Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
48 datasets found
Dutch Keywords: buurvrouw toverij
I. De duivel 5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat? Bijlage De duivelbanner Een 70 jaar geleden woonde de duivelbanner, die in Steggerda geroepen werd, in de Knijpe, ten O. van Heerenveen. De Knijpe lag van Steggerda af zo ongeveer 15KM. En alles moest lopende gebeuren....
nl.verhalenbank.14823
Myn âldste suster Janke hat ek bitsjoend west. Wy wennen yn Stiensgea doetiids en ik wie noch net geboaren. Janke wie noch mar in bern. Hja tsjirme. Hja woe net oanwinne en raesde altyd. Der wenne dêr in âlde bolkoerrinster, dy hie wakker de rin by ús. Dy woe altyd even by 't popke sjen. Dan kom se yn 'e hûs en nom Janke even yn 'e earms. Heit bigong har...
nl.verhalenbank.32952
Us heit en dy syn âlden wennen yn 'e Haulerwyk. Nou heart dat by Waskemeer. Doe't ús heit in jonkje wie, hat er bitsjoend west. Beppe hie in buorwiif yn 'e rekken, hwant dy gong der foar, dat se wol omgong hie mei de kweade. In tsjoenster mat ienkear yn 'e sawn jier ien deatsjoene foar satan. Mar beppe woe earst wissichheit ha foardat se it buorwiif...
nl.verhalenbank.21053
Yn 'e Hamsterheide gebeurde it, dat in heit en in soan oan it braekjen wienen. Doe kom dêr in kat by har, dy wie wol twa kear sa dik as in gewoanenien. De heit krige in stok en sloech it beest sa bot, dat it bleau foar dea lizzen. De frou rôp de beide manlju yn 'e hûs om to kofjedrinken. Doe't se in setsje letter wer yn it braekhok kommen, wie de kat...
nl.verhalenbank.21251
Tsjoensters kinne sawol âlde as jonge minsken wêze. Wy hienen in lyts jonkje, dat wie sa'n trije jier âld. Wy wennen doe yn Ikkerwâld. Dat bern bigoun persé jouns om njoggen ûre to gûlen. Dat gebeurde alle jounen. Men koe de klok der op lyk sette. En dat duorre oant alve ûre ta. Wy wennen doe noch by myn man syn âlden yn. "It bern raest him dea", seinen...
nl.verhalenbank.29779
Yn Sweagerbosk dêr wenne âlde Tryntsjemoai. Dat wie heit syn beppe. De minsken dy't dêrfoaroer wennen hienen hinnen. De frou dêrre dat wie in tsjoenster. De hinnen kommen hyltyd op beppe har gerjochtichheit. Dan jage beppe se wer fuort. Doe woarden dy minsken lulk. Beppe woarde siik. Der sieten krânsen yn har kessen. Se wie bitsjoend. Dat hie dat minske...
nl.verhalenbank.20563
Op in kear kom der in fremde kat by lju yn 'e hûs. 't Wie yn 'e Westerein. Se ha dy kat in slach joun. De oare moarns wie der in frommes, dat tichteby wenne, kreupel. 't Wie Piters Willemke, in echte tsjoenster.
nl.verhalenbank.21469
Op Houtigehage woarde in bern bitsjoend. Se hienen wol yn 'e gaten hwa't dat dien hie. Der kom harren altyd in swarte kat achternei. Dy woe nei 't bern ta. Op in kear doe joegen se dy kat in skop. Doe wie de oare deis de buorfrou kreupel. 't Wie frou van der Meer. Sy makken 't bêd fan it bern iepen en doe siet dêr in krâns yn.
nl.verhalenbank.33051
Der wie in frou, dy wie jouns altyd fuort. Har buorman tochte: "Dêr wol 'k mear fan wite." Doe bispionearre der har. Doe seach er dat se har útklaeide en nei de kelder ta gong. Dêr salve se har yn mei salve út in potsje wei. Dat struts se ûnder 'e hals, en ûnder 'e earms en ûnder 'e boarsten en ja, oeral. Doe't se dat dien hie, klaeide se har wer oan. En...
nl.verhalenbank.11541
Myn frou hie in winkeltsje yn 'e Westerein. Skean foar ús oer wenne in âlde frou. Dy hie in dochter, dy wenne fierderop, dy hie hwat buorkerije. Dêr krige se wolris skjipmolke fan. Dat fortelde se myn frou doe't se by ús yn 'e winkel wie. "Jonge," sei myn frou, "dan kinne jo lekker kofjedrinke." "Ja," sei se, "dat is ek sa. Wolle jo ek wolris hwat ha?"...
