Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Alde Liuwe Kûper wie in fremd persoan. Dy hie hwat fan 'e kweade oer him. Op in kear lei er op bêd, doe wie 't krekt in lyk. Hy wenne yn in arbeidershûs, dêr hienen se froeger groppegatten yn. Doe wie der in stik fjûr troch dat groppegat gong. Dat wie op âlde Liuwe yngong en doe waerd er wer libben.
Alde Liuwe Kûper wenne op Burgumerheide. Guon woenen him...
nl.verhalenbank.19644
Binne kastelein wie in gefaerlik man. Hy bitsjoende it fé. Soms wienen alle bargen samar dea, as hy der west hie.
Ek minsken bitsjoende er wol.
Der waerd froeger by ús in gat yn 'e drompel boarre en dêr waerd in stik duveldrek ynlein. Dat wie foar tsjoenderije.
nl.verhalenbank.38070
It wienen meastal bern dy't bitsjoend woarden. De bern woarden syklik en dan seinen de lju: it sil wol bitsjoend wêze. Dan gongen se nei de duvelbander ta. Yn Boelensloane wenne ien, mar sy gongen ek wol nei Frânse Hinke yn 'e Rottefalle. Dan krigen se in drankje mei en der woarde har rie jown. Fremden mochten it drankje net sjen.
De tsjoensters makken...
nl.verhalenbank.36064
Ik kom us op in kear fan Hiltsjemuoiwâlden fan 'e froulju.
Ik roan it Wyldpaed lâns op wei nei hûs ta. 't Wie yn 'e nacht. Doe stapte ik ynienen yn in gat. Ja, 't wie in gat en ek wer gjin gat. Ik stapte oer in lykwein hinne.
Achter wie 't heger, ik stapte der yn del. 't Wie in boerewein. Dêr woarden doe de minsken noch mei nei 't hôf brocht.
Twa wiken...
nl.verhalenbank.27395
Achter Burgum wennen minsken, dy hienen in bern en dat rekke bitsjoend. Sy gongen nei de duvelbander ta en dy sei, it wie in âld wiif dy't it dien hie. Sy moesten it kessen mar ris neisjen en de krânsen dy't der yn sieten forbrânne. Sy moesten der foar soargje, dat alles goed ticht wie, de kaeisgatten en de skoarstiens ek, en de doarren op slot.
Der siet...
nl.verhalenbank.25637
HALSAF
Wat ik now vetel, mot heel lang geleje gebeurd zien. De Dénneree's van Halsaf zatte vroeger völ ien den Haag, umdat ze ien de regering zatte. Dan moeze de meiden en de knech zich mao zien te redde.
Op een kier waren de heer en mevrouw van Dénneree weer nor den Haag. De huusholster gaf de tweede meid en de koetsier toe een paar dage verlof. Zi'j...
nl.verhalenbank.22576
Wel mit de helm geboorn was, har altied geluk.
Hai hof nait in dainst en zien zoakn gongen ook goud.
Ie heurn nou nooit meer van mit de helm geboorn, omdat dat ding nou votdoadelk weg doan wordt deur verpleegsters en zo.
Vrouger wur e opbaargd.
Zo ain kon ook begravvenisn zain van te veurn.
Lichtgeleuvig bin ik nait, moar dat er veurloop bestait leuf ik...
nl.verhalenbank.44023
Yn Noardermar wenne âlde Iebeltsje. Dy hie in dochter, dy waerd kranksinnich. Doe liet hja dy dochter wenje yn in gat, dat se yn 't hea makke hienen, dêr koe se net wer út komme. Dêr krige se har iten en dêr die se har bihoeften. Klaske hiet se, mar se seinen Kajje tsjin har.
Letter doochde it dêr net mear yn 'e skuorre. Doe spoeke Kajje dêr, dy't doe al...
nl.verhalenbank.31234
De hekke to Hurdegaryp, dy't altyd iepen stiet:
Froeger hat dêr in âld buorkerij stien, it slot is der letter kom. Doe't dy buorkerij der noch stie, ha in boer en in feint in freesliken rúzje krigen. Sy stienen as liuwen tsjin elkoar oer, by de daem, de feint mei 't mes iepen, de boer mei de bile. Doe hat de boer de feint mei de bile deahoud. Doe hat er...
nl.verhalenbank.19379
Foar tsjoenen wienen se eartiids yn Jobbegea tige bang. De lju makken in gatsje yn 'e drompel en dêr dienen se duveldrek yn. De bern droegen duveldrek op 't boarst. As de bern bitsjoend wienen gong men nei Murk gûchlem, de duvelbander fan de Knipe.
Bitsjoende bern dy't stoaren, bleauwen slop.
