Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
42 datasets found
Dutch Keywords: dood vreemd
Alde Liuwe Kûper wie in fremd persoan. Dy hie hwat fan 'e kweade oer him. Op in kear lei er op bêd, doe wie 't krekt in lyk. Hy wenne yn in arbeidershûs, dêr hienen se froeger groppegatten yn. Doe wie der in stik fjûr troch dat groppegat gong. Dat wie op âlde Liuwe yngong en doe waerd er wer libben. Alde Liuwe Kûper wenne op Burgumerheide. Guon woenen him...
nl.verhalenbank.19644
Yn Surhústerfean wenne in man allinne. Dy fierde net in slach út en hy kaem doch troch de tiid. Hy sea altyd iten foar twa minsken. Mar net ien dy't dy fremdeling seach. Guon woenen wolris sjen of it wier wie. Doe seagen se om 12 ûre, doe't it iterstiid wie, ris tomûk troch 't glês. Dêr sieten twa man by de tafel to iten. De iene wie de frijgesel. Mar de...
nl.verhalenbank.31042
Boardzer Bruining is misschien wel de merkwaardigste van allen. Hij zag er altijd erg bleek uit, zonder dat hem iets mankeerde. Daar wist hij profijt van te trekken. Wanneer hij bij de huizen langs trok met een schip in de fles, had hij ook nog een andere fles bij zich, die gevuld was met varkensbloed. Wanneer hij dan ergens had aangebeld op een boerderij...
nl.verhalenbank.17642
Frijmitselers binne lju, dy ha har oan 'e duvel forkocht. Is it jild op, dan hingje se in ponge op en de duvel soarget der foar dat dy wer fol rekket. Ienkear hat sa'n frijmitseler de duvel to fiter hawn. Doe hong er net in ponge op, mar in lears. En dêr hied er de soale ûnder wei snien. Doe't de duvel dêr dy nachts jild yn die, rekke dy lears noait fol,...
nl.verhalenbank.29815
Om tsjoensters to kearen dienen de lju altyd duveldrek ûnder 'e drompel. Dêr koe de tsjoenster net oer komme. Wy hienen as bern altyd in pûdtsje mei duveldrek op it boarst, om mar net bitsjoend to wurden. Dy't bitsjoend wie, hie krânsen yn 'e kessens. Wienen der trije folle krânsen dan gong dyselde dea, dy't bitsjoend wie. As se dan nei de duvelbander...
nl.verhalenbank.29540
As der in horloazje yn 'e kyp is, dan komt der in deaden (deatikkerke).
nl.verhalenbank.32413
Dan nog eens, ik heb geen vreemde dingen gezien. Mijn vader echter wel. Die moest zelfs soms zijn bed uit; hij ging dan de weg op en daar kwam hij dan meestal een lijkstatie tegen. Ook is 't wel gebeurd, dat hij naar een kanaal getrokken werd over een pad dwars door 't veld. Waarom? Wel, 'n poos later is er een kind verdronken. De stakker is langs dat pad...
nl.verhalenbank.43201
De Liuwepoel is ûnwittende djip. Sy ha him wolris bidjipje wold, mar doe't se op sawntsjin foet wienen koenen se noch gjin groun krije. Der sit hwat yn 'e Liuwepoel. Net in roer fan in boat, dy't safolle lawaei meitsje kin. 't Hiele wetter is soms yn biweging by stil waer. It mat in greate fisk of in munster wêze, dy't der yn tahâldt. Der mat ek noch ien...
nl.verhalenbank.22205
De famylje Wesbonk wenne to Ljouwert oan 'e Spanjaardsloane. Myn suster hat dêr faem west. Dêr kaem ek altyd in werkster, dat wie in troude frou. Op in kear fortelde dy werkster, dat har bern siik wie. Dat woe mar net betterje. It kwynde. Doe wie se nei in duvelbanster tagong. Dat wie Smoarge Jantsje, dy wenne to Ljouwert. Dy sei, it bern wie bitsjoend....
nl.verhalenbank.31906
Wy hienen in famke, dat waerd bitsjoend. Hja is dea gong. It bern waerd siik en dat waerd minder en minder. Op in nacht waerd ik wekker en doe gûlde it bern sa. Ik sei: "Wolst by my lizze, leave?" Doe kaem se by ús to lizzen. Hja hie noch mar even by ús lein, doe sei 'k tsjin myn man: "Nou mast dêr ris hearre, sa raer docht dy kat it." Doe stie der in kat...
nl.verhalenbank.29740
Us mem sei soms, as se de klok lieden hearde: "Hwat let de klok wer raer. Der komt wer in deaden."
nl.verhalenbank.29691
Der wie in boerefeint dy slepte yn 't búthûs achter de kij yn in bêdsté. Dy feint hie yn 'e nacht al in pear kear sjoen dat se ûnder yn 't bûthús ien biklaeiden, dy't stoarn wie. Hy koe net sjen hwa't it lyk wie en dat woe er doch graech wite. Doe wie it wer in kear it gefal dat se mei 't lyk oan 't biklaeijen wienen. Doe gong dy boerefeint dêr mei de...
nl.verhalenbank.31633
Der wienen twa bruorren. De iene hiet fan Teade. Se wennen op 'e Middelgeast tussen Smelle Ie en Boarnburgum. Hja rieden op in kear elk op in hynder. Doe seagen se dêr in gedaente fan in man. Dat like oars as oars, krekt as doogde it net. Doe sei Teade: "Dêr wol 'k op sjitte." Hy hie 't gewear by him. Mar syn broer sei: "Doch dat net. Hwat hast dêr mei...
nl.verhalenbank.29645
Tsjip en Neeltsje wennen yn 'e Westerin. Tsjip woarde siik. Doe hearden de minsken dat der hyltyd in gelút út 'e sleat wei kaem. Net ien wist hwat dat wie. Alle jounen wie dat gelút dêr. En dochs wie der neat to sjen. Tsjip hie twa jonges: Wytse en Anne. Dy rekken nei Dútslân ta to werken. De âld man syn sykte woarde slimmer. Doe't de beide soannen...
nl.verhalenbank.29735
Ze zeie vroeger duk: Aster ’n schilderé’j van de muur valt, gebeurt er iets. Da vurspel, dat er iemand dood zal goan. Ik heb ’t eiges meegemak. Ons moeder wier vrijdag ziek, heel ernstig ziek. En soaves viel d’r ’n schilderé’j van de muur. ’t Touw was nie kapot. ’t Schilderé’j stond fijn overeind tege de muur. Ze was er ienens boeks afgevalle. Er was niks...
nl.verhalenbank.45980
Frijmetselers wienen/binne minsken dy't har oan 'e duvel forkocht ha. Se stjerre in rare dea. Men fynt se dan meastal mei de kop omdraeid. Frijmitselers ha altyd wol jild, dêr soarget de duvel foar. As se by it boun fan frijmitselers wei wolle, reitsje se dea. Se kinne der by har leven net by wei. Frijmitselers binne altyd oan 't timmerjen, se meitsje...
nl.verhalenbank.30477
D’r ston es ’n soldoat op wach. ’t Was ’n harde wienter. En ’t was bar koud. En de soldoat zèj: “’t Is toch wa um soldoat te zien. Lot de duvel mar soldoat speule!” Hé’j zette zien gewèr ien ’t schildwachhuuske en hé’j liep en stampte hin en wer um de kou wa te verdrieve. Opens hördenie wa. D’r kwam iemand on. De soldoat greep zien gewèr en riep: “Halt,...
nl.verhalenbank.50212
To Aldegea, dêr't nou Sibbele Douma wennet, stie froeger in great foarnaem hûs mei in gracht en in brechje dat omheech lutsen wurde koe. De boer en de frou wienen fuort, mar it folk wie thús. Doe kom dêr in man mei in great pak oansetten. Dy handele yn doeken, lapkes en sok spul. Hy frege of er dêr it pak wol delsette mochte. Nou, dat koe wol. Moarn kom...
nl.verhalenbank.12196
Alde Bontsje Knjillis (Veenstra?) moest ek alles sjen. Tije Sjoeke hat fjouwer berntsjes forlern: trije berntsjes tagelyk en ien in wike letter. Dy stoaren oan 'e blauwe mûzels. Knjillis hie 't allegear fan tofoaren al sjoen. Heit bargeslachte by 't hjerst by him. Op in nacht, doe moest er wer hwat sjen. Mar doe tocht er "Ik bliuw lizzen." Hwant hy seach...
nl.verhalenbank.20912
Sjouk, in dochter fan Abram Kats, spoeke nei har dea. Ate kom har tsjin. "Morgen", sei Ate. Syn broer sei: "Hwat bipraetstû dêr? Der is ommers net ien." "Sjochstû dan neat? 't Is Sjouk." Sy sweefde fuort. De broer seach it net.
nl.verhalenbank.12547
35