Datasets - ISEBEL

Honden, eeksters en [kerk]klokken Jankende honden betaikende altied ain dode. Dat was hierzo bie ons, moar ook op andere ploatsen. Mien schoonmouder (deze was er bij tegenwoordig en bevestigde het dat het bij haar gebeurd was, F.W.) zag de hond veur et roam umhoog springen toun eevn noa tied n staarfgeval in de familie veurkwam. Mit eeksters har zai t...

dode

nl.verhalenbank.43417

Nou heurn ie niet veul meer van doodjoelers; die honden, die weetn, dat er n dode komp. Ik heb er zelf zo n hond had; maar ik heb hum wegdaan; altied was e bie t pad te hoeln en ie kunnen dr op aan, dat er wat veurvaln zol in de naaste tied. Er woonde ook n grafdelver bie ons. Hie had ook zo n hond. En daarom wus ie ongeveer, wanneer er wark veur hom...

dode

nl.verhalenbank.44385

Yn Burgum wenne in widdoufrou, dy hie twa famkes. It âldste wie fjirtsjin jier. Hja hie ek twa famkes forlern. Hja wennen yn in arbeidershûs en dêr hienen se froeger wol stilen yn. Deis wie de widdou by de boer op it lân en de beide famkes moesten de húshâlding dwaen. As hja thúskaem stie it iten al op 'e tafel. Mar op in kear kaem se thús, doe wie der...

aantrekken

nl.verhalenbank.19723

Mien va verteln mie et volgende verhaal. Was es n keer iene die geluud op et kerkhof heurd had bie een graf, of liever: in et graf. Hie zee dat gauw in hoes en toen gungen de mensn er op of. Sie maakten et graf open en de kiste en wat zagen ze toe? De dode had zich umkeerd. Hie was dus schiendood west en had in de kiste nog eevn leefd. En vanof die tied...

aarde

nl.verhalenbank.43662

Deure was omzet. Moar t huilp niks; klinke wur weer oplicht. Dat was n maal geval; nou mos dr wat bezunders aan de hand weezn. De mensn goan noar de dominee. Doomnie komt in huus en vragt, of zai de dode misschain wat beloofd hebben en nait noa komen binnen. Toun mos t woord dr wel uut. Zai harn hom n poar oorbeln touzegd en nooit geevn. “Leg de bellen op...

andersom

nl.verhalenbank.44469

Grensstenen verplaatsen: Op Dekershorst, bij een perceel land, precies op de grens tussen Helden en Maasbree, hoorde iemand ’s nachts de stem van een onrustige geest verzuchten: “Oe zal ich um laoten, oe zal ich um laoten?” De man, die het hoorde, en schijnbaar niet erg bang was, veronderstelde, dat het ging om een verplaatste grenssteen, en antwoordde:...

antwoorden

nl.verhalenbank.69274

Ze zèje vroeger ok wel ’n versje op um de vratte weg te kriege. Ge mos luustere nor de klokke als die luidde, aster iemand begrave wier. Ge zèj dan: Nou legge ze ’n dooie ien ’t graf. En nou was ik mien vratte af. Onderhaand mos ge de vratte mee woater afwasse. Of ’t geholpen het, weet ik nie!

afwassen

nl.verhalenbank.50418

Myn man syn heit kaem to forstjerren. 'k Wie op 'e bigraffenis. Doe't wy fan 't hôf werom wienen, hearden wy in hiele plof. Krekt as wie der in rút ynsmiten of in buordtsje út 'e diggelkast del kaem. Mar doe't wy seagen, wie it de spegel, dy't oer de kachel hinne fallen wie. Hy lei yn alle diggels op 'e groun. Ik sei: "Nou komt der in sippe deaden yn seis...

begrafenis

nl.verhalenbank.21987

Ik was ’n joar of 18 en ik werkte opte twedde febriek [steenfabriek]. Nöl Tunnisse werkte opte erste febriek. We zate mèd’n pluugske aander minse wa te schofte. Opens hörde we wa bé’j de rivier tegenover de erste febriek. En d’r holde wa minse nor toe. Iemes van ons pluugske zèj: “D’r zal iemes mèd’t steenkrujje van de pril [plank] afgevalle zien”. ’n...

nl.verhalenbank.50199

Man, verhalen van vroeger, die weet ik wel. Van mijn ouders gehoord en zelf genoeg beleefd. Luister maar es. Mijn vader is knecht geweest bij een boer in Ellersinghuizen. Eens op een avond komt hij met nog een knecht laat bij de boerderij. Ze gaan de achterdeur binnen, want die was los. En dan zien ze op de deel iemand staan, een zwarte gedaante. ’t Is...

achterdeur

nl.verhalenbank.45386

Mijn schoonvader heeft mij ook een waar verhaal verteld. Vroeger waren de landerijen niet zo verdeeld als nu. Bij de scheiding lag meestal een dikke steen. Oneerlijke boeren hadden de gewoonte die steen zoetjesaan te verleggen. Op die manier kregen ze er steeds land bij ten koste van een ander. Zo werd het land van mijn schoonvader ook elk jaar iets...

achterom

nl.verhalenbank.44710

Veurgezicht. Door ken ik joe stoaltjes van verteln dei beslist woar binnen omdat ik ze zeulf beleefd heb. Meer den ains heb ik wat zain. t Was op n schemeroavend bie t eerste kruusdaip in de Weerdingermond. Ik had n zwart peerd; peerden kennen smanks nog eerder wat zien den mensn. Wie kwamen den bie n brogge, mien kameroad Jan Brands was dr ook bie. t...

aanzeggen

nl.verhalenbank.43150

Op ’t Hogeveld wonde Jan Willemse, timmerman. Die ok liekkiste miek. Grötmoeder wonde ien ’t zelfde huus. Mar wel apart. Grötmoeder hörde soms snachs wa stommele, wa rommele, sloan, hamere, planken vielen um, en zo wa. ’t Was net of Willemse on ’t timmere was. Mar ’t was overal donker ien ’t huus. Dor was beslis gin man on ’t wèrk. Mar ge kos ’r dan vas...

's nachts

nl.verhalenbank.45256

As ien stoarn is mat men der fral om tinke, dat it bierkleed net to lang is. It is ris gebeurd dat ien werom kaem by de famylje to spûkjen. Dan rôp er al mar: To lang - to lang. Doe seinen se op in kear: "Skuor der dan in stik ôf." En doe hearden se dúdlik dat der hwat skuord waerd. Doe hat dyselde der net wer west.

afscheuren

nl.verhalenbank.29762

Tsjin ús oer wenne in timmerman. Us mem hearde yn 'e nacht faek timmerjen by him. Dat wie yn werkelikheit sa net, der waerd net timmere. Dan sei se: "Der komt gau wer in deaden." Hwant dan makke hy in deakiste. Dat kom altyd nei.

dode

nl.verhalenbank.37953

DE OVERVAART DER ZIELEN Procopius, die in de zesde eeuw na Christus leefde, vertelt dat er bij de kust van de Noordzee tegenover Brittia (Engeland) een vreemd verhaal de ronde deed. Daar woonde een volk dat door de Franken was onderworpen, maar geen schatting behoefde te betalen, daar het tot een geheel andere dienst verplicht was. Zij moesten namelijk...

afroepen

nl.verhalenbank.32549

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur