Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Foar it Jan Koartslân wienen se ek altyd hwat skruten. Dêr hat in man him ophinge en sy sizze ek wol dat de duvel him dêr de holle omdraeid hat.
nl.verhalenbank.32809
Pake (oan 'e frou har kant) bihandele beppe net bêst.
Trije dagen foar syn dea seach er beppe op 't fuottenein. Doe wie beppe al jierren wei. Letter kom heit by 't bêd en doe sei er hyltyd mar: "Leave memke, leave memke."
nl.verhalenbank.22923
Oan dizz' kant Grins stie in slot. Dêr wenne in skatrike keardel yn. As dêr skoaijers en skoaisters kommen, dan krigen dy dêr hwat to drinken.
Wie't drinken op, dan sei er: "Wolle jimme myn fé us sjen?" En dan brocht er dy minsken nei de stâl. Dêr wie 't ien great gejammer fan minsken. Hwant alle skoaijers, dy't dêr kommen, dy boun er dêr op 'e stâl fêst...
nl.verhalenbank.20169
Der wenne yn 't Wêst fan Bûtenpost in sekere Hart Boersma. Syn mem wenne by him yn. Metsje hiet se en syn frou hiet ek fan Metsje.
De jonge frou bihandele 't âld minske tige min. En de man wie ek altyd like hounsk tsjin syn mem. Doe is 't âld-minske dêr weirekke en gauachtich dêrnei stoarn.
Mar doe sweefde se by Hart en Metsje om 'e doarren. Altyd wie se...
nl.verhalenbank.22833
De Susterwei rint fan Garyp nei Sigerswâld ta. Dêr binne yndertiid trije susters formoarde.
Age Bergsma wie sa'n 20 jier âld, doe roun er op in joun let fan Sigerswâld nei de heide ta. Hy seach in kear om en doe kamen der 3 neakene froulju fan achteren op him yn. Doe bigoun Age to rinnen sa hurd er koe. Hwant hy waerd deabinaud. Mar dy froulju koenen noch...
nl.verhalenbank.32066
To Bennema-state yn Hurdegaryp - nou in tehûs foar âlden fan dagen - stiet in hekke, dy't se noait ticht hâlde kinne. Docht men him ticht, dan giet er klokslach 12 ûre yn 'e nacht wer iepen. Mar as men hwat roggestrie om it slot hinne wuollen, dan bleau er ticht.
De man dy't yn Bennema-state wenne hat, hie him oan 'e duvel forkocht. Doe't dy dea wie...
nl.verhalenbank.31032
Soms dwaelden der minsken op 'e paden om dy't al stoarn wienen. Dy hienen hwat útheefd en koenen de rêst net fine. Of se hienen noch in bigearte, dy't earst yn forfulling gean moest.
Ek guon dy't formoarde wienen dwelmen nachts om. Yn Kollumersweach wie in wiif stoarn, dy har man hie har min bihandele. Nei har dea kaem se hyltyd wer by dy man. Soms roun...
nl.verhalenbank.29939
It is ris gebeurd yn 'e Westerein, dat in man stoar. Doe krige er in to lang deadshimd oan. Doe koed er net rêste yn it grêf. Hy kloppe by syn folk op 'e ruten en rôp: To lang! To lang! To lang!
Dy minsken ha de doomny ophelle en dy hat mei de geest fan dy man sprutsen. Hja ha in koarter deadshimd op syn grêf dellein en doe wie 't mei 't spûkjen dien.
nl.verhalenbank.30514
Je hoorde ok nog wel is zegge in Woerekom d'r was hier vroeger nog wel is een man. Die zei: "Ik ben niet bang!" Die was 's nachts op het kerkhof. De doodgraver had de baar op het kerkhof laten staan. Toen sloot die man een weddenschap: hij zou de nacht op die baar doorbrenge. Toen hoorde hij een stem:
Wat daarop legt is nog zo erg niet.
Wat daaronder zit...
nl.verhalenbank.72824
It gebeurde yn Strobos dat dêr in frou forstoar. Hja hie har man bilove litten, net ien mocht nei har dea de klean drage, dy't hja droegen hie.
Mar dy man tocht dêr letter net mear om en hy troude wer. Hy joech dat minske de klean fan syn earste frou en dat minske die dy klean oan. Mar sûnt dy tiid kom syn earste frou alle jounen by harren yn 'e hûs.
Doe...
nl.verhalenbank.32714
Wybren Wartena syn heit wenne yn Garyp. Dy wie foar de twadde kear troud. Hy hie buorkerije en in herberch. Doe't syn earste frou stoar biloofde hy har, hy soe noait wer trouwe.
Mar hy die it al. Sy koenen it skoan rêdde en sy gongen der togearre wolris mei de tilbry op út. As se dan thúskamen gongen de skûrredoarren fansels iepen. Dat wie it wurk fan syn...
nl.verhalenbank.19786
Der wienen twa bruorren. De iene hiet fan Teade. Se wennen op 'e Middelgeast tussen Smelle Ie en Boarnburgum. Hja rieden op in kear elk op in hynder. Doe seagen se dêr in gedaente fan in man. Dat like oars as oars, krekt as doogde it net. Doe sei Teade: "Dêr wol 'k op sjitte." Hy hie 't gewear by him. Mar syn broer sei: "Doch dat net. Hwat hast dêr mei...
nl.verhalenbank.29645
Der wenne in man yn 'e Dokkumer Wâlden, dy forlear syn frou. Hy moest har bilove, dat hy soe net wer trouwe. Mar hy hâldde him net oan syn wurd. Hy troude opnij.
Doe kaem syn frou yn 'e nacht by him en gong njonken him lizzen. Dan wied er sa binaud, dan waerd er út it bêd weidreaun. Hy krige net in ogenblik rêst mear. Letter is er op 'e souder gien om dêr...
nl.verhalenbank.30515
In neef fan ús hie in húshâldster. Hy hat har skandalich bihandele. Doe't it minske âld waerd, wie se der al hielendal oer. 't Wie in stumper.
As hy by 't winter fuort gong moest it sloof yn 'e kjeld sitte. Dan boun er earst in tou om 'e kachel hinne, hwant hy sei, 't wie net fortroud dat sy mei de kachel om gong.
Letter, doe't se stoarn wie, koed er har...
nl.verhalenbank.22123
Myn pake, dat wie âlde Freark Prûk. Dy fortelde us in kear, der wienen in man en in frou, dy koenen och sa min mei elkoar. Doe hie dy frou us tsjin har man sein: "As ik aenst stjer, dan sil ik lykwols de tafel en de hurd skjin hâlde."
En sy hâldde wurd. Sy stoar en woarde biierdige.
Alle nachten kom se, sahwat om in ûre of ien hinne by har man. Dan gongen...
nl.verhalenbank.21765
In man fan Meppel fortelde my ris: Mast noait tinke dat der neat bistiet. Dat ha 'k bileefd, sei er.
Ik kom op in kear thús, doe hie 'k nei de faem ta west. Ik wie oan 'e daem ta - 't wie tige stil en 't wie ljochtmoanne - doe hearde ik fuotstappen. 't Wie nuver. As ik stapte, dan hearde ik èk oare fuotstappen. Stie ik stil, dan wie der neat. Sa gong dat...
nl.verhalenbank.25163
Evert Tsyske roun mei tsiis. De tsiissek hied er op 'e rêch. Hy wenne yn Sumarreheide.
Dêr wenne Hart Boonstra ek. Dy hie in dochter by him yn 'e hûs, dy wie by de man wei. Dy dochter wie fan dy man yn forwachting en krige in bern. Der wie gjin dokter by de bifalling en dat berntsje rekke dea.
Doe't it skimerjoun wie gong Hart mei dat deade berntsje nei...
nl.verhalenbank.30343
Der wie in man yn 'e Westerein, dy syn frou kaem to forstjerren. Hja liet him bilove, dat hy moest goed op har klean passe as hja dea wie.
Mar dat hat er net dien.
Doe kaem er op in kear thús fan 't wurk, doe seinen de bern: "Us mem hat hjir hjoed west."
Mar dat woe dy man net leauwe.
Mar it gebeurde al ris wer, en letter nochris. En doe sei syn buorman,...
nl.verhalenbank.29761
Anke Anne roan op 'e Lange Loane. Doe hat er dêr allegear minsken sjoen dy't al lang forstoarn wienen. Anne hat it dêr bot mei to krijen hawn. Hy is der hielendal fan foroare, sa'n yndruk hat dat op him makke.
nl.verhalenbank.21084
Doe't Boele Ytsma dea gong, doe sei er tsjin syn buorman:
"Ik gean fuort, mar oer fjouwer wiken kom ik wer."
"Dan moast by my oankomme", sei syn buorman.
Mar hy woe wol dat er dat net sein hie. Sûnt dy tiid wied er deabinaud. Mar Boele kom net wer.
nl.verhalenbank.32722
