Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Noch net sa mâlle lang lyn traktearre in âld wiif in jonge op pankoeken. Doe't er thús kom, bigong de jonge to koarjen. Dat wie syn gelok. It wienen allegearre slangehûden dy't der út kommen. It gebeurde yn 'e Harkema. Twa fan syn susters woarden doe sa lulk op it âld wiif, dat hja roannen nei har ta en seinen: "Nou silstû, âlde duvel, stjerre!"
Mar it...
nl.verhalenbank.21250
Yn Broek wenne âlde Lammert Plantinga. Dy koe tsjoene.
Tabe van der Zwaag hie in pear beesten yn 't hok. Mar moarns sieten dy kij faek los. Op in moarn kom Lou, de soan fan Lammert thús. Doe soed er even nei 't fé sjen. Der wie wer ien los. Doe't Lou de hoksdoar iepen die, kom der mei alle barstengeweld in kat oanstouwen. Lou skopte him foar de kop. De...
nl.verhalenbank.19903
Myn swager syn heit is nou sahwat in fjirtich jier dea.
Hy fortelde, hy hie us op in nacht om in ûre of alve ûnderweis west mei de wein. Hy ried op Grinzer Pein yn, dêr't er wenne. Hy wie op 'e Noardwikumerheide, yn 'e buert fan Noardwyk en Mearum. Dêr hearde er hwat sûzjen. Hy draeide him om op 'e wein en hy seach achter him. Mar der wie neat to sjen....
nl.verhalenbank.25552
Yn Sweagerbosk dêr wenne âlde Tryntsjemoai. Dat wie heit syn beppe. De minsken dy't dêrfoaroer wennen hienen hinnen. De frou dêrre dat wie in tsjoenster.
De hinnen kommen hyltyd op beppe har gerjochtichheit. Dan jage beppe se wer fuort.
Doe woarden dy minsken lulk.
Beppe woarde siik. Der sieten krânsen yn har kessen. Se wie bitsjoend. Dat hie dat minske...
nl.verhalenbank.20563
Heit wie ris in kear ergens op 'e merk. Dêr wie Ymke ek. Doe wie dêr ien, dy krige in bytsje wurden mei Ymke de Jong. Doe sei Ymke tsjin him: "Dû wytst noch wol, tink, hoe't ik it doe mei dy hawn ha? Dû koest net in foet mear forsette." Doe't de man dat hearde, gong er stil fuort.
nl.verhalenbank.27756
Bouke Brinkman wie al âld. Hy rekke bitsjoend.
Doe gong er nei Kûkherne ta, nei Wopke, de duvelbanner. It wie Minne Brecht, dy't him bitsjoend hie.
Bouke sei tsjin Wopke: "Ik mat in drank fan dy ha; ik bin bitsjoend."
Wopke sei: "Ik hoef dy gjin drank mei to jaen, hwant dy giet dochs stikken ûnderweis."
Mar Bouke sei: "Jow him my mar mei."
Doe rekke Bouke...
nl.verhalenbank.29746
Jehannes Meerstra hat tsjinne by Doede Postma. Dy wenne oan 'e Simmerdyk, oan 'e kant fan Burgumerheide.
Op in moarn krigen Jehannes en de boer wurden, wylst se by de thétafel sieten.
Doe soenen se dongride. Jehannes hie in wein laden. De boer hie de beide hynders klear. Dy spande hy der foar.
"Fuort, beesjes", sei er.
Mar de hynders bleauwen stean dêr't...
nl.verhalenbank.21120
Een boer hier in Gijbeland* was an de hooibouw. Hij was doende, hooiberg te zette. Maar 't sturmde nogal en de hooihope vloge over 't land. Die boer kwaad, hij steekt naar de lucht met die hooivork, naar de wind. Weg was die hooivork, spoorloos! Hij heb 'm nooit
meer gezien!
*buurtschap in Brandwijk
nl.verhalenbank.51017
By pake en dy gebeurde 't wolris dat se gjin bûter meitsje koenen. Dan wie de tsjerne bitsjoend. Se joegen de faem de skuld. Dat wie de tsjoenster, seinen se.
