Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
In Stiphout spookt het bij de oude toren. Dwaallichtjes zijn zieltjes van ongeboren kinderen en van mensen, die in het moeras zijn omgekomen.
nl.verhalenbank.47527
Yn dyselde skuorre yn Uthuzermeden, dêr't it net doochde dêr wie yndertiid in bern formoarde woarn. It bloed fan dat bern, dat giet noch altyd by dy muorre lâns, dat kin dêr net wer wei.
nl.verhalenbank.30418
Yn Burgumerheide is in poel, dy't net to bidjipjen is.
Yn Burgumerheide is ris in bern fordronken. Letter ware dat bern dêr soms om. Guon ha dat sjoen.
nl.verhalenbank.31200
Der wie in faem, dy hie in berntsje krige. Hja hie der gjin man foar. Doe hat se dat bern foar de bargen smiten. Mar letter, as hja de bargen fuorje moest, dan forskynde dat bern altyd wer as geest. Dan lei it de hantsjes om 'e rânne fan 'e trôch hinne.
nl.verhalenbank.19858
Biesterveld hat ûnder mear in skuonmakker Rein Geales (van der Meulen?) formoarde by de Slingerswei op Teade-hoekje ûnder Boarnburgum. Dêr hat er fjirtsjin jier foar sitten.
Sûnt dy tiid spoeke it op Teade-hoekje.
Der wie in liet fan, mei de folgjende rigels der yn:
Er kwamen weer een twintigtal getuigen,
die eveneens hun stem verheften tegen hem.
Maar...
nl.verhalenbank.25051
Yn 'e Broek wennen in man en in frou mei bern. Ien fan dy berntsjes wie ûngelokkich.
De frou forstoar en de man bleau mei de berntsjes achter.
Sy hienen in folkstúntsje. Dat hierden se. Dat moesten dy berntsjes ûnderhâlde.
As dy berntsjes dêr oan 't wurk wienen, seagen se har mem. Dat gebeurde sa nou en dan.
Sy fortelden it thús, mar har heit woe 't earst...
nl.verhalenbank.21992
Op 'e Skeanpaden yn 'e Houtigehage by 't lêste houtsje is froeger in bern formoarde. Dat bern spoeket dêr altyd noch om, wurdt der sein.
nl.verhalenbank.23589
Auwert-omme wie nei in houtforkeaping en lânforhiering op Nijtap. Froeger roannen se altyd en dat die Auwert-omme ek (fan Rottefalle). Hy woe in perseel hout ha. Doe't de houtforkeaping ôfroun wie, roan er allinne fan Nijtap de achterwei del. Dat wie doe noch in sânreed. Nou seit men der tsjin Leidyksloane.
Doe't er in pear hondert meter roun hie, seach...
nl.verhalenbank.29578
Hjir yn Garyp wenne froeger in widdou. Dat minske wie der deis altyd op út to arbeidzjen om in deihier to fortsjinjen. Har famkes moesten dan it wurk thús dwaen. Mar dêr kom noait hwat fan. It spul wie noait in kear fan kant as de widdou thús kom. Doe biskrobbe se de famkes. Mar doe seinen dy:
"Hjir komme alle dagen twa famkes by ús. Dy binne neaken en sy...
nl.verhalenbank.20250
Op 'e hoeke fan 'e Oerreed yn Kollumersweach wenne in frou, dy hie in pear famkes oerwoun. Dy famkes hie se dêr formoarde en bigroeven by 't spoar ûnder in hagebosk. Guon seagen letter dy famkes dêr soms kuijerjen mei in streek bloed tusken har yn.
nl.verhalenbank.20572
Dêr binne ek wol neakene berntsjes achter by de dobbe sjoen woarn. Dy boarten dêr om. Dy berntsjes wienen dêr formoarde woarn en doe koenen se de rêst net fine. As de minsken dy berntsjes dêr seagen, dan naeiden se út.
nl.verhalenbank.20676
By Peet Bottema yn Aldeboarn stie de opkeamersdoar, as dy de jouns sluten woarde, de oare moarns fêst op in kier.
