Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Kl.H.: In nen dreum, ik zit bie mien breur, wie warn a lang trouwd, dat is a wa vieftig joar liedn, ik lig gewoon in ber hel op wakker, ik dach, dröam ik no, ik dach ik zin kloar wakker, mer ik zee d’r niks van, ik dach, wat steet doar toch bie de duur, ik dach wat möt hij doar no? n Buurman stun d’rbiej, den en den, wat mot dat no, wat mot dat no...
nl.verhalenbank.128492
Klaassen: Zie hadn vrower mangs de gave van t tweede gezicht.
Kleissen: Dat was ok ne gave. n Buurman kwam bie oons vrower moal, ja god, doe was ik mer zo’n jeunkn, en doe per slot van rekn, is de vaar nog in hoes? Is Kleissen nog in hoes? Mien vaar hette Kleissen, Jans of dit of dat. Nee, wat is d’r dan? Ik wil Kleissen sprekn. No har moder zegd: wat is...
nl.verhalenbank.128506
Op in nacht, noch net sa lang lyn waerd ik ynienen wekker troch in lûde plof; krekt as foel der in muorre del.
De oare moarns roun ik om 't hûs hinne om to sjen hwat der gebeurd wie, mar der mankearde neat oan.
Binnen 't jier waerd it âlde húske fan myn buorman ôfbrutsen. Doe hearde ik krekt wer itselde lûd, doe't der in stiennen muorre delkaem.
nl.verhalenbank.36512
Doe't Berend, de buorman fan Boardzer Bruning fan 'e Boelensloane kom to forstjerren, koenen se dêr earst net in foargonger by krije. Mar Boardzer hie al fan tofoaren sjoen dat Durk Pultrum de foargong ha soe. Dêrom sei er: "Gean mar nei Durk Pultrum ta, dy wol wol."
nl.verhalenbank.32824
Ik wie sahwat tweintich jier. Wy wennen in eintsje bûten it doarp. Ik moast om thús to kommen in reedtsje del, foar hokken lâns, dêr't se wol yn braekten. Op in joun kaem ik thús. Doe't ik oan ien fan 'e braekhokken ta wie, hearde ik in plof yn it wetter dêr achter.
In pear dagen letter is op krekt datselde plak in buorman fan ús - Jil - dêr de moarns om...
nl.verhalenbank.20603
Der wennen in âld-feint en in âld-faem njonken ús. Dy hienen in âld-houn, dy't se al jierren hawn hienen. Op in joun seagen wy dy âld houn achter hûs sitten mei de kop nei 't oasten ta en spûkgûle dat er die, 't wie hast net om oan to hearren. In pear dagen letter rekke har buorman Jan, dy't oan 'e oastkant wenne, ûnforwacht dea.
nl.verhalenbank.15695
De âlde pasterije yn Greategast stie leech. De buorlju wienen tige lyts bihuze en hienen altyd krapte fan reinwetter.
Doe hellen se wetter út 'e pasterije. Dat die de man jouns nei 't wurk. Doe hearde er dêr yn 'e pasterije in klok tikjen. En dochs stie it hûs leech. Hy gong nei 't plak ta dêr't er de klok tikjen hearde, mar der wie net in klok.
Fjirtsjin...
nl.verhalenbank.25999
It gebeurde op in kear doe stie skoanheit foar 't sydgleske fan syn hûs yn 'e Smoarhoeke, by de Pauloane. It wie krekt as droomde er. Hy seach dúdlik in lykstaesje foar it hûs lâns gean, mar it nuvere wie, der roan in wyt hynder foar de lykwein. Dat wie noait it gebrûk.
It duorre in setsje, doe stoar syn buorman. Der wie doe krekt net in swart hynder to...
nl.verhalenbank.32981
Myn âld buorman wie tige siik. Op in nacht woarde der by my op it finster kloppe, mar doe't ik rôp: "Hwa is der?" krige ik gjin antwurd.
Der wie net ien. 't Wie om ien ûre hinne.
In fjirtsjin dagen letter krekt op 'e selde tiid woarde der wer by my op it finster kloppe. Krekt deselde klop.
Ik rôp: "Hwa is der?" Doe wie dat de soan fan myn sike buorman. Hy...
nl.verhalenbank.21608
To Surhústerfean wenne in man, dy wie mei de helm geboaren. Syn kammeraet frege him us in kear: "Wyst ek hwat?"
"Ja," sei er, "der komt in greate boer to forstjerren." Hy neamde dy en dy datum en de ûre en de minút der by.
"It hynder," sei er, "dat se foar de wein spanne wol net lûke. Dan wurdt it oare hynder fan 'e boer foar de wein spand. Mar dat wol...
nl.verhalenbank.24605
3.
