Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
99 results
Dutch Keywords: dood man
Piter Simens Kloosterman wie in boer. Dy wenne op 't Kleaster. Hy hie bigeard, hy woe steande bigroeven wurde. Dan koe er it lân oersjen. Mar sy dienen it net. Doe kom er werom. Hy kloppe by syn folk oan 'e doar. In pear kearen ha se him sjoen. Doe ha se der in dûmny by helle. Dy hat him oansprutsen en frege, hwat syn bigearte wie. Doe ha se nei 't graef...
nl.verhalenbank.20677
Op 'e Sweach by it Godloas Tolhek wie 't lang net plús. Dêr spoeke it. Dat wie in gefaerlik plak. Dêr is in lokomotyf mei tram omfallen. Dêr binne ek twa lju dy't dronken wienen, op 'e rails lizzen gong. Sy binne troch de tram oerriden. Dêr is in plak, dat is hielendal swart.
nl.verhalenbank.21030
Spook van het kasteel D'r heet 't hier veul over gegaon, dattut 'r spookte op 't Haores kasteel. Ik heb d'r ok wel us over heure vertelle. Daor zou dan 'n jonkvrouw vermoord zèn deur d'r man, of in elluk geval deur de baron van 't kasteel. En die zweeft nou nog altij - zegge ze - rond achter 't kasteel om er te spoke. Ze moet er vermoord zèn en toen...
nl.verhalenbank.41698
Der wie in man, dy wie foar de twadde kear troud. Mar foardat syn earste frou stoar, hied er har biloofd, dat hy soe net wer trouwe. Hy hie 't lykwols àl dien. Op in kear, doe't er op 'e stâl stappe soe om 't fé drinken to jaen, stie syn earste frou samar ynienen njonken him. Letter hat er har altyd by him hawn. Hwer't er roan, dêr wie sy ek. Dat wie de...
nl.verhalenbank.19624
Op Teadehoekje woarde Teade Wagenaar formoarde om in pear sinten. Hy hie in koe oan 't tou, doe't er foarmoarde woarde. Ien hie him in stok ta de hals yn treaun. De oare moarns, doe't er dea foun waerd, hie er it tou fan 'e koe noch yn 'e hân. Us mem en dy ha tichte by Teadehoekje wenne oan 'e Slingerwei. Dêr tichteby wenne ek in sekere Bonne Veenstra. Dy...
nl.verhalenbank.19744
Ik wie sahwat in sawntsjin, achtsjin jier, doe wenne ik op 'e Gordyk as bakkersfeintsje. Myn domisily hie 'k yn Boarnburgum. Dêr yn 'e Gordyk wie in frou ûnforwacht stoarn. De forhâlding tusken har en har man hie tige min west. Der wie ien jonkje, dat hie gjin forstân. Doe't dy frou stoarn wie, kom se jouns by skimertiid werom. Guon ha har sjoen. Ik bin...
nl.verhalenbank.25679
Mem fortelde, yn Kûkherne hie in frou west dy wie forstoarn. Foar har dea hie se har bilove litten dat sy moesten letter hwat oan har famke jaen (ik wyt net mear hwat). Mar de widner troude wer en it famke krige it net. Doe bigong dy frou dêr to spoekjen. Sy kom werom út it graef. Doe ha se, troch bemiddeling fan 'e doomny dat famke jown dêr't se rjocht...
nl.verhalenbank.33590
Paulus en Klas wennen yn 'e Sumarrebuorren. Paulus liet in pear skuon nei mei sulveren gaspen. Foar syn dea liet er Klas bilove, dy mochten net forkocht wurde. Mar Klas rekke sa yn 'e earmoede, dat hja die it al. Doe oppenearre Paulus him letter hyltyd. Klas hat der doe foar soarge dat de skuon der wer kamen.
nl.verhalenbank.21369
Ik wie seis jier dat ús pake forstoar, dat is nou 75 jier lyn. Beppe kaem hjir by mem yn to wenjen. Hja die altyd de doarren goed op 'e skoattels. Beppe slepte yn in bêdsté. Doe gebeurde it op in jountiid, - doe lei se al lang op bêd - dat der ien ta 't hûs yn kaem. Hoe koe dat? Hwant de skoattels sieten op 'e doarren. It wie in mantsje dat yn 'e keamer...
nl.verhalenbank.32711
Sytse en Diuwke wienen âlde minsken. Doe kom Diuwke to forstjerren. Dêr wienen sulveren en gouden slotten, dy hienen fan Diuwke west. Diuwke hie tsjin Sytse sein, dy moesten dy en dy ha. Mar dat hie Sytse net dien. Op in nacht wie Diuwke by 't kastje kom, dêr't de sieraden yn leinen. Hja hie gjin rêst yn 't graef salang dy sieraden net toplak wienen.
nl.verhalenbank.33141
Markus Dalstra, byneamd Dolle, hat us in moart dien. Dêr hat er lang foar sitten. It wie in widdou, dy't er formoarde hat. Hy hat har gouden earizer, dat er stellen hie yn 'e Heuchfeansterwyk op 'e Boelensloane smiten by de Bethlehemsreed. Dêr mat nachts altyd noch in lûd komme út 'e wyk op datselde plak. Dan wurdt der 'help!' roppen.
nl.verhalenbank.23015
It wie yn 1913 dat der in ploech Westereinders yn Uthuzermeden op 'e bou oan 't wurk wie. Doe fortelde dêr in wyfke fan 'e Westerein dat har man wie stoarn, mar wie wit hoe faek weromkom. Op 't lêst hie se him frege of er soms in bigear hie. "Ja", sei er. Doe hie se dien hwat er fan har frege hie en nei dy dei wied er noait wer kom.
nl.verhalenbank.19404
Siger Veenstra wie forstoarn, in tige roungeare man. Syn lyk lei yn 't fet. Skoanheit (Piter Claus fan Boelensloane) sei: "Dêr wol 'k noch us hinne." Hy roan troch in loantsje en wie allinne. Ynienen komt him ien op side. "Joun" seit skoanheit. Mar dyselde seit neat werom. "Kinstû neat sizze?" De oare seit nòch neat. "Dû bist in bok", seit skoanheit. Op...
nl.verhalenbank.20087
By de Fjouwer Roede yn Boelensloane wenne in âld frou, dy hie har man sa min bihandele. Dy man kom nei syn dea sa nou en dan wer by har. Dan bigongen de kopkes yn 't théblik to ratteljen en to skodzjen. Dan hie 't minske rêst noch dûr.
nl.verhalenbank.27892
Op 'e hoek fan Feanwâldsterwâl hat in man wenne, dy wie stoarn en dy wie nei 't hôf ta brocht sûnder dat er in himd meikrige hie. Sibbele-om wie 't. Dy krige doe gjin rêst. Hy gong nei 't hûs ta dêr't er ta'n útdroegen wie en der oppenearre hy him in kear of hwat. Doe ha se in himd foar Sibbele-om meitsje litten en dat ha se nei 't tsjerkhôf ta brocht en...
nl.verhalenbank.37892
Atse Benedictus op 'e Kletten fortelt: Wy liezen sahwat mei ús tsienen of achten op Feansterheide de krante. De âlde kranten woarden fordield by 't kranterekkenjen. Dan komme se byelkoar yn 'e herberch. Ien kear stjûrde heit my dêr hinne, doe koed er sels net. Dy hiele joune ha se dêr oars gjin praet hawn as oer spoekjen en tsjoenen. Ik wyt der mar in...
nl.verhalenbank.21113
Sake Booi wenne njonken Thomas en Klare (dat wienen de âlders fan Boardzer). Sake wie al in pear jier overleden doe kaem Thomas op in joun by ús heit yn 'e hûs stouwen. "O Jan, Jan," rôp er, "Sake stiet yn 'e daem, Sake stiet yn 'e daem!" Hy wie deabinaud en trille as in blêd oan 'e beam.
nl.verhalenbank.31116
By de Skilige Piip sit in skat yn 'e groun. Dy kin der wol út, mar dan mat men krekt de wurden wite dy't der by opsein wurde matte. En dat wyt net ien. De man dy syn jild it west hat, dy mat dêr noch altyd omspûkje. Hy sit achterstefoar op in ezel.
nl.verhalenbank.21477
Alde Jyld Veenstra wie stille plysje. Op in nacht kom er lâns in hekke. Doe seach er dêr âlde Diuwke oer de hekke hinne stean. Dy wie al in jier of hwat dea. In pear dagen letter frege ús mem him: "Ik haw heard, dat jo Diuwke sjoen ha. Is dat sa?" "Né," sei er, "Diuwke is dea. Mar ik ha it geraemte fan Diuwke sjoen mei in doek der omhinne. Dat hong oer de...
nl.verhalenbank.21066
Gerke Veenstra wie in forwoest man. Syn earste frou wie dea. Doe troude er wer. Willemke hiet syn twadde wiif. As er jouns by syn wiif op bêd lei, hearde er hiel dúdlik klopjen op it bêdsbuordtsje. Syn wiif hearde it net, hy allinne. It wie syn earste frou, dy't kloppe. Hy hie har net sa moai bihandele. It klopjen bigong altyd krekt om deselde tiid. Doe...
nl.verhalenbank.28334
98