Yn dat hûs hie earder in boer wenne, dy hiet fan Sinnema. Dêr wie in rymke fan:
Sinnema is de beste broeder niet.
Hij brengt menig meisje in 't verdriet.
Eerst met de vrouw en dan met de meid.
Sinnema die houdt van lustigheid.
Der woarde wol...
nl.verhalenbank.24268
It barde dat der in frou op 'e Tike kaem to forstjerren.
De soan hie har biloofd, hy soe de boekweit bitelje, dy't hja noch skuldich wie oan in oar. Mar hy die it net. Doe krige it minske gjin rêst. Der folge de soan hyltyd hwat. Dat wie de skime fan syn mem. Hy wie op 't lêst deabinaud. Hy bitelle de boekweit en doe hat er noait wer hwat sjoen.
Doe hied...
nl.verhalenbank.20880
Tryn Liger woonde in Noordwikumerheide. 't Was in duvel. So'n groate mond! Se durfde alles te seggen. Brutael dat se was! Twee meiskes woonden bij haer in. Die seiden beppe teugen hoar. Die gingen doar noar skool.
Toen se groot woaren, moest één van die meiskes befallen. Doe sei myn broer teugen mij: "As it kiend komt, dan moakt olle Tryn hoar dood." En...
nl.verhalenbank.26875
No. 88. Lang geleden lag er in de vesting Bergen-op-Zoom een oude plaatsmajoor, een ruw, norsch man, "die 't met den duivel hield". Elken nacht deed hij onverzeld de ronde langs de posten. Wee den soldaat, dien hij slapende aantrof! Half dood geranseld kwam die naar de wacht teruggekropen. In een kouden, somberen winternacht was de majoor er weer op...
nl.verhalenbank.46725
Op 'e Deltike hat in âld minske wenne, dat wie de widdou Tiekstra. Dy roan sa bot foaroer, dat sy kom hast mei de holle op 'e groun. Dy hienen in dochter, dy tsjinne yn Grou by de boer. Dat fanke krige dêr forkearing. Mar dat stie de âlden net oan, dy woenen 't net lije dat se mei dy feint trouwe soe. Doe forwachte hja in bern.
Doe doarst se net thús to...
nl.verhalenbank.32639
Spook van het kasteel
D'r zèn hele verhaole van dieje mens, die op 't kestil hee gewond en waor ok 'n spook moet zèn gewist. Van 't kestil wiessen ze 't gelijk. Van alles van die vrouw, waor de baron 't mee houwde en van twee kiendere. D'r moet ok nog 'n moord zèn geburd. Een kiendje hebbe ze dood gemaokt, mar hoe da was wit ik nie krek mir. Da kan ik me...
nl.verhalenbank.41704
Ik haw ris mei de keppel to flaechslûken west nei in plakje achter Bedum. Wy sliepten yn in âld skuorre. It spoeke dêr.
Yn 'e foarkeamer wennen minsken. De baes sei: "Op dat plak yn 'e skuorre meije jimme net komme." En doe wiisde hy 't plak oan.
Doe't wy in nacht yn dy skuorre sliept hienen, gongen de oare moarns de minsken hast allegear nei hûs ta. Hja...
nl.verhalenbank.20725
Der leefde in man, dy forlear syn wiif. Hja hie in hiele protte klean fan har sels yn 'e kast. De man troude wer en sei tsjin it twadde wiif: "Jo kinne dy klean wol drage."
Doe seagen de bern har mem hyltyd wer kommen. Hja spoeke en roan nei de kast ta. Dat gebeurde wit hoe faek. Allinne de bern seagen it en sy fortelden it oan har heit. Mar dy woe 't net...
nl.verhalenbank.19663
Auke en Sjut dy wennen op 'e Tike. Sy stienen min bikend. Us Wytse-om en ús Jehannes-om dy kommen dêr moarns bitiid faek lâns as se nei de merk ta gongen foar de handel. Dan seagen se dêr altyd twa wezentsjes omspûkjen. (popkes)
Op in kear frege Jehannes-om: "Hwat is dat dêr altyd by jimmes achter op 'e tún? Dêr spûket it."
Doe krigen Auke en Sjut beide...
nl.verhalenbank.19717
