Datasets - ISEBEL

Spookdieren Als men vroeger 's avonds laat na het werk nog het paard naar de weide ging brengen, gebeurde het meermalen, dat er een kat op een hekkepaal zat, die dan zei "je kunt mij er toch niet afslaan". Dikwijls sloeg je door haar heen als door een geest. Mij moeder verhaalde zeer dikwijls het volgende, hetgeen ze vernam uit de mond van een blinde...

aanvallen

nl.verhalenbank.13433

De Dood van een Rotte Gropmoe was een paar dagen te bakeren, want d'r zol weer een poppien geboren worden. Ik mozze toen veule tied buutenshuus deurbringen. Want in de kleine huuskamer/keuken -met an weerskaanten de bedsteden, doar konden zij mij niet gebruuken. Ik was toen vief jaor, want mien breur Derk was op komst en die is van ien en twintig, dat is...

afmaken

nl.verhalenbank.13293

Heel vroeger woonde d'r een buurman naast ons. Die kwam van Kuilenburg. Toen ging die naar Waardenburg. Daar wier gezeed, dat ie kon weerwolve. Die ken weerwolve. Hij stond d'r voor bekend in Waardenburg. De jongens rende d'r voorbij.

angst

nl.verhalenbank.125634

Bontsje Keke (= Knjillis Veenstra) wenne njonken it hûs, dêr't wy nou yn wenje. Ik haw him wol kend. Hy wie middelmatich-great en foars fan foarkommen. It wie in apart man. Hy woe wol prate, mar de measte minsken wienen bang foar him, wy èk.

angst

nl.verhalenbank.29510

Der wie in man, dy hie altyd lêst fan nachtmerjes. Hy sei tsjin syn buorman: "'k Bin nachts forlegen. De nachtmerje pleaget my sa bot, dat ik bin nachts oan 't smoaren ta. Ik wol der graech ôf wêze." Doe sei dy buorman: "Ik wyt rie. Ha jo wyt moal yn 'e hûs?" "Jawol", sei de man. "Set dan joun in poun moal op 'e tafel. As it tiid is fan op bêd geane jo...

afweer

nl.verhalenbank.16874

Witte Juffer Mijn vader vertelde mij meermalen dat een buurman van ons, die 's nachts (vermoedelijk bij maanlicht) aan het maaien van gras bezig was, de witte "jomfer" (juffer) gezien had. Hij had haar oplettend gadegeslagen. Op een gegeven oogenblik moest zij, volgens berekening van den ziener, voor een sloot komen. Hij zag haar niet springen. Zij...

angst

nl.verhalenbank.13529

It is ris in kear gebeurd dat der op 'e Trije Roede yn Feanster heide in man stoar. It wie doe noch buorreplicht en Germ Smous moest dy man biklaeije. Dy man wenne yn in spitkeet mei muorren fan heideplaggen. Germ wie noait net in helt en doe't er mei dy man to set soe en him de holle omheech die, joech dy man lûd. Germ woarde sa binaud, dat hy is dwars...

afleggen

nl.verhalenbank.27920

Vroeger dan zatte ze bij 't vuur, dan kwame de verhale. Veel over de weerwolf. Wtj haddän een buurman en die had verkering in Kerkwijk. Op een keer, toen had ie z'n meisje thuisgebracht, lopende, want vroeger ging alles lopende, en hij gaat naar huis en toen zat d'r wat achter 'm. D'r was d'r eentje vlak achter 'm, sloffe en steune, vlak achter 'm. En die...

achterna

nl.verhalenbank.125698

Belevenissen, verteld door de heer Bontjer. De oude Buurman vertelde me eens, dat hij iets wonderlijks had meegemaakt. Op een avond was hij van een bezoek naar huis teruggekeerd. Hij moest daarbij door een weiland, waarvoor een hek was geplaatst. Juist, toen hij één been over dat hek had geslagen, had hij aan de andere zijde ervan de oude Komies gezien....

angst

nl.verhalenbank.43008

Dyselde Piters Willemke wie ris in kear slim siik. Sy wie dea-min. Der wie in buorman dy wekke altyd by har, hwant de minsken tochten dat it sa fier mei har wie dat se elk momint stjerre koe. Dy man hie op in nacht wer by har wekke. 't Wie sahwat fiif ûre yn 'e moarn, doe soed er nei hûs ta. Willemke wenne in eintsje fan 'e wei ôf. Doe't er by de daem kom...

angst

nl.verhalenbank.33076

Opten Dries wonde Groadus Mielder en nèven ’m wonde zien zwoager Jan Huting. Groadus gieng dood en wier begrave. Op ’n keer was Jan Huting on ’t hout hakke vör de kachel en zien zoon ston nèven’m. Opens zèj die: “Voader, kiek ’s nor ’t huus van ome Groadus. Die kiekt dör ’t raam hirrenopper [hier op aan]”. Jan Huting keek en zag ’t ok duidelijk. Gaauw...

's avonds

nl.verhalenbank.50183

De duivelsprent in Stiens In Stiens woonde lang geleden een boer, die zijn ziel aan de duivel had verkocht. Toen de hem toegemeten tijd op een paar minuten na was verstreken, verscheen de boze bij hem in de kamer. Een knecht, die net wilde binnen gaan, schrok zich wezenloos toen hij de zwarte man zag staan en deed meteen de deur weer dicht. Hij rende naar...

afdruk

nl.verhalenbank.9518

2.5. De scheidspaal Op een gehucht van Eersel woonde in de vorige eeuw een boer, dIe door de drift om zijne akkers te vergrooten, zoodanig was beheerscht, dat hij niet vreesde, den paal welken zijnen akker van dIen zijns buurmans afscheidde, ver voort te zetten, om alzoo eenige roeden grond in te palmen. De brave buurman was geenszins op bedriegerij...

akker

nl.verhalenbank.50045

Het hemdje met één mouw. Er was eens een man, die bekend stond als een echte vrouwenbeul. Hij trouwde voor den derden keer, zijn vorige vrouwen hadden zich dood moeten werken. Hij gunde ze niets bij hun leven, hoegenaamd niets, en toen ze dood waren, liet hij ze afleggen met oude afgedankte kleeren, in een hemd met één mouw. Den eersten tijd van het...

1 mouw

nl.verhalenbank.39313

Weerwolven. Trots zijn ruim tachtig jaar heugt het Cornelis Westveer, de schaapherder, nog heel goed wat die Kloetingsche weerwolf hem heeft aangedaan. Voor een vijftig jaar woonde hij naast dien man. Zijn dochtertje, een meisje van veertien jaar, werd deerlijk door dien weerwolf geplaagd— niet bepaald betooverd, althans dat gelooft hij niet — maar...

aandoen

nl.verhalenbank.35901

Ongeveer 1870 vertelde men mij het volgende: Een blinde man, welke woonde op den weg naar Vreeswijk (dus aan de Vaartsche Rijn) had de gewoonte 's avonds laat een wandeling te maken met een buurman, die hem dan begeleidde. Eens, tegen middernacht, bij een wandeling dicht bij den zogenaamde Liesbosch (tusschen Utrecht en Jutphaas) liet de geleider den...

angst

nl.verhalenbank.13493

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur