Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
19 datasets found
Dutch Keywords: dood nieuw
Ritske Bottinga wie frijmitseler. Dy moest alle jierren hwat nijs bouwe. Hy moest altyd mar timmerje oan 't hûs. Die er it net, dan moest hy der sels oan.
nl.verhalenbank.25432
It wie yn Grinzer Pein. Ik en myn earste man kommen op in jountiid út it tsjerkje. Wy kommen fan 'e sangforieniging. 't Wie tsjuster. Ynienen stienen wy yn 't folle ljocht. Wy gongen nei heit en dy ta. Dêr fortelde ik hwat wy sjoen hienen. "Hwat soe soks nou bitsjutte?" frege ik. Doe sei heit: "Moarn sil ik jimme fortelle hwat jim sjoen ha." De oare...
nl.verhalenbank.23132
Alles hwat de oerheden ophingje, meije de ûnderdanen net delhelje. Sa'n trijehûndert jier lyn wennen der yn 'e Kompenije twa bruorren: Gurbe en Jan. Hja leefden fan ynbrekken en stellen en moardzjen. Mar op in kear, doe't se in âlde boer biroofd hienen, woarde Jan pakt. Hy woarde foroardield ta de strop. Hy soe to Ljouwert ophong wurde op it Saeilân....
nl.verhalenbank.21043
Wylde lantearnen bitsjutten min waer. "Dêr komt skielk in nij hûs to stean", seinen de minsken, as se in wylde lantearne seagen. As de bijkers in wylde lantearne seagen, seinen se: "Nou is 't fan 't jier neat wurdich mei de heide." Stoar der in bijker, dan woarden de bijekuorren forset. Doe't der in bijker stoarn is, dy't ik wol kend ha, seinen se, dat de...
nl.verhalenbank.26076
Yn Drachtster Kompenije wenne in frou, dy wist altyd fan to foaren, as der in bigraffenis komme soe. Hja seach de hiele roustoet fan to foaren. Dat minske wie mei de helm geboaren. Der wienen ek wol minsken, dy seagen ergens in hûs fan to foaren yn 'e brân. In skoft letter brânde it dan op. Ek hearden guon wol it timmerjen oan in hûs, dat yn werklikheit...
nl.verhalenbank.32247
Der wenne in sekere Roel Postma yn 'e Westerein. Dat wie in timmerman en oannimmer. Dy hat in protte huzen boud. Mar hy makke it lêste hûs dat er ûnder hannen hie, noait ôf. Hwant as er dat die, wie er dea, seinen se. Dy man wie in frijmitseler. As er in nij hûs boude, dan makke er it foarige earst ôf, en sa gong it altyd. Der wie altyd ien hûs, dat net...
nl.verhalenbank.38622
De falske munters fan Boalsert Nei't der sein waard, hawwe der op 'e souder fan 'e kapel fan it eardere beginekleaster te Boalsert oan de ôfbraak yn njoggentjinhûndert en ien ta altyd twa geraamten hinge. Jim witte wol, dat is de kapel dêr't Joast Halbertsma yn de Rimen en Teltsjes oer skriuwt, as er Gabe Skroar nei it Boalserter Nut reizgje lit. Se...
nl.verhalenbank.12989
Hiel faek hearden wy dat guon ergens timmerjen heard hienen. Dan bouden se op sa'n plak letter in hûs. Ek waerd in brân soms fan tofoaren waernomd. Dan brânde sa'n hûs letter op. Ek hwannear't der ien fordronk hearden se it helpgerop soms dagen fan tofoaren.
nl.verhalenbank.29933
Oan 'e Suder Dwarsfeart to Drachten wenne âlde Teatske. Dy wie tige ryk. Teatske is op in rare menier oan 'e ein kom. Sy is sahwat forhongere by de oerfloed. Hja hie sa'n jild yn 'e kelder, dat sy meat de gounen en de ryksdaelders mei de fiif-kop. Doe't Teatske stoar hie se alles oan 'e tsjerke tamakke. Mar dat is net earlik om en ta gong. Der woarde in...
