Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Doomny van Velzen fan Droegeham hie in protte fijânnen trochdat hy de wiere leare forkondige. Der ha guon west, dy woenen him deameitsje. Mar hy woarde troch Us leaven Hear biskerme. Dat gebeurde sa: Op in kear ried er yn in glêzen wein. Doe soed er nei in oar plak ta to preekjen. Underweis skuort ien de doar fan 'e wein iepen en hy wol doomny in stek mei...
nl.verhalenbank.33734
Der hat hjir yn 'e Harkema in man west, dat wie in sekere Schievink. Dy roan us mei ien op.
Doomny en mefrou roannen der achteroan.
Doomny sei tsjin har: "Hwa't dêr njonken dy man rint, wyt ik net." Doe sei Schievink: "O, dat is de duvel, dy't njonken my is."
Doe is de duvel yn 'e wâl flein.
nl.verhalenbank.25803
Scheldnamen - Legenden
Delftsche Kalverschieters, door U reeds aangehaald. De schildwacht in zijne angst schiet op den vijand, dien hij meende te zien komen: het bleek echter slechts een kalf te zijn.
Dortsche schapendieven. Ten einde de accijns te ontduiken kleedden twee boertjes een schaap als juffrouw aan, wandelden gearmd met de juffrouw door de...
nl.verhalenbank.39379
Myn heit en mem wienen ris in kear to jounpraten nei Surhuzum, dêr't in muoike fan my wenne. It wie al let doe't se weromkamen. Hja roannen by de fyts lâns, hwant hja mochten graech kuijerje en 't wie moai helder ljochtmoannewaer.
Doe seagen se allebeide Everdien der oan kommen, dat wie de dochter fan 'e doomny. Doe't hja omtrint oan har ta wie, waerd se...
nl.verhalenbank.37397
Yn Burgum wie us in man forstoarn. Hy hie in pear moaije sulveren gaspen op 'e skuon hawn en foardat er stoar sei er tsjin syn wiif: "Dy gaspen dy matte der bliuwe. Dy moat ús jonkje letter op 'e skuon ha." De frou biloofde dat.
Mar letter kaem dy frou sa bot yn 'e earmoed to sitten, dat hja forkocht dy gaspen oan in buorfrou.
Doe sei it jonkje op in...
nl.verhalenbank.19718
Yn 'e Houtigehage wie us ien stoarn, dy kom nei de dea hyltyd wer. Doe ha se in dûmny ophelle dy't dyselde forstoarne oansprutsen hat. De dûmny frege hwat syn bigearte wie. Doe sei er, hy hie gjin deaklean meikrige doe't er stoarn wie. Doe ha de minsken op oanrieden fan 'e dûmny op in joun deaklean foar him op 'e tafel lein. Dy nachts kom de forstoarne en...
nl.verhalenbank.17735
Dûmny Pekelharing hat gâns hwat jierren yn Surhústerfean stien. Op in kear kom er yn in spitkeet to Feansterheide. Dêr hienen se skjûden yn 'e stookpot en it rikke dêr hiel bot.
"Jonge, jonge, jonge", sei doomny. "Hier kan de pekelharing wel eens een bokken worden."
nl.verhalenbank.23692
Hjir hat in sekere doomny Knoop stien yn 'e grifformearde tsjerke. Dy man koe net stil stean bliuwe yn 'e preekstoel. It wie krekt in duveltsje yn in doaske. Dan seach men him hast net en dan stuts er wer in ein ta de preekstoel út.
Doe sei er in kear yn 'e preek: "Zo zie je me en zo zie je me niet."
Dat ha de minsken goed ûnthâlden. Dat wurdt noch altyd...
nl.verhalenbank.33872
Yn Sappemeer wenne in doomny, dy syn frou krige de typhus-koarts. Sy krige it sa bot, dat sy stoar der oan.
Doe moest se bigroeven wurde. Doomny ornearre, sy moest de dikke trouring mar om hâlde en sa biïerdigen se har.
De deagraver hie dy ring sjoen en hy liet it graef iepen. De jouns snie hy har de finger ôf, fanwege de ring omt hy him der oars net ôf...
nl.verhalenbank.23452
Yn Egypte wenne in man, dy syn wyfke forstoar, mar nei har dea kom se alle dagen by him. Hy helle de dûmny der by, dy't har oanspruts en frege hwat se bigearde. Oan dy dûmny joech se har bigearte to witen. De man foldie oan dy bigearte en it spoekjen wie dien.
nl.verhalenbank.15731
Yn 'e buert fan Houtigehage stie in hûs, dêr doogde 't net yn. De frou hie in kear yn 'e hoeke sitten. Doe wie der hwat by har yn 'e hûs kom, dat wie by har op 'e skelk kom. 't Wie in forstoarn minske.
