Datasets - ISEBEL

0, d'r was een jonge en die jonge die moes naar den dokter. En da jongeske kwam een vrouwtje tege. Die kon tovere. Ze zee tege diejen jonge: "Wa laopte gij toch hard!" ,Ja", zei da jongeske, "ik moe naar den dokter". ,Ja, jonge, dan moette maar goed opschiete" . En hij begon hoe langer hoe harder te lopen in Drongelen.

dokter

nl.verhalenbank.72740

In suster fan my, doe't dat in fanke wie, hie se har foet forknoffele. Doe brocht ús mem har nei Oene Knoffelder ta. (Oene Kempenaar wie syn namme) Hy wenne yn Twizelerheide. Mem wie deabinaud foar him, hwant hy hie fan dy reade egen. Mem doarst him net oan to sjen. "Ik mat hwat reinwetter ha", sei er. Doe die er hwat fan dat kâlde wetter tusken tûme en...

aanraken

nl.verhalenbank.23122

Veurloop. Wat ik vertel, is allemoal woar; woorom zol k t laigen? n Poar joar leden heurden mien vrou en ik s oavends op berre de deurn op zied van t huus oopn en tou goan. Dudelk vernamen wie, dat de grundels vot schoovn wurn. Ik bin nog van t berre of west um es te kiekn, wat dr te doun was, moar niks te zain. Mien mouder leefde dou ook nog, en zai...

avond

nl.verhalenbank.43612

Der wienen in professor en in dokter, dy wienen togearre ûnderweis. Sy roannen neist inoar. Doe roan dêr foar har in man, dy roan hwat kwalik. De dokter sei: "Sjoch, dy man hat fêst aembeijen." "Sa tink ik der net oer", sei de professor. "My tinkt: dy man hat spatieren." Sy hâldden beide har ein fêst, mar sy woenen graech wite hwa fan beiden 't nou eins...

aambei

nl.verhalenbank.33109

Ik kom us in kear út tsjerke wei. Ik moest de bosk foarby. Doe hearde ik dat dêr ien kjirme. Ik tocht: O heden, dat is grif in oanranding. Ik gong dêrhinne, dêr't it lûd wei kom en ik hie myn mes al út 'e bûse. Doe kom ik by in bank, dêr siet in âld-minske op. Ik sei: "Goeije dag, mefrou." "Ik bin gjin mefrou," sei se, "ik bin in juffrou." "Sil ik de...

aanranding

nl.verhalenbank.26936

Er was een man ziek. De dokter uit Dokkum kon niet helpen. Het werd steeds erger met de zieke en hij ging al bijna dood; toch zei de dokter dat hem niets mankeerde. De mensen zeiden: Hij is betoverd. Dit dacht de vrouw van de man ook. Nu wisten ze dat er in de 'Wouden' iemand woonde die daar iets tegen doen kon. Samen gingen ze toen naar deze genezer toe....

achterste

nl.verhalenbank.43642

[Kl:] en doe hef den doar hef doar den oavnd n ooldn K.B. noar n dokter henmötn, ik gelöaw F. van N. vuur F.D. of wel, mer dan man is no a wa n veertig joar dood, völ lenger a, en den is d’r ok bie Herinkhave west, doar speukn t in die daagn, zeadn ze ok, t was nich almoal safe en doe per slot van rekn kwam n buurman ok, gung, wil he noar Tubbig, noar n...

avond

nl.verhalenbank.128519

Ziel aan de duivel verkocht Trientje de Fransman was 'ne marketenster, da's geleje in 1813 of 1814. Toen is Napoleon gegaon op de Franse baon, toen is Napoleon nog wel verder gevlucht. Da he'k dikkuls geheurd van us moeder en Jaan Verhoeve. Trientje was 'ne marketenster, die d'r ziel aan de duivel haj verkocht, da zinne de mense. Jaan Verhoeve was...

afzweren

nl.verhalenbank.41631

Hekserij Eerst zel ‘k vertellen, wat ik van andern heurd heb. Aan de woarhaid huiven ie nait te twiefeln. Mien grootmoe vertelde over zuk zulf.: “Ik was ’n wicht van 19 joar. ’t Was in de winter en d’r lag ies op daip. Op ’n middag komen mien kameroadskes en vroagen, of ik mit wil te scheuveln. Mor ik har gain zin, ’t was net of ’n stem mie zee, dat ik in...

anderen

nl.verhalenbank.45769

Mien vrouw had ope bene. ’t Was heel erg. Ze kos bijna nie mer lopen en soms helemol nie. En de wonde gave ’n lellijke reuk. Den dokter kos er bliekboar niks on doen. En zuster Plechelma, die de bene kwam verbiende, wister ok gin road op. We hörde toe veul vertelle van ’t Winsense boertje, die zo’n halve wonderdokter scheen te zien. Ik doch: “t Kan nooit...

aanraken

nl.verhalenbank.50191

De belofte. Daar woonden in Breukelen een man en een vrouw, die aan de armen hun deel gaven. Zij leefden zeer gelukkig, en daarom dachten ze niet aan den dood, die als een schaduw achter de heggen ligt en straks den weg zal bereiken. Nooit was een hunner ziek, en de dokter dacht, als hij hun huis voorbij-liep: "Slechte klanten!" Ze stonden vroeg op en...

armen

nl.verhalenbank.42069

Toovenaars. Een van de arbeiders, die in een huisje dicht bij de hoeve woonde, moest 's nachts den dokter halen om zijn vrouw bij te staan. Wel kwam hij heelhuids en tijdig bij den arts, maar de terugweg viel lang niet mee. Hoewel hij zijn heele leven hier gewoond had, wist hij het pad blijkbaar niet meer te vinden. Den ganschen nacht heeft hij geloopen,...

aanbreken

nl.verhalenbank.39085

Toovenaars. Op een zomernacht moest een van de koeien van dien boer kalven. 't Verliep niet zoo vlot, en daarom moest het knechtje den veearts halen. Toen hij zijn boodschap had gedaan, zei de dokter, dat hij maar vooruit moest gaan, dokter zou hem wel achterop komen. Het knechtje was liever met hem meegegaan, maar de dokter klopte hem op den schouder, en...

aanraken

nl.verhalenbank.39081

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur