Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
208 datasets found
Dutch Keywords: dood begraven
Der wie in frou, dy hie in gouden skonk. Hja sei: "As ik der us ôf kom to reitsjen, dan wol ik dy skonk by my hâlde. Dan meije jimme dy der net ôfhelje." Dat biloofden se har, mar doe't hja stoar, hâldde de man him net oan syn wurd. Hy nom de skonk der àl ôf en it minske kom sûnder gouden skonk yn it graef. Doe't se ien dei op 't tsjerkhôf lein hie, kom...
nl.verhalenbank.23719
Alde Ealse Sijke fan Eastemar fortelde, der wienen wol berntsjes fan kant makke woarn, dy't de âlden net bigearden. Mar dan kommen dy berntsjes werom en spoeken algeduerigen. Hwant dy berntsjes koenen de rêst net krije omdat se gjin léguod meikrigen hienen. Der moesten dan twa minsken freegje, hwat se bigearden. Dat wienen de oansprekkers. Ien...
nl.verhalenbank.21873
Voorloop. Schoenmaker vertelt. Oal Kamies noast ons was de haile winter al aon 't sukkeln. 't Gung dan veur-, dan achteroet, Buurman Wessels was 't er op 'n dag hèn west te kieken, hou d'oale 't muik. "Kamies gait achteroet, hai hoalt nich meer," zee hai. Moar opa, oal Steffen, zee[:] "Nee Wessels, Kamies wordt weer beter. Hai hef nou 'n wit peerd. En 't...
nl.verhalenbank.43204
Vrouw Arends op ’t Hogeveld was èrg ziek. Toe lei den hond te janke, bute vör ’t geutegat*. Ze liete de hond binne. Toe was ie stil. Toetie ekkes binne was gewes, wilde de jonges um wer bute brenge. Mar vrouw Arends zèj: “Kom mar hier, Kees. Gé’j wit wel, da’k stèrf”. Ze hemme den hond toe mar binne geloate. Al gaauwechtig gieng de vrouw dood. En ze wier...
nl.verhalenbank.49729
It wie froeger it gebrûk yn 'e Harkema dat de forstoarne mei in wyt lekken biklaeid woarde. Mar der moest altyd in stik ôfskuord wurde, omdat it oars to lang wie. It lekken mocht net fierder as oan 'e ankels takomme. Dat hâldde forbân mei de wederopstanding. Mei in to lang lekken koe men ommers stroffelje. It is us gebeurd, doe hienen se in minske al yn...
nl.verhalenbank.21293
'Ik hoorde van een vrouw dat zij de begrafenis van haar man al in een droom had gezien. Haar man werkte in Duitsland in de oorlog. Ze vertelde: "Ik heb de hele begrafenis al gezien." Dit was nog voordat hij dood was, enige tijd daarna stierf hij.
nl.verhalenbank.43629
Yn Sappemeer wenne in doomny, dy syn frou krige de typhus-koarts. Sy krige it sa bot, dat sy stoar der oan. Doe moest se bigroeven wurde. Doomny ornearre, sy moest de dikke trouring mar om hâlde en sa biïerdigen se har. De deagraver hie dy ring sjoen en hy liet it graef iepen. De jouns snie hy har de finger ôf, fanwege de ring omt hy him der oars net ôf...
nl.verhalenbank.23452
Verslag no15. Schoenmaker vertelt over voorloop. Mijn grootvader, oale Steffen, heeft veel gezien en beleefd. Hij zei altijd: "As 't wat zugst, moust 't er nich tegen in goan; d'r is niks aan te verandern." Op een avond komt hij thuis. Als hij de deur open doet, ziet hij op de deel een lijkwagen staan met twee paarden er voor. Een wit en een bles. Over...
nl.verhalenbank.43205
Rouw en dood Voortekenen dood “vuurloop” . Dat mensen in hun droom een begrafenis van te voren al zien. “Ook het stilstaan van de klok wordt als voorteken van de dood gezien.” Overlijden Een vriendin van haar wil begraven worden in een linnen zak. Dit is een oude gewoonte. Ook vertelde ze dat men wel kant om kant de spijkers in de kist sloeg. “Dit heeft...
nl.verhalenbank.42899
In Lukaswolde, gemeente Grotegast, woonde een frou, die zei al een dag of wat van teforen: die en die wordt dan en dan begraven. 't Kwam altijd uit. Ze was mei de helm geboaren.