De frou hie de skelk foarwei dien, doe kom it by har op 'e skoat.
Doe ha se der in doomny by helle. Dy spruts it spoek oan. Hja moest sizze hwat der oan...
nl.verhalenbank.25180
To Aldegea hat in grifformearde dûmny stien. Dy plichte to sizzen dat as de minske sjen koe hwat der tusken himel en ierde tahâldde, dan koenen wy hjir net libje.
nl.verhalenbank.11543
Yn Jobbegea stie in doomny, dy hiet fan Mol. Dy wie ris in kear op in forgadering, dêr wienen in hiel soad minsken. De sael wie groatfol.
Ien fan 'e bitsjinsters kom op him ta, doe't hy der yn kom.
"Kan mijnheer er door?" frege se.
"O heden ja," sei doomny, "een mol kan door een klein gaatje."
nl.verhalenbank.33709
De verteller J. Rijkens wist nog te vertellen dat zijn grootvader kleermaker Pieter Schlukebier en wonende te 't Zandt wellicht een der laatsten is geweest die aan heksen en spoken geloofde. Hij [+was] dermate bang voor [-voor] die heksen en spoken, dat hij elke avond met een 'haarspit' naar bed ging. Hij sloeg dan met dat ijzeren voorwerp in 't rond om...
nl.verhalenbank.42682
Yn 'e Hamsterfeart leit in flauwe bocht: de Brabantse bocht. Dy namme is sà ûntstien: Doe't dy feart opnij opgroeven woarde, moest dy troch groun fan 'e tsjerke hinne.
Der stie yndertiid in doomny yn 'e Ham, dy hearde dat. Dy sei: dy feart komt net troch tsjerkegroun. Doe moesten se by dy groun lâns en sadwaende kom der in flauwe bocht yn 'e feart. Omdat...
nl.verhalenbank.28897
Der soe us op in snein in dûmny nei Himpens ta to preekjen. Dy siet yn in rydtúch en de fuorman siet foarop. De dûmny kom út 'e Wâlden en de reis gong oer Ljouwert.
Doe stie der ien to liften ûnderweis, dy woe graech mei ride. It like in fatsoenlik man sa op it eech, dat hy kom yn 'e wein. Hy koe dy dûmny wol, mar dat liet er him net skine. Hy sei: "Ik...
nl.verhalenbank.16945
De dûmny fan Garyp moest us in kear nei Wurdum ta. Rypke Paulusma, de âlde fuorman moest him yn 't rydtúch der hinne bringe. Rypke hat it my sels forteld. Doe't se oan 'e twadde Stûkloane ta wienen, woarde it hiele spul - rydtúch mei hynder en al - samar oan kant set yn 'e berm. Rypke wist net mear hwat kant er út moest en dûmny like min. Sa bot wienen dy...
nl.verhalenbank.17118
Tichte by Warffum stie in greate boereplaets, in bouplaets mei greate skuorren. Yn dy skuorren slepten de minsken dy't simmerdeis by him arbeiden. Dat wienen ek minsken út 'e Westerein en út oare plakken lyk as Harkema ensa. In hiel protte hienen har nammen dêr yn 'e sketten kerfd mei in mes. Miskien binne dy dêr nòch wol. De boer fan dy plaets hiet fan...
nl.verhalenbank.32213
Der libbe in doomny dy wie tige froom. Op in kear soed er nei in siken ta. 't Waerd donker. Hy moest oer in houtsje.
Der wienen twa dy woenen him fan kant meitsje. Dy wisten dat hy nei dy sike ta soe. Sy seinen: "As wy nou yn 'e wâl lizzen gean, dan slaen wy him fan 't houtsje ôf. Dan komt er yn 't wetter tolânne en dan forsûpe wy him wol."
Sy sieten yn...
nl.verhalenbank.33125
Der wie us in doomny, dy moest gauris nei in oar plak ta to preekjen. Dan hâldde er meastal deselde preek. Sa hied er al trije kear preke oer de skoanmem fan Petrus, dy't mei koarts op bêd lei.
Op in kear stie er yn 'e tún. Dêr hearde hy de klok lieden.
"Wie mag daar gestorven zijn?" seit er. "Zeker niet een van mijn gemeente, dan had ik het wel geweten."...
nl.verhalenbank.23444
