Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
21 results
Dutch Keywords: dood spokerij Place of Narration: Harkema
As hounen spûkgûle, as eksters skatterje, as de tsjerkeklokken deadsk liede - dan hinget der in deaden oan - sil der ien stjerre. In pear jonges, sa fortelde heit, woenen de kloklieder ris in kear bang meitsje. Doe't er to kloklieden soe gongen dy beide jonges boppe op elkoar tsjin 'e muorre oan stean. 't Wie al hwat tsjuster. Doe't de klokmakker dy beide...
nl.verhalenbank.31545
Der wie in dobbe achter Fokke Rins (Fokke Alma = dikke Fokke, dûbelde Fokke, soan fan Albert Alma en Tet). Tichteby hat in âld hûs stien, dêr binne trije berntsjes yn forbrând. Jan van Zalen hat der noch in liet fan makke. Dy berntsjes binne op it earmetsjerkhôf biierdige. Sy hienen gjin deaklean mei krigen. Dy berntsjes sweefden altyd om dy dobbe hinne...
nl.verhalenbank.22223
Spoeken binne trije kear stoarn: Hja binne fordroege; forferzen; forwettere.
nl.verhalenbank.20965
Fan in jonge dy't noait bang wie. Der wenne ergens in boer, dy hie in lytsfeint en in greatfeint. Dy lytsfeint stie foar neat, hy wie nergens bang foar. De greatfeint en de boer koenen har dat net bigripe. Hja sprutsen togearre ôf, de greatfeint soe in wyt lekken omdwaen en by jountiid op in bartsje stean gean. De lytsfeint woarde der op útstjûrd om in...
nl.verhalenbank.20825
As men ien hwat biloofd hat en men komt it net nei en dyselde komt to forstjerren, dan komt dyselde letter werom.
nl.verhalenbank.23910
By ús op 'e reed spoeke âlde Janke nachts altyd om. Op in nacht siet se midden op 'e reed as in roungear protsje mei de skelk om har hinne. Doe kommen wy der lâns.
nl.verhalenbank.22301
Piter Simens Kloosterman wie in boer. Dy wenne op 't Kleaster. Hy hie bigeard, hy woe steande bigroeven wurde. Dan koe er it lân oersjen. Mar sy dienen it net. Doe kom er werom. Hy kloppe by syn folk oan 'e doar. In pear kearen ha se him sjoen. Doe ha se der in dûmny by helle. Dy hat him oansprutsen en frege, hwat syn bigearte wie. Doe ha se nei 't graef...
nl.verhalenbank.20677
Dêr binne ek wol neakene berntsjes achter by de dobbe sjoen woarn. Dy boarten dêr om. Dy berntsjes wienen dêr formoarde woarn en doe koenen se de rêst net fine. As de minsken dy berntsjes dêr seagen, dan naeiden se út.
nl.verhalenbank.20676
Der mat hjir us in frou stoarn wêze, dy krige in deakleed om, dat wie har to lang. Dêr kom se mei yn 'e kiste en yn 't graef. Mar it minske koe de rêst net krije. Sy kom út it graef wei en gong nei 't hûs fan de man en dan sei se: "'t Is to lang." Dan die se de boppedoar iepen en dêr stie se dan oerhinne. Doe sei de man op in kear: "As 't to lang is, smyt...
nl.verhalenbank.24341
Heit en âlde Rinse de Wind wienen froeger in soad by elkoar. It wie ris yn 'e winter en Tsjerk Beima hie dat jier ierappels forboud. Mar Tsjerk kom to forstjerren. Hy wenne oan 'e betonwei, dat wie doe in sânpaed, flak by de rotanfabryk. De ierappels sieten dêr yn 'e bult. Heit en Rinse setten dêr op ta op in nacht om fan dy ierappels to stellen. De âld...
nl.verhalenbank.29326
Op it Blauhûs wenne froeger in boerefaem. Dy faem krige twa berntsjes, dy wienen fan 'e boer. It wienen twillinkjes. Dy berntsjes hat se weimakke yn 'e kolk. Letter kom der in oare boer op it spul to wenjen. As dy oan it melken wie, kommen der altyd twa twillinkjes op 'e mjilling achter de kij. Dat wienen twa neakene berntsjes. It wienen deselden dy't de...
