy flesse sweefde. De doar gong fansels iepen, en de flesse kaem der al draeijende yn. As dat gebeurd wie, dan wie se alhiel fan 'e kaert.
Hja wie mei de helm geboaren. hja...
nl.verhalenbank.32014
Yn 'e Houtigehage wenne in âld-minske: Akke Stoarm. Der wienen us in kear eksters by har achter hûs oan 't skatterjen. Doe sei se: "O heden, nou komt der gau in deaden yn 'e buert." Hja krige gelyk. Binnen trije dagen stoar der ien.
nl.verhalenbank.21097
Bearn van der Woude seach soms lykstaesjes fan tofoaren.
nl.verhalenbank.26896
It wie yn Grinzer Pein. Ik en myn earste man kommen op in jountiid út it tsjerkje. Wy kommen fan 'e sangforieniging. 't Wie tsjuster. Ynienen stienen wy yn 't folle ljocht.
Wy gongen nei heit en dy ta. Dêr fortelde ik hwat wy sjoen hienen. "Hwat soe soks nou bitsjutte?" frege ik.
Doe sei heit: "Moarn sil ik jimme fortelle hwat jim sjoen ha."
De oare...
nl.verhalenbank.23132
Wy mochten froeger as bern net by de Poel komme.
Dat wie de Kaatspoel yn Grinzer Pein. Hwant dêr soe altyd nochris ien yn forsûpe, wie de hiting. Guon hienen dat fan tofoaren sjoen. Oant nou ta is dêr noait ien yn fordronken.
nl.verhalenbank.32017
Op Trimunt binne yn 'e oarloch in protte minsken delsketten troch de poepen.
Even fan tofoaren kom hjir in fint. 't Swit roan him yn straeltsjes by de holle del. Hy siet ûnder it swit en wie alhiel oerstjûr. Om mar by in hûs to kommen kom er by ús, hwant hy koe net mear.
Ik sei: "Hwat skeelt dy?"
Hy sei: "Der siet my iderkear in klute fjûr nei. Ik kom fan...
nl.verhalenbank.23133
Hjir wenne in man, dat wie Douwe Stavasius. As der ien dea gong, dan moest er dat sjen. As der ien tige siik wie, dan kom er by 't glês. Dan seach er fan dyselde de hiele lykstoet. Sa'n ien stoar dan faek al gau.
Hy moest it sjen. 't Kom altyd nei hwat er seach.
nl.verhalenbank.26992
As de houn spûkgûlt dan leit der ien op stjerren. Wy ha 't hjir hawn dat hjir njonken de dochter forkearing hie mei in feint. Mar doe rekke dy forkearing yn 'e hobbel. De feint wie fan plan har dea to sjitten. Hy rekke har, de kûgel gong troch de hals hinne, mar sy wie net dea.
Fuort dêrnei skeat er himsels dea. It fanke is wer better woarn.
De jouns fan...
nl.verhalenbank.32299
Frou van der Molen - hjir út 'e Pein - en har earste man wienen us op in joun fuort west to praten. 't Wie hjir achter yn 'e Juliana-buert. Sy wienen noch net troud. Doe stienen se ynienen yn 't ljocht. Sy wienen noch net oan hûs ta.
Doe't se thús kommen sei se tsjin har heit: "Hwerom ha jim de lampe sa heech brânnen?"
Doe sei har heit: "Wy ha de lampe...
nl.verhalenbank.25929
Als een hond spûkgûlt of de eksters skatteren komt der in dode.
nl.verhalenbank.27325
Yn Drachtster Kompenije wenne Klaas Schuurman. Dy wie troud. Hy seach op in nacht himsels dea yn 'e kiste lizzen. Doe liet er him forsekerje foar tsientûzen goune. Dêr moest wyks in ryksdaelder foar bitelle wurde. Doe't er de polis goed en wol hie, doe stoar er. Doe koe syn wiif útkearing krije en har letter rêdde. Hja is doe troud mei syn broer Harm.
nl.verhalenbank.24163