Veur honnegehoel har men ontzag. Nog wel al wiln maistn t gain woord hebben. Mien buurman bieveurbeeld het n grode mond en is naarns baange veur, as ie hom heurn. n Poar joar leden het hai n zet in n tentje legen, omdat e n begun har van t.b.c.
En komp dr op n dag gain hond aan; t ding gait bie t tentjes zitn en begunt te jankn. De kop schuun noar...
nl.verhalenbank.46282
Ons buurman was n moal aan t schaitn op eeksters. Mien voar zee: Dou dat moar nait mien jong, zai goat vanzulf weer vot, zai wiln die allaind moar wat verteln. Buurman lachde en schoot deur.
Och, et duurde hail nait zoveul doagn, toun sturf buurvrouw en de eeksters bleevn vot. Mien voader zee dat loater teegn buurman, en toun mos dei toegeevn dat t zo...
nl.verhalenbank.43706
Us mem seach ris in kear in bigraffenis fan tofoaren.
Njonken ús wenne in âld man, Klaas Mulder. Mem seach de lykstaesje op in âld reed. Dêr kaem oars noait hwat lâns. Sa'n fjirtsjin dagen letter stoar ús âld buorman en waerd er lâns dy âld reed nei 't tsjerkhôf ta brocht.
nl.verhalenbank.36951
Alde Lyske wenne op 'e Bulten yn 'e Harkema yn 'e Malmoune (een vierkant huis voor vier gezinnen). Dy wie by ús to praten, doe wennen wy op 'e Bulten. 't Wie al aerdich let op 'e joun, doe gong Lyske by ús wei, mar even letter, dêr wie se al wer. Wyt om 'e holle en alhiel fan 'e wize. Sy hie in swart ding sjoen mei in great kleed om. En dat rattele...
nl.verhalenbank.28154
Als er vroeger [met (red.)] een paard wier begraven en dat paard was drachtig, dan verwierp het binnen een paar dagen z'n veulen. Toen ik nog in Benschup zat was d'r een knecht uit Jaarsveld, die had z'n eigen verdronken. Ze hadden gespot met het Avondmaal, het gebeurde bij de buren. D'r heb daar heel wat afgespeuld. Die knecht heb de bovenste planken van...
nl.verhalenbank.50986
Op 'e Hoek, by de wei nei de Hoekswâl wennen mem en dy.
De buorfrou wie siik en lei op bêd.
Doe hearde mem op in joun klopjen. Mar der wie net ien. Doch hie mem it klopjen dúdlik heard.
De oare jouns waerd der wèr kloppe. Mar doe wie 't wòl echt.
"Hwa is der?" sei mem.
Doe wie 't Sibe, de buorman. Hy kaem to sizzen, dat syn frou overleden wie.
nl.verhalenbank.38193
“Dou wie op de Hörsten woonden, hef mien aine bruier ’n keer wat veuroet zain. Onz A. was zaik en ’t leek nich zo best. Mien bruier J. zee op’n mörn teegn mie, dat onz A nich laonk meer leefde, want dat hai –J- wat zain har. Vannacht zag ‘k ’n kiste deur de achterdeure komen mit stro d’r in. Noast de kiste stön ’n vrou mit ’n opsloagen wit mutsie op. ’t...
nl.verhalenbank.45397
Ik het ’t meegemak ien mien trouwdag [tijd dat verteller getrouwd was]. Voader was èrg ziek. We** mosten um de beurt snachs wake. Ik was wezze kieke. Mar ze zèje: “Wé’j zulle vannach wel wake. Go gé’j mar nor huus. Gé’j het gisternach ok al gewaakt”. Ze bleve mee z’n drieë wake. Dan duurde de nach nie zo lang. Toen ik thuus kwam, had de vrouw de koffie...
nl.verhalenbank.50377
Toen ik nog in de Vlist woonde, had ik een ouwe buurman, die kwam uit Reeuwijk. Die vertelde me weleens over een vrouw in Reeuwijk die met de helm geboren was.. Die vrouw kwam soms 's morgens naar hem toe en dan zei ze: "Ik ben d'r vannacht weer eentje wezen brengen". Vroeger had je daar in Reeuwijk allemaal kaden zonder wegdek met hekken erop. Die hekken...
nl.verhalenbank.70572
Voorteken:
Ofschoon ik zelf nooit overgevoelig ben geweest, en mij niet bang liet maken voor deze verhalen, wil ik hier een ervaring vertellen, die mij overkwam, toen ik onder dienst was. Ik diende in Venlo, doch mijn afdeling lag in de oorlog 1914-18 in Arcen gedetacheerd. Ik ging dikwijls naar huis in vrije uren. Ik lag ingekwartierd bij een bakker. De...
nl.verhalenbank.69424
