Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Een boer in Lopik had zeven zonen. Zes waren d'r getrouwd. Die boer zei: .,Nou zit ik hier met die zevende zoon". Hij ging naar de bruiloft van de zesde zoon. Met die zevende zoon. Toen ze terugkwamen lag de hond maar te janken in het berggat.* Hij lag maar te halen. Een week later hoorde die boer 's nachts het grint knerpen. Hij hoorde de takken kraken....
nl.verhalenbank.50859
Spookdieren:
Een dagloner ging in de winter op een boerderij dorsen, en kwam ’s avonds laat over een veldpaadje naar huis. Iedere avond trof hij een zwarte hond aan, die dwars over zijn pad lag te slapen. Eerst liet hij het dier met rust, en liep er om heen. Op den duur werd hij dit moe. Hij riep: “Pak je weg!”, en sloeg het dier flink met zijn...
nl.verhalenbank.63728
Yn Kubaerd, dêr meanden twa poepen. Se hienen it lân der ôf, it wurk wie dien. De jouns rekkenen se ôf mei de boer. Se barden elk har jild.
Doe sei de boer: "Gean jimme joun noch fuort?"
"Né," seinen se, "wy bliuwe fannacht noch yn 't hea."
Doe't se dêr dy nachts yn 't hea leinen, gong de iene oerein en pakte syn harhammer. En dêr sloech er syn maet de...
nl.verhalenbank.31536
4.10.
Ook uit Nunen. Dominee Begeman die was d'r toen predikant en die zei tegen moeders: moeder mocht er niet aan geloven, aan al dat gepraat en gedoen en zo nog al meer, en als moeder daar an bleef geloven, dan mocht ze geen belijdenis mee doen.
Toen zei moeder: 'dominee, ik zal nie' zeggen, dat ik er aan geloof, maar dat er iets in de natuur bestaat...
nl.verhalenbank.44181
178.
Vroeger ien mien kinderjaore dan wier der nog wel is tuus veteld, ook deur olde minse, en dan harre ze 't oaver weerwolve. Daor ware wi'j hèvig gek op a we dat konne höre.
Eén vehaaltje hek daor nog van ontholde.
Dat ging oaver een arboier die bi'j harsdag ging dösse bi'j een boer. Bi'j harsdag mosse de eerappele der ook uut. Dan ginge ze 's marges...
nl.verhalenbank.22538
It mat yn earder tiden ris gebeurd wêze op 't Bûtenfallaet, net sa fier fan Drachten ôf. Dêr wenne in boer, dy hie twa feinten en in arbeider.
Ien fan dy feinten liet him sa ris ûntfalle, dat er noait bang wie.
Fan dy plaets kom men yn it doarp oer skeanpaden hinne. Sa nou en dan moesten se in sleat passeare en oer dy sleatten leinen planken.
Op in joun...
nl.verhalenbank.33384
Der wie in greatfeint, dy wenne by de boer yn Boarn. Op in kear gong er nei Hinke ta. Hy woe de takomst wite. Hinke sei, der soe him in great ûngelok oerkomme. De greatfeint leaude it net.
Der wie ek in lytsfeint by har op 'e plaets. Dy wie deabinaud yn 't tsjuster. Doe moest der us in kear in stik ark helle wurde. Dêr moesten se twa, trije stikken lân...
nl.verhalenbank.23625
Myn oer-beppe wie in dochter fan Douwe Tsjallings Reitsma. Dy Reitsma wenne op Great-Angterp, in pleats op 'e grins fan de âlde Parregeaster mar. Dy mar is nou ynpoldere. Fan dy man binne ûnderskate staeltsjes fan syn sterkens en fluggens bikend.
Sa wie it ris hurdriden yn Makkum yn 1812 op 't séiis. Douwe Tsjallings die ek mei. Hy moast de eerste rit be...
nl.verhalenbank.50547
To Burum wenne in boer Jan Melles Kooistra. Dêr wenne in faem by de boer, dat wie Tet. Mei dy faem haw ik forkearing hawn.
Der sloech yn dat hûs nou en dan in klok, dy't der net wie. De faem hie 't my forteld, mar ik woe 't earst net leauwe.
Op in kear sieten wy yn 'e keuken. Doe sloech der in klok twa ûre.
"Hearst it nou wol?" sei Tet.
Ja, doe hearde ik...
nl.verhalenbank.29291
DE ZIEKE KOE
Op een boerderij in de buurt van Eindhoven werd de ene koe na de andere ziek. De boer verdacht daarvan een oude vrouw, die in het dorp geen goede naam had. Al enkele malen had de boer zich beklaagd bij een goede vriend en deze zei op zekere dag; ‘Je moet me direct waarschuwen als er weer een koe ziek wordt.’ De boer beloofde het en niet lang...
nl.verhalenbank.49582
Ik ben soms in een zekere gemoedstoestand, dat ik iets voorzie. Prettig is dat niet. Het zijn vage momenten, die kort duren; schrik heb je op zo'n moment niet. Ik zal niet alles weergeven, omdat sommige mensen nog leven, van wie dan ik enkele dingen weet.
Onze vorige boerderij is ook opgebrand, in 1942. Die brand zag ik eveneens van te voren. 't Was op...
nl.verhalenbank.47785
Yn 'e Foksegatten spokke in wite juffer.
Dêr wenne jierren lyn in boer yn 'e Foksegatten. Dat wie in sekere de Vries. Dy hie twa jonges. De iene woe moarns min ta 't bêd út. Se koenen him dan net maklik oan 't melken krije.
Doe is syn broer op in moarn by syn bêd kaem en hat him mei de tuolle tsjin 'e holle oan slein om him wekker to krijen. Dêrby hat er...
nl.verhalenbank.38232
Op 'e Haule wenne in boer, dy hie in arbeider. As dy arbeider moarns kaem, siet der in swart hountsje op it houtsje, dêr't er oer hinne moast. Dat hountsje liet de tosken sjen, as dy arbeider der oan kaem, dat hy wie der eins mar hwat bang foar. Dan moast de boer earst komme, hwant it hountsje gong net in striebreed út 'e wei. As de boer kaem, gong 't...
nl.verhalenbank.20708
Ergens stie in pleats. Op in joun wienen de boer en de frou der op út to jounpraten. De faem wie allinne thús mei de bern. De bern leinen op bêd. Alle doarren sieten goed fêst.
Doe kommen der ynbrekkers. Dy groeven in gat ûnder 'e muorre troch. Sa kommen se yn 't hûs. Mar de faem hie fornaem hwat der dwaende wie. Dy stie mei in sabel klear en houde de...
nl.verhalenbank.26190
Op een boerderij te Blaarthem woonde vroeger een knecht, die in de zomer alle paarden naar een weide bracht die dicht bij een