Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Myn skoanheit hat forkearing hawn mei in faem yn Kûkherne. Dat wie in tsjoenster. Hja hie har âlden forlern en wenne allinne op in boerespul.
Myn skoanheit en hja sieten dy jouns in skoftsje yn 't bûthús - dat wie doe sa de gewoante - en hja praetten hwat en sa, en sa waerd it stadichoan letter. Doe't it in eintsje yn 'e nacht op wie, tocht skoanheit:...
nl.verhalenbank.25181
Us heit en dy syn âlden wennen yn 'e Haulerwyk. Nou heart dat by Waskemeer.
Doe't ús heit in jonkje wie, hat er bitsjoend west. Beppe hie in buorwiif yn 'e rekken, hwant dy gong der foar, dat se wol omgong hie mei de kweade.
In tsjoenster mat ienkear yn 'e sawn jier ien deatsjoene foar satan.
Mar beppe woe earst wissichheit ha foardat se it buorwiif...
nl.verhalenbank.21053
Heit wie ek in raren ien. Op in kear doe siet er yn 'e parrebeam. Doe seach er syn mem oankommen, hoewol dy al jierren dea wie. Hy sei: "Hwat dogge jimme hjir. Jimme matte dêr wer hinne gean, dêr't jimme weikom binne."
Doe wie syn mem wer fuort gong.
nl.verhalenbank.21537
Er was es n maal n muller, waar de knechtn dood gungen. Zeuvn had ie had; boovn in de meuln sturvn ze. In t leste kon ie dr gienend meer kriegn. Tot er n jongkeerl kwam, die et aandurfde. Ie zee teegn de muller: “Ik blief de hiele nacht boovn in de meuln; maar ie maggen morgn niet veur zeuvn uur bie mie komen.”
Dat gung aan. De nei-e knecht blift s nachts...
nl.verhalenbank.44387
It is us in kear gebeurd, dan kaem ik thús fan 'e klaei. Dêr hie 'k oan 't wurk west. 't Wie sahwat ien ûre yn 'e nacht. De finsters fan ús hûs stienen heech opskoud en de gerdinen waeiden der troch hinne nei bûten ta. Ik seach ûnder 't finster troch. Der stie iten foar my op 'e kachel. Doe gong ik der yn en ik bigong to iten.
Doe seach ik in lyts deafet...
nl.verhalenbank.17683
Jaarn leden kon men Potters Wilm zien lopen tussen Sleen en Dalen. Hij liep altijd te breien; witte wollen sokken had hij aan. Twee jaar na zijn dood hebben sommige mensen hem op dezelfde weg opnieuw zien lopen.
Verder heeft een jongen iemand uit het dorp terug gezien. Het was een oud mannegien; de jongen zag hem zitten in het koren veld. Het ventje liep...
nl.verhalenbank.45138
Mien moeder heddet duk verteld. ’t Geet over ’n djen en ’n jong, die verkering hadde. Die djen kos hekse. De jong wol graag trouwe mette djen. Mar die wol da nog nie. Ze was nie gerus, of ’t wel goed zou goan. Want ze kos hekse. Ze kos doar nie afkomme, al wol ze ’t nog zo graag. Mar ze wol da nie tege de jong zegge. Da zou toch wel motte gebeure, want de...
nl.verhalenbank.50482
Us Boardzer kaem op in nacht thús, doe stienen de finsters by ús opskoud en de gerdinen wapperen nei bûten ta.
Doe't hy der yn kaem, seach er yn in hoeke fan 'e keamer syn jongste broerke yn in deakistje lizzen. Dat wie allegear foartsjirmerije. Mar it bern wie doe al siik. Gauachtich dêrnei is it stoarn.
Boardzer hie it net tsjin ús mem sein omt er har...
nl.verhalenbank.17722
Myn jonge - Jehannes - wie in jier of tolve, hy gong noch nei skoalle. Wy wennen yn 'e Houtigehage.
Op in kear gong hy der yn 'e nacht ôf en doe seach er skean nei in hoeke fan 'e keamer. Dêr bleau er mar nei stean to sjen.
Ik sei: "Jonge, hwat sjochstû dêr?"
"Ik sjoch in houten bakje," sei er, "mei in swart kleedtsje der oer."
Sahwat in jier letter...
nl.verhalenbank.24667
Ik wie in jonkje fan fiif jier. Myn âldste suster stie dea op ierde. Hja wie mei in stok op 'e holle deaslein ûnder 't boartsjen. Doe rekke ik útfanhûs nei de Lege Mieden ta tusken Jistrum en Skûlenburch. It wie in âld hûske. Ik lei dêr op bêd, doe kom der in greate houn by my op bêd. Ik waerd sa benaud, dat ik woe nei hûs ta. Sy brochten my der hinne....
nl.verhalenbank.23121
Myn man wie in jonge fan sa'n sawntsjin jier. Der wenne in âld minske yn 'e buert, dy hie twa dochters. Ien fan dy famkes wie ûngelokkich, it minske droech har altyd op 'e rêch.