Ek in tsjoenster wurdt net stiif, as se dea giet.
nl.verhalenbank.21021
By de Boelensloane wie in hiem mei in hage. Dêr siet in gat yn dy hage, dat koenen se noait ticht krije. Hwat se der ek yn planten, it gong altyd dea. It gat koe noait ticht.
Op in kear stie der in frommes yn dat gat.
Hja sei tsjin 'e frou dy't dêr wenne: "Durft gij wel sterven?"
"Jawol", sei dy.
"Dan is uw rustplaats hier", sei doe dat minske wer.
Doe...
nl.verhalenbank.20118
Doe't Alle Tet stoarn wie brochten se it lyk yn Droegeham op 't hôf. Sy woarde fan 'e Bulten wei riden op in boerewein. Mar de man dy't har ride moest (buorreplicht), socht de greatste gatten op, dy't er mar fine koe, sa lulk wied er op Tet. "Nou sil 'k mei dy rêdde, âld tsjoenster," sei er, "hwant nou ha'k dy yn 'e macht."
Tet hie ien fan syn bern us...
nl.verhalenbank.20051
SPOEKEN
De Krèjenhof was een moaie grote boerderi'j. Jaorelang was ze al bewoond deur de Biezepols. Grarus was now de eigenaar. Hi'j warke met een daghuurder en met een knech. Daghuurder Hend warke de al bi'jnao twintig jaor. Met de knechs was 't wat anders; die hiele van verandering.
De boer eiges hiel de völ van um een ander veur de gek te holle;...
nl.verhalenbank.22651
Een van de beruchtste vuurgeesten in Oost-Brabant was ongetwijfeld de Gloeiige. En de voorbeelden hierover zijn dan ook niet gering. In de nabijheid van Steensel ligt een klein meertje: ‘Het Klotven’. Daar doet een verhaal de ronde over een gloeiende scheper (schaapherder).
Op een dag in het vroege voorjaar ging eens een schaapherder met zijn kudde...
nl.verhalenbank.49796
Fan 'e frijmitselders mat der om 'e sawn jier ien dea.
Dûmny Carsjens wie èk in frijmitselder, mar dy is nochal âld woarn. De frijmitselders gongen nei Snits nei 't gebou ta. Dêr kommen se by elkoar.
Der wienen us timmerlju yn 't gebou. Dy moesten dêr kerweikje. Ien fan dy timmerlju makke in lyts gatsje yn 't sket. Hy woe us sjen, hwat dy hearen dêr by de...
nl.verhalenbank.12387
Lykstaasjes
Op Sumarreheide wenne in frou, Antsje, dy seach foar. Doe wie der in jongkeardel, dy sei: 'No Antsje, is der ek wat nijs op 'e buert?' Se sei: 'Ja, der komt nijs. Dû en ik komme op 'e selde begraffenis. En moatst hjir mar om tinke—ast foar it gat fan 'e hage stieste, dan sil ik dy wol even taknikke'. No, doe waard er al in bytsje kjel. En it...
nl.verhalenbank.12967
Heksen en gedaanteverwisseling
In Wintelre klopte eens een soldaat aan de deur van een boer en vroeg om onderdak voor een nacht.
‘Dat kan,’ zei de boer, ‘maar het wordt wel behelpen, want veel plaats is er niet. Mijn vrouw moet bevallen.’
De soldaat zei dat hij met een klein plekje al tevreden was. Toen hij even later met de boer aan tafel zat, zei deze;...
nl.verhalenbank.49545
It gebeurde op in boerepleats, dy't tige iensum stie, wol gauris, dat dêr guon kamen to sliepen. Dat wegere dy boer eins noait.
Op in joun kaem der in frommes. De boer syn knecht fortroude it net rjocht, dy tocht: it kin wolris in keardel wêze yn frouljusklean. Dat koed er gau to witen komme. Hy helle apels op en doe smiet er dat frommes in apel ta. Dat...
nl.verhalenbank.30143
Op 'e Sumarreheide wenne Antsje. Dy wie mei de helm geboaren. Dat wist in elk wol. Op in kear makke har buorjonge in praetsje mei har.
Is der ek hwat nijs? frege der.
Né, ik soe 't net wite, sei Antsje.
Komt der ek hwat nijs? frege de jonge doe. Antsje sei:
Ast it dan dochs wite wolst, ja. Der komt in sterfgefal. En dêr komme dû en ik beide by op...
nl.verhalenbank.11562
It is in feit dat bloedplakken, dy't fan in moard komme, net útwiske wurde kinne.
Ek binne der wol huzen dy't in gat ha, dat se noait ticht hâlde kinne. Dêr sit de duvel mei yn.
nl.verhalenbank.17677