Doe ha se de faem op in kear mei de kop yn 'e tsjerne treaun, de fuotten omheech. Sa lulk hienen se west. Hwant de faem hie 't dien, seinen se.
Hja hie ôfgryslike bot raesd. Dat hearde heit. Die wie...
nl.verhalenbank.33122
Imke de Jong hie us in kear rûzje hawn mei twa hege mannen. Dat wienen ofsieren. Hy sei tsjin heit: "Dêr sille wy in grap mei ha." Sy skelden op him. Doe liet er dy beide ofsieren de klean ôfsakje. Hja kommen dêr pûrneaken to stean. Hy sei: "Nou geane wy fuort. Sy matte har mar even rêdde." Doe ha se him letter noait wer fêst hâlden.
nl.verhalenbank.21581
Heit hat altyd koopman west. Tseard Kuorke neamden se him. Hy wie faek op stap mei omke Piter. Sy reizgen dan fan 't iene loazjemint nei 't oare. 't Wienen doe noch jonge bazen.
Sa wienen se us yn 't folksloazjemint fan Terwispel. Dêr wie Jan Kluwer ek. Dat wie in hiele greate keardel. Hy hie in skeareslyp/skjirreslyp. Hy roan winters en simmers mei...
nl.verhalenbank.16842
Je heb hier een boer gehad die met z'n hooivurk naar de wind stak. Hij was an 't hooihope zetten en de lokken woeien weg. Maar dat had niks met toveren te maken. Dat was gewoon driftigheid.
nl.verhalenbank.50961
Doe't Alle Tet stoarn wie brochten se it lyk yn Droegeham op 't hôf. Sy woarde fan 'e Bulten wei riden op in boerewein. Mar de man dy't har ride moest (buorreplicht), socht de greatste gatten op, dy't er mar fine koe, sa lulk wied er op Tet. "Nou sil 'k mei dy rêdde, âld tsjoenster," sei er, "hwant nou ha'k dy yn 'e macht."
Tet hie ien fan syn bern us...
nl.verhalenbank.20051
Hy hat us nei de kermis to Feanwâlden wêst.
Dêr wie in faem, dy hie him de gek oanstutsen. En doe't dat fanke gong to dânsjen, doe hied er har de rokken ôfsakje litten.
nl.verhalenbank.21615
Dood vallen
In diezelfde aangelegenheid hebbe ze nog 'n butje moeite gehad, hebbe ze me verteld. Woutie weggerije, mar 't perd ston net zo stijf, en war gin beweging in te krijge in die ker. Dabegos 'm te vervele. Hij nar binnen: "Laotte me nou weggerije" mar de ker blif net zo stijf. Hij zee: "Laotte we nou weggerije nou veur de derde kir: as ge me nou...
nl.verhalenbank.41491
Der wie ek in faem yn Twizelerheide, dy hie forkearing. Mar doe makke hja it út mei dy feint, hwant dy bidondere har. Doe sei dy feint: "Ik sil meitsje datstû noait wer forkearing krigeste." Doe struide er it praetsje roun, dat, as er snein-to-jouns by har kom, dan lei der altyd in pânse njonken him op 'e stoel; hjasels wie der dan op út om to tsjoenen....
nl.verhalenbank.33826
Ter verduidelijking bij Aant. 1956, fol. 427 III: De ,,mededelingen van mevr. W.G. de B.-D.", Augustus 1956: Wanneer het vermoeden bestaat dat mislukkingen en tegenslagen het gevolg zijn van boos of plaagzuchtig handelen van aardgeesten, dan kunnen deze met gunstig gevolg van huis en erf worden verdreven, door in het huis, op zolder, dilt of vliering, een...
nl.verhalenbank.48616
Bij het Tienhovense veer woonde een man. Die moest je niet vergramd op je maken. Dan kon hij je paard kreupel maken.
nl.verhalenbank.50895