Op in nacht kom myn man dêr us lâns, doe seach er dêr in lykstaesje. In skoftsje letter stoar dat ûngelokkige bern.
nl.verhalenbank.23519
Op 'e Deltike hat in âld minske wenne, dat wie de widdou Tiekstra. Dy roan sa bot foaroer, dat sy kom hast mei de holle op 'e groun. Dy hienen in dochter, dy tsjinne yn Grou by de boer. Dat fanke krige dêr forkearing. Mar dat stie de âlden net oan, dy woenen 't net lije dat se mei dy feint trouwe soe. Doe forwachte hja in bern.
Doe doarst se net thús to...
nl.verhalenbank.32639
Ierde Prins fan 'e Westerein hie forkearing mei in faem yn Twizelerheide. Forskillende kearen is 't him oerkaem, dat er ûnderweis in lykstaesje seach. Dat wie dan altyd yn 'e nacht. Ierde sei dan tsjin dy minsken Goedenavond, mar hy krige noait gjin antwurd werom, hwant it wienen gjin èchte minsken.
nl.verhalenbank.30364
Ik ha forkearing hawn, ik bin net mei har troud, mar ik ha in soan by har woan. Sy is fuort dêrnei stoarn.
Doe't se noch leefde, kom ik by in kaertlizter. Dy sei: ik hie har net lang mear. Mar ik soe in oaren ien treffe op in rûm ein wei.
Dat is allegear útkom. 't Hie hurdsilen west yn Grou, doe trof ik dêr op 'e wei ien.
nl.verhalenbank.25580
Sytse Wybenga kom yn 'e nacht us in kear by Manus Ael wei. Ael dat wie syn faem. 't Is nou sahwat in sauntich jier lyn. Doe seach er in hiele rige folk lâns kommen. Hy gong oan kant. It wie in lykstaesje.
Fuort dêrnei stoar âlde Meike. Dêr hie Sytse de lykstaesje fan sjoen.
nl.verhalenbank.21080
Op Trimunt binne yn 'e oarloch in protte minsken delsketten troch de poepen.
Even fan tofoaren kom hjir in fint. 't Swit roan him yn straeltsjes by de holle del. Hy siet ûnder it swit en wie alhiel oerstjûr. Om mar by in hûs to kommen kom er by ús, hwant hy koe net mear.
Ik sei: "Hwat skeelt dy?"
Hy sei: "Der siet my iderkear in klute fjûr nei. Ik kom fan...
nl.verhalenbank.23133
Der wie us in jonkje, dat sloech syn mem altyd. It kom to forstjerren en it woarde nei 't tsjerkhôf brocht. Mar in wike of hwat letter kom de deagraver by de mem fan dat jonkje. Hy sei, sy moest by it graef komme.
Sy gong der hinne en doe seach se dat it rjochterhantsje fan it bern ta it graef út groeide.
Sy gong nei de dûmny ta en sy frege him hwat se...
nl.verhalenbank.19654
Durk hat by de Boskreed wenne yn 'e Harkema yn in forlofsaek. De broer fan myn heit, Aen Klokje (= Aen Alma) hat foar eigen egen sjoen dat der op in nacht út dat hûs in bigraffenis weikom. Hy hat it my sels forteld. 't Wie fan in jonge, dy wie dêr stoarn. 't Kom krekt sa nei. Durk syn jonge stoar al gau dêrnei en doe hâldden se de bigraffenis dy't myn...
nl.verhalenbank.26856
Myn soan sjocht de dingen soms foarút. Op in kear praette er mei syn maet. Dy syn heit wie siik. Mar de soan sei: "Hy knapt aerdich op de lêste tiden. Hy sil wol gau wer de âlde wurde."
Myn soan sei: "Dat kinstû wol sizze, mar ik haw sjoen dat er mei de boerewein nei 't hôf brocht wurdt."
It wie yn Garyp. In pear jier letter wie de man dea.
De lykstaesje...
nl.verhalenbank.31791
Knjillis Veenstra wie in omke fan my. Dy moest alles sjen. Dat hied er ta straf krige. Hwant hy wie yn syn feintejierren och sa wilewalich en in forwoest man.
Hy hat njoggen bern forlern en dat hat er allegear foarsjoen. Seis wiken fan tofoaren hat er it wol foarsjoen. Dan wie hy der nachts ôf en harke der nei as dy en dy noch wol leefde. Fjouwer...
nl.verhalenbank.19424