nl.verhalenbank.33083
Ik heb nog ’n aander verhaal gehörd over ’n uul, datter ’n klein bietje op ’t vörrige liekt. ’n Boer, die opten diek wonde, gieng tweemol daags de bieste melke ien de ward. Smèrs vroeg zat er bé’j de wei ien ’n boom altied ’n uul te roepe. Ik doch: “Da mo mar es uut zien”. En op ’n mèr noom ik [’t] gewèr, loaidenet en deej bovenien de loop ’n stukske...
nl.verhalenbank.49666
I. De duivel 5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat? Bijlage En nu nog een geval, dat ik heel kort zal vertellen. 'k Heb het verscheidene keren van de man zelf gehoord; want het geval zat hem hoog. Hij was boer. Maar zijn koeien wilden geen melk geven en van de melk kon...
nl.verhalenbank.14824
Op een keer wou de karn niet afkomme, dat was ok bij me moeder thuis. Toen hebben ze d'r een gloeiende pook in gestoken. Toen was d'r wel boter. Maar de buvrouw liep met een verbrande arm!
nl.verhalenbank.60744
Doe't wy to Grins wennen kom der us in âld minske fan Rotterdam by ús. Dy wie katholyk. Dy fortelde ús, njonken har hie in jonge frou wenne. En dêr wer njonken wennen twa ûngetroude froulju. Dat wienen tsjoensters. Dy wienen nachts op in paed. Dan wienen se alhiel yn 't swart mei greate kleden om har hinne. Ien fan dy froulju stie us op in nacht foar 't...
nl.verhalenbank.25967
Renesse Vaoder verteld’n ‘s ’n keer: Op Biesterveld (een duinhoeve, gem. Renesse) woonde een duunboertje, die s’n vrouwe kon tôôvere. Op ’n goeie dag mos moeder kaerne. Ze was net doende en di kwam buurvrouwe van Biesterveld. Ze zei: “Wel, wel, bi jie an ’t kaerne?” “Jaet,” zei moeder. “Noe,” zei buurvrouwe, “dat za je vandaege nie meevalle.” “Zôô,” zei...
nl.verhalenbank.46422
Myn man hie in suster, dy wie siik. In soan fan har siet yn Frankryk. Dy skoansuster woarde minder en doe sei de dokter, sy moest nei Grins ta op ûndersiik. Dat wie yn dy tiid in hiele reis en in hiele útris. De tiisdeis moest se der hinne. Ik sei de moandei-to-jouns tsjin myn man: "Ik mei aenst wol ris by Atsje sjen, hwant net to witten of se dêr net yn...
nl.verhalenbank.29783
Yn Burum wenne groatmoeke. Dy hie in buorfrou, dy biwearde, der kaem altyd ien by har troch 't kaeisgat. Dat wie ús groatmoeke, sei se.
nl.verhalenbank.22855
Moeder verwachtte ’t twedde kiend. ’t Wier snachs gebore en alles was goed, ok ’t kiend. - Dor wonde ’n vrouw ien de burt, die smèrs altied melk kwam hoale. De minse verdochte hor van hekse. Die mèr kwam ze ok. Mar nie um melk. Ze klopte on en vroeg on voader, of ze moeder moch bezuke. Voader zèj: “Nee, da kan nou nie”. Mar da was eigelijk alleen mar...
nl.verhalenbank.50179
5.20. Pad in 't vuur gegooid D'r was hier een huishouwen mee kinderen en e d'r waren d'r bij die ziek waren, die aaien ze vast, d'r was die kwaai hand aan. Nauw e paar buurvrouwen kwamen de wacht houwen, kwaam er naderhand een pad binnen deur 'g mosegat. Die een laas nen boek en ge mocht niks zeggen. Ze neemt een tang en die pad gooide z'in 't vier. Maar...
nl.verhalenbank.44457
Wy wennen oan 'e Lange Wyk ûnder Harkema. Wy hienen buorlju njonken ús, dêr rekke de frou siik fan. Us mem wie widdoufrou en plichte dêr faek to kommen om it sike minske hwat by to stean en to helpen. Dan nom se in lyts susterke fan my mei, oars wie dy allinne thús. Mar dy buorlju fortrouden de sykte net en tochten dat it sike minske bitsjoend wie. Doe...
nl.verhalenbank.33609
35