Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Der wienen minsken, dy hienen in bern, dat tsjirme. Sy tochten: Hoe moat dat dochs komme?
Njonken har wennen minsken sûnder bern.
De heit fan it sike berntsje sei: It buorwiif kin ús bern wol ris bitsjoend ha. Dat sei er ek tsjin 'e buorman.
Kin it wêze, sei er, dat dyn wiif ús bern bitsjoend hat?
De buorman woe dêr neat fan wite. Hy sei: Myn wiif is sa...
nl.verhalenbank.11557
Us beppe wenne oan 'e Dwarsfeart to Drachten. Elke saterdei kom dêr in boerefrou lâns mei in wite mûtse op en in koer ûnder 'e earm. Der wenne ek noch in frou njonken beppe en dy har bern rekke net goed. It woe mar net wer opknappe, it bleau gammel. De man sei: "It kin wol bitsjoend wêze." Sy krigen it kessen út 'e widze, dêr't it bern yn lei en sy...
nl.verhalenbank.11555
Der wie in frou, dy wie jouns altyd fuort.
Har buorman tochte: "Dêr wol 'k mear fan wite."
Doe bispionearre der har. Doe seach er dat se har útklaeide en nei de kelder ta gong. Dêr salve se har yn mei salve út in potsje wei. Dat struts se ûnder 'e hals, en ûnder 'e earms en ûnder 'e boarsten en ja, oeral. Doe't se dat dien hie, klaeide se har wer oan. En...
nl.verhalenbank.11541
Der wennen in âld-feint en in âld-faem njonken ús. Dy hienen in âld-houn, dy't se al jierren hawn hienen. Op in joun seagen wy dy âld houn achter hûs sitten mei de kop nei 't oasten ta en spûkgûle dat er die, 't wie hast net om oan to hearren. In pear dagen letter rekke har buorman Jan, dy't oan 'e oastkant wenne, ûnforwacht dea.
nl.verhalenbank.15695
Bij M. in Onstwedde ging de hond een paar dagen erg te keer. Jankend keek hij naar het huis van een buurman. “Wat wil dat beest toch?” vroeg men.
Nu ’t was gauw bekend.
De buurvrouw stierf.
En daarna was de hond rustig.
nl.verhalenbank.45513
299.
Now, dén klèine jong van mien bruur dén was zièk, en zi'j wisse niet wat was. En toe snachs um twalef uur begon dat kind altied te schreie. En toe kwam een man uut te buurt, kwam de bi'j. Toe zeit e: "Door". Zo hiette mien moeder. "Door", zeit e, "dén is deur de kwaoie hand getas. Daor moj met nao de paoters van Babberik toe". En mien moeder geet ter...
nl.verhalenbank.22660
Yn Twizelerheide wenne in man, dy koe tsjoene. Hy hie us in kear sawn katten foar it glês. De skrammen fan har neils sieten der letter yn. De man gong nei bûten ta, de katten naeiden út. Mar hy krige se op 't spoar. Der wie ien hazze tusken dy sawn katten. Dy hazze krige er to pakken. Hy sloech him dea en hat him doe persint jown oan 'e buorlju. Dy ha him...
nl.verhalenbank.15741
Ons buurman was n moal aan t schaitn op eeksters. Mien voar zee: Dou dat moar nait mien jong, zai goat vanzulf weer vot, zai wiln die allaind moar wat verteln. Buurman lachde en schoot deur.
Och, et duurde hail nait zoveul doagn, toun sturf buurvrouw en de eeksters bleevn vot. Mien voader zee dat loater teegn buurman, en toun mos dei toegeevn dat t zo...
nl.verhalenbank.43706
Op 'e Hoek, by de wei nei de Hoekswâl wennen mem en dy.
De buorfrou wie siik en lei op bêd.
Doe hearde mem op in joun klopjen. Mar der wie net ien. Doch hie mem it klopjen dúdlik heard.
De oare jouns waerd der wèr kloppe. Mar doe wie 't wòl echt.
"Hwa is der?" sei mem.
Doe wie 't Sibe, de buorman. Hy kaem to sizzen, dat syn frou overleden wie.
nl.verhalenbank.38193
Kei Sytses en 't wiif, dy wennen to Feanwâlden op 'e Fenen.
As âlde Gosse jounpraters hawn hienen, dan wist Kei Sytses syn wiif altiten krekt to sizzen, hwa't der west hienen. Der siet dan wolris in kat by Gosse en dy bûten yn 't finsterbank, mar dêr waerd gjin doel op makke.
Mar doe't dat faker as ien kear gebeurde dat Kei Sytses wist hwa't der by harren...
nl.verhalenbank.24221
“Dou wie op de Hörsten woonden, hef mien aine bruier ’n keer wat veuroet zain. Onz A. was zaik en ’t leek nich zo best. Mien bruier J. zee op’n mörn teegn mie, dat onz A nich laonk meer leefde, want dat hai –J- wat zain har. Vannacht zag ‘k ’n kiste deur de achterdeure komen mit stro d’r in. Noast de kiste stön ’n vrou mit ’n opsloagen wit mutsie op. ’t...
nl.verhalenbank.45397
Der wie in hazze, dêr loerde Bearn van der Woude al gâns in set op. Hy hie der al wit hoe faek op sketten. Dan fleach it hier him nei, mar altyd naeide dy hazze wer út. Bearn wie in streuper.
Alde Teade Gjetsje wenne tsjin him oer. Dat wie in tsjoenster. Dy wie it; dy foroare har yn in hazze. Alle jounen siet dy hazze ta de koal. Op in nacht doe skeat er...
nl.verhalenbank.28243
teltsje:
Ik hie in âld buorfrou, dy hie in hiel lyts hountsje. Mar dat hountsje rekke loops. Dat wie lestich.
Doe sei dat âld wyfke tsjin har buorfrou: "Hwat soe dêr oan to dwaen wêze?"
Buorman sei: "Dat is samar to forhelpen. Dan geane jo hinne en jo helje hwat bensine."
"Hoefolle?"
"In mingel is wol genôch."
It hountsje woarde hielendal yn 'e bensine...
nl.verhalenbank.33071
Op 'e Krúswei yn 'e Harkema seach Fokke Veenstra midden yn 'e nacht in lykstaesje. Oan it folk dat achter de lykwein roan koed er sjen dat it lyk fan ien fan 'e buorlju wie. In wike letter stoar syn buorman.
nl.verhalenbank.32223
Japik Kooistra fan Sweagerfean hie bargen yn 't hok. Boate Griet wie in lyts wyfke, dat tsjoene koe. Dy wenne njonken Japik Kooistra. Sy kom us op in moarn by him yn 't bargehok. Doe striek se de baerch oer de rêch. Doe woe de baerch noait wer frette.
nl.verhalenbank.24078
Dyselde Piters Willemke wie ris in kear slim siik. Sy wie dea-min. Der wie in buorman dy wekke altyd by har, hwant de minsken tochten dat it sa fier mei har wie dat se elk momint stjerre koe.
Dy man hie op in nacht wer by har wekke. 't Wie sahwat fiif ûre yn 'e moarn, doe soed er nei hûs ta. Willemke wenne in eintsje fan 'e wei ôf. Doe't er by de daem kom...
nl.verhalenbank.33076
Spot nait mit de duvel.
Het is woar gebeurd in Farmsum.
Woonde n slechte kerel; hai was n oongeluk veur zien vrouw en wieder veur elk en ain. As hai in huus zat, har e voak n stok in de hand en doormit sluig hai aal moar op n hond, dei in zien verbeeln veur hom zat. Was gain hond, moar de duvel zol door den zitn en dei mos hai van de hoede holn.
In huus...
nl.verhalenbank.46210
Folklore en spookverhalen
Dat kwaamp mi'j daor as een stien op 't harte vall'n. Daor kump mi'j toch de leeraar an met een opstel òver folklore of spookgeschiedenissen. Ik dache: "Mow, now, wat mük daor now van mààk'n." Mar nao lange denk'n, dach' ik: "Ik gao nao buu'man, die zal nog wel wat weet'n." Now, ikke op stap. "Buu'man," zèè'k, "ik müt een opstel...
nl.verhalenbank.40622
Een oude man van 90 jaar deed mij daarvan [= de nachtmerrie] de volgende vertelling:
Mijn grootmoeder heeft met de nachtmerrie het volgende beleefd. Zij had een mooie bles, waar ze wel ƒ800 voor kon krijgen, maar ze wou hem nog een paar jaar houden om er een veulen van te telen. Na een poosje begon het beest raar te doen. Iederen nacht maakte het een...
nl.verhalenbank.9377
[C. Bakker:] "Heb je wel ers van andere dingen gehoord: van geesten in het gras of van nachtmerrie of zoo iets?"
[Oude zegsman uit Uitdam:] "Van geesten bij het maaien niet, maar met de nachtmerrie heeft diezelfde grootvader op Terschelling wat beleefd, of liever gezeid: zijn vrouw, want grootvader was toe al dood.
Grootmoeder had een mooie bles, waar ze...
nl.verhalenbank.9183