nl.verhalenbank.19528
Hounen spûkgûle as der guon stjerre sille. Doe't Piter syn mem hast dea wie, stie hjir in dikke, bûnte houn to spûkgûlen. Hoe wy him ek smieten en fuortjeije woenen, hy bleau hjir mar stean en hâldde net op mei spoekgûlen.
nl.verhalenbank.16077
Jehannes van Minnen wenne yn Droegeham. Hy hie lân yn 't Leech by 't Bouwekleaster. Doe't er al in moai skoft dea wie ha guon him dêr forskillende kearen yn 't Leech sjoen.
nl.verhalenbank.21648
It wie froeger it gebrûk yn 'e Harkema dat de forstoarne mei in wyt lekken biklaeid woarde. Mar der moest altyd in stik ôfskuord wurde, omdat it oars to lang wie. It lekken mocht net fierder as oan 'e ankels takomme. Dat hâldde forbân mei de wederopstanding. Mei in to lang lekken koe men ommers stroffelje. It is us gebeurd, doe hienen se in minske al yn...
nl.verhalenbank.21293
Janne Met wenne op Readskuorre. Hja hat in dochter hawn, dy hiet fan Frouk. Dat bern woarde ôfgryslike min bihandele. Sy iet by de bargen krekt as de Verloren Zoon. Hja is dan ek stoarn. Mar doe't se goed en wol dea wie, stie se op in joun samar by de tafel. Dat is faker as ienkear gebeurd.
nl.verhalenbank.20952
De Liuwepoel is ûnwittende djip. Sy ha him wolris bidjipje wold, mar doe't se op sawntsjin foet wienen koenen se noch gjin groun krije. Der sit hwat yn 'e Liuwepoel. Net in roer fan in boat, dy't safolle lawaei meitsje kin. 't Hiele wetter is soms yn biweging by stil waer. It mat in greate fisk of in munster wêze, dy't der yn tahâldt. Der mat ek noch ien...
nl.verhalenbank.22205
Ien omke fan myn wiif is by de Langewyk yn 'e bosk formoarde woarn. Hy hie in buchel en hiet fan Tsjerk. Myn swager gong us mei myn broer mei in kroadfol baelders nei Feansterheide. "Heit," sei myn swager, "hwa is dêr?" Doe wie dat Tsjerk, dy't njonken har gong. Tsjerk wie doe al in jier dea, mar sy herkenden him beide tige skoan. "Stil jonge", sei...
nl.verhalenbank.21930
Us mem hat by in boer tsjinne. Doe wie se noch jong. Nachts om ien ûre hearde ús mem altyd ien de mjilling lâns sliere. De oaren hearden it soms ek. Mar noait ien dy't hwat seach. Se bigongen der allegearre om to tinken en se hearden sekuer it sloffen troch de koestâl, it gong nei de tsjernmoune ta. Mar as se der ôf gongen om to sjen hwat it wie, seagen...
nl.verhalenbank.29363
Op in kear gong heit it loantsje lâns fan 'e Lytse Wei. Dêr wennet nou de widdou Casimir mei har soan. Yn dy tiid wennen dêr Wobbe en Yk. Heit brocht hjidde nei Wobbe ta. (hjidde woarde makke fan flaechs, sy brûkten it by it reiddekken.) Wobbe forhandele dy hjidde to Grypskerk. Heit wie op 't loantsje, doe fleach der him hwat stiif by de lea lâns. Hwat it...
nl.verhalenbank.32960
Yn 'e Smoarhoeke yn 'e Harkema stoar in frou. Doe krige se in deadskleed mei yn 'e kiste, dat wie ryklik lang. Nei in skoftsje kom dat minske jouns by de glêzen bûtendoar fan it hûs dêr't se yn wenne hie. En dan sei se: "To lang... to lang..." Dat gebeurde de iene joune nei de oare. Doe op in kear seinen se tsjin 't minske: "Skuor der dan in stik ôf." Doe...
nl.verhalenbank.32989
21