Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
It wie froeger it gebrûk yn 'e Harkema dat de forstoarne mei in wyt lekken biklaeid woarde. Mar der moest altyd in stik ôfskuord wurde, omdat it oars to lang wie. It lekken mocht net fierder as oan 'e ankels takomme. Dat hâldde forbân mei de wederopstanding. Mei in to lang lekken koe men ommers stroffelje.
It is us gebeurd, doe hienen se in minske al yn...
nl.verhalenbank.21293
Sibe Kooistra wenne yn 'e Broek. Hy hie forkearing mei Ruerdtsje fan Simen en Auk. Hy kom dêr us in kear yn 'e iere moarn wei.
Doe't er oan doomny Feitsma ta wie, seach er hwat by Auke en Hil fan 't hiem kommen. Hy seach in hiele bigraffenisstoet.
Hy wie sa fan 'e wize, dat hy gong nei myn man Hinne Kooistra (dy wie doe noch feint). Hy sei tsjin myn man:...
nl.verhalenbank.27436
Wybrand Hovius fan Lutjegast fortelde my ris, yn Westerhorn by Grypskerk, tichte by 't spoar, dêr wie ris in keppel jongfolk byelkoar to jounpraten. Ien fan dy mannen swetste mar raek en sei: "Ik bin foar gjin duvel bang."
Doe seinen de oaren ûnder elkoar: "Wy sille him ris bang meitsje."
Ien fan dyselden gong de oare jouns, doe't it tsjuster wie, op in...
nl.verhalenbank.24075
Fan in jonge dy't noait bang wie.
Der wenne ergens in boer, dy hie in lytsfeint en in greatfeint. Dy lytsfeint stie foar neat, hy wie nergens bang foar. De greatfeint en de boer koenen har dat net bigripe. Hja sprutsen togearre ôf, de greatfeint soe in wyt lekken omdwaen en by jountiid op in bartsje stean gean. De lytsfeint woarde der op útstjûrd om in...
nl.verhalenbank.20825
Heit en dy wennen op 'e Fjouwer Roeden. Sy hienen in jonkje, dat woarde siik. Sy woenen nei Greate Wopke ta to Kûkherne. Mar sy koenen it wetter fan it bern net meinimme, dêr wie 't noch to lyts ta. Doe nom heit it himdtsje fan 't jonkje mei.
"Wite jo ried?" sei heit tsjin Wopke. Hy liet Wopke 't himdtsje sjen.
Wopke biseach it en sei: "Der komt wolris in...
nl.verhalenbank.22161
Oardel jier en in wike neidat ús Gees geboaren is, soenen wy nei ús wurk ta. Doe't wy fuort gongen, sei ús mem: "Nou is 't myn tiid ek."
Deselde deis stoar se. De nachts fan tofoaren hie se in lyts dea popke krigen. Sy woarde mei 't bern bigroeven, togearre yn ien kiste. Der kom in wite pakdoek oerhoeks oer de kiste to lizzen. Sa stie dy op 'e boerewein....
nl.verhalenbank.27419
Ergens yn 'e Wâlden wenne in âld-feint. Dy wie arbeider by de boer. Hy wie mei de helm geboaren en moest alles sjen.
De boer dêr't er by wenne, hie twa soannen. Ien dêrfan woardde great mei de faem. Dy faem moest fan him bifalle. Sy mienden 't elkoar wol, mar de boer woe syn tastimming net jaen.
Doe gong de soan mei syn faem nei dy arbeider ta. Dy wenne...
nl.verhalenbank.19696
Harm en Janke wennen oan 'e Swâdde yn 'e gemeente Kollumerlân. Sy hienen twa jonges. Letter krigen se der ek noch in famke by.
Doe't dat famke noch net geboaren wie, doe seach ik al dat se de frou nei 't tsjerkhôf droegen.
Ik stie oan 'e kant fan 't paed. Knjillis Veenstra stie der ek al. Knjillis moest alle bigraffenissen sjen. Hy wist it altyd fan...
nl.verhalenbank.27397
In den Belmermeermolen (gemeente Broek in Waterland, maar vóór Napoleon I, gemeente Zuiderwoude), woonde vroeger een moeder en een dochter. De dochter had verkeering en de vrijer kwam zondagavonds bij haar opzitten, dat wil zeggen: nadat de andere huisgenoten te bed zijn gegaan, nog wat met haar blijven vrijen. Hij moest echter beloven dat hij vóór...
nl.verhalenbank.9414
As der ien op 'e Sumarreheide stoar, dienen de biklaeijers him in deadshimd oan, tominsten as dat der wie.