nl.verhalenbank.25714
Myn swager Anne Veenstra fan 'e Harkema wie mei syn maet op in joun bûten op 'e wei. Syn maet wie Wyberen. Doe sei Wyberen tsjin him: "Dû mast der om tinke, dêr komt in lykstaesje oan." "Ei, dû mei dyn praetsjes" sei Anne, en hy gong net oan kant. Mar hy waerd oan kant smiten, sûnder dat er hwat seach. Op datselde plak is letter it nije bigraefplak yn 'e...
nl.verhalenbank.31577
Hjir by de nije brêge is ek us ien deastutsen woarn. Mei gjin mooglikheit koenen se dêr it bloed forwiderje. 't Kaem altyd wer.
nl.verhalenbank.17604
Foartjirmerij wie hjir in hiele protte froeger. Men hearde timmerjen yn 'e nacht, dan kom dêr letter in hûs to stean. Men seach in hûs yn 'e brân, dat brânde dan pas letter op. Men hearde om help roppen yn it wetter. Letter fordronk der ien op dat plak.
nl.verhalenbank.29717
Der wienen in man en in frou, dy wennen yn in skipke. Mar dat skipke wie sa min en sa wrak, dat sy koenen der net mear mei farre. Sinten foar in oar skip wiene der net, en der mast dochs hwat fortsjinne wurde. Dat sy sieten slim forlegen. Op in kear wie 't minske allinne thús. Sy wie och sa treurich gesteld. Dêr kom in mynhear oan. Dy sei: Jo sjogge sa...
nl.verhalenbank.12193
Toen ik nog in de Vlist woonde, had ik een ouwe buurman, die kwam uit Reeuwijk. Die vertelde me weleens over een vrouw in Reeuwijk die met de helm geboren was.. Die vrouw kwam soms 's morgens naar hem toe en dan zei ze: "Ik ben d'r vannacht weer eentje wezen brengen". Vroeger had je daar in Reeuwijk allemaal kaden zonder wegdek met hekken erop. Die hekken...
nl.verhalenbank.70572
Antsje Pûde kom us in kear yn it hûs, dêr't Popke Simens yn forstoarn is. Hja fortelde, it gong der wol sa bot oan wei yn 'e skuorre. De lju smieten mar mei balken en planken om. Letter is troch erverij it hûs der ôf kom en ha se der in nije plaets delset. 't Wie yn 'e Hamster Pein. De nije biwenner wie Frâns van der Burg.
nl.verhalenbank.15512
De stiennen ûlebuorden. 't Wie needwaer, it stoarme dat it hwat die. Der wenne in boer yn Ingelum, dy syn plaets wie striemin. Hy wie sahwat oan 't omfallen ta. Dy pleats stie in eintsje bûten-út. De boer hie nei 't doarp ta west en wie nou ûnderweis nei hûs ta. 't Wie op 'e joun. Dêr kaem in man him opside, dy roun mei him del. De boer sei tsjin him: "Ik...
nl.verhalenbank.31897
3.112. Paard Krabt het paard van een lijkwagen, terwijl deze voor het sterfhuis staat, met den voet over den grond dan volgt er binnen zes weken een nieuw sterfgeval in de buurt. Breda
nl.verhalenbank.50346
1.12. Het witte paard werd in de vorige eeuw gezien te Veldhoven en menig oudje weet daarvan de geheimzinnigste geschiedenissen te verhalen met de stellige verzekering, dat 't geen leugens zijn. Voornamelijk komt de zaak hierop neer: lederen avond doolde het witte paard in de broek- en moerasgronden om. Niemand kon zeggen, van wien het was, noch hoe het...
nl.verhalenbank.50006
Straffe Gods Dit is de sage der rijke vrouw van Leiden, die door God werd gestraft, daar zij haar zuster geen barmhartigheid bewees. In het jaar 1315 was er groote hongersnood over het land, en Willem van Holland en Henegouwen, van Zeeland en Friesland, door het volk de goede Willem genaamd, wist niet, hoe hij de zorg uit zijn rijk moest wenden, doch toen...
nl.verhalenbank.41741
35