nl.verhalenbank.37989
As bern al seinen se tsjin ús: "Noait midden op 'e wei rinne." Dat wie fanwege de lykstaesjes. Men koe us oan kant set wurde.
nl.verhalenbank.26312
Alde Bartele Vries fan 'e Hamster Pein koe soldaetsjes ta de hurddobbe út komme litte. Dan bigongen se moai to marsjearen troch de keamer hinne. Hy liet de hynders yn 'e stâl dânsje. Ik wie sa'n jonge, doe't er dat die. Op 't Bomkleaster leit er op 't hôf. Hy hat in glês yn 'e kiste. Dat hie doe noch net in minske. Hy leit mei 't gesicht nei de plaets ta,...
nl.verhalenbank.33092
Toverboeken Us memme pake, it wie in Gabe Kats, dy hie sokke boeken. Dêr siet in reade krúsbân om. Men moast se lêze fan efteren nei foaren. Men koe der fan alles mei útheve. As bygelyks ien dêr't se de pik op hienen der lâns kaam mei hynder-en-wein, dy lieten se samar stilstean. Sokke grappen hie oerpake dan wol ris. Mar op 't lêst kaam dy man te...
nl.verhalenbank.12464
Us heit fortelde, der hie op 'e Tike in minske wenne, dy hie by har libben bigeard, as se ienkear dea wie, dan woe se mei in wyt-mûtse op yn 'e kiste lizze. Har folk hie har dat biloofd, mar der letter noait wer om tocht. Hja woarde sûnder wyt-mûtse op biïerdige. Mar in dei of hwat letter, doe't de lju al op bêd leinen, woarde der by harren kloppe. Doe't...
nl.verhalenbank.21093
Ik zat vroeger vlak bij 't slot Harlaer, wat daar van over was. Die laan die daar van de dijk af heen loopt, noemde ze de Moordenaarslaan. Ze hadde daar volges overlevering tenminste een vinger gevonde. D'r zitte daar ok leeuwe[1] begrave. Daar hebbe ze nog naar gegrave, maar niks gevonde. [1]beelden
nl.verhalenbank.70579
Yn 'e Smoarhoeke yn 'e Harkema wie in frou stoarn. Dy hie in bierkleed omkrige yn 'e kiste, dat hie to lang west. Doe koe dat minske de rêst net fine. En doe kom se elke joun by de famylje en dan rôp se: "To lang! To lang!" Doe ha dy lju doomny ophelle en dy hat har oansprutsen. Doe sei se, har bierkleed wie to lang, dêr moest in stik ôf. Doe is dêr in...
nl.verhalenbank.22968
Der wie in frou stoarn, dy hie in ring om 'e finger, dêr siet in tige kostbre stien yn. Dêr kom se mei yn 't graef. 't Wie in soarte fan grafkelder. Der kom in platte stien oer it graef hinne. Der wie in man, dy hie 't op dy ring bigrepen. Hy wie noch jong en noch net troud. Hy brekt it graef iepen mei greate muoite, mar hy kin noait dy ring fan 'e finger...
nl.verhalenbank.23451
Antsje dat wie in nicht fan my. Dy hie op in joun om molke west nei Taeke-om yn 'e Houtigehage. Doe't se wer nei hûs ta gong, doe seach se hwat ûnderweis. 't Wie in lyts berntsje, dat kaem ûnder in grouwe spjirrebeam wei. Dat berntsje, dat hienen lju dêr stil bigroeven, dy't it kwyt woenen. Dêrtroch hie dat berntsje gjin rêst.
nl.verhalenbank.17657
Ja, er bestaat toch zo iets als voorgezicht. Bij de oude Terborg in Onstwedde kwamen zijn jongens eens thuis van de markt. "Kiek," zeggen ze, "wie hebt ain mooi wit peerd koft." "Dat hadden ie nich doun möst, jongs, dat peerd brengt mie noar 't kerkhof," zegt de oude. "Och, kom nou," antwoorden de zoons. "Geleuf mie, jongs, hai brengt mie vot." Maar de...
nl.verhalenbank.43212
Dat is een droevig verhaal dat o.m. opgetekend is door Tineke Neyman, ontleend aan K. ter Laan, die het ook weer ergens vandaan heeft. Ik vertel het verhaal iets anders. Het begint met een vrouw uit Schildwolde die zich voorstelt dat in de oudejaarsnacht, klokslag twaalf de dieren op stal met elkaar kunnen praten, gelijk mensenstemmen en ook op de wijze...
nl.verhalenbank.45893
35