Oars krige er in lekken om, dat se sels hienen. It wie dan meastal in ôflizzerslekken. Wie it to lang, dan woarde it skuord. Noait knipt, hwant dan koenen se neat mear mei de skjirre.
Der moest net mei de tosken oan skuord wurde, oars foelen dy út....
nl.verhalenbank.21787
SPOEKEN
De Krèjenhof was een moaie grote boerderi'j. Jaorelang was ze al bewoond deur de Biezepols. Grarus was now de eigenaar. Hi'j warke met een daghuurder en met een knech. Daghuurder Hend warke de al bi'jnao twintig jaor. Met de knechs was 't wat anders; die hiele van verandering.
De boer eiges hiel de völ van um een ander veur de gek te holle;...
nl.verhalenbank.22651
Yn Aldegea is 't gebeurd, dat der in man kom to forstjerren en se hienen him it leedguod net meijown, dêr't er rjocht op hie. Hy kom hyltyd werom en dan tikke er op 'e ruten. Doe ha dy lju de doomny der by helle. Dy joech de rie, sy moesten it guod mar op in joun njonken 't hûs dellizze.
Dat ha se doe dien: in himd, in lekken, in kessensloopke en in lange...
nl.verhalenbank.21189
Komt der in swarte roek by hûs, dan bitsjut dat in deaden.
Komme der eksters op 't hiem, dan bitsjut dat dat der bisite komt fan guon dy't men net folle sjocht.
Spûkgûlt der in houn, dan bitsjut dat in deaden.
Klept de klok yn 'e toer, dan bitsjut dat in deaden.
Falt der in skilderij del yn 'e hûs, dan bitsjut dat in deaden.
Falt der in gewicht fan in...
nl.verhalenbank.37098
Was door hekserij een krans in het kussen, dan ging het kindje dood als de krans dichtging. De heks heette Joneke. Ze had veel honden en witte katten. Ze hulde zich in beddelaken.
nl.verhalenbank.46349
Alde Hindriks Janke fan 'e Harkema koe altyd krekt fortelle hwannear't der ien op 'e buert stoar. Sy plichte it wol gauris tsjin ús mem to sizzen, dan wist dy it ek.
Us mem hie fiif kear in bern forlern en dêr hie se it tige mei to dwaen hawn.
Doe sei Janke op in kear tsjin mem: "Der komt wer in sterfgefal op 'e buert."
"Och heden," sei mem, "as 't wer by...
nl.verhalenbank.28081
In de Bellemeermolen (Belmermeermolen) woonde vroeger een moeder en dochter. Die dochter had verkeering en die vrijer kwam zondagsavonds bij er opzitten. Nou most ie altijd vóór twaalf uur de deur uit, en as ie dan op de weg liep, liep er een kat maar al langs zijn beenen te strijken. Op 't laatst kwam hem dat toch verdacht voor, dat hij besloot, al...
nl.verhalenbank.9331
Vroeger had je hier in Graafland van die mense die dat Zwart Jannegiesgeloof anhinge. Eens per jaar wiere die mense gewoge in een lake. Met drie persone moste ze 't lake vasthouwe. En die d'r doorviel, die was verlore.
nl.verhalenbank.70212
Vrouw D. de Boer heeft een andere vrouw, die kollen kon, na haar sterven 'afgelegd'. Toen ze bij haar zuster kwam, vroeg deze of ze niets bizonders gemerkt had. Hierop werd ontkennend geantwoord en tevens gevraagd, waarom die vraag gedaan werd. Toen bleek dat het gerucht liep, dat ze zich heelemaal stukkend had gekold, zoodat het lijk met windsels en...
nl.verhalenbank.9300
[C. Bakker:] "Heb je wel ers van andere dingen gehoord: van geesten in het gras of van nachtmerrie of zoo iets?"
[Oude zegsman uit Uitdam:] "Van geesten bij het maaien niet, maar met de nachtmerrie heeft diezelfde grootvader op Terschelling wat beleefd, of liever gezeid: zijn vrouw, want grootvader was toe al dood.
Grootmoeder had een mooie bles, waar ze...
nl.verhalenbank.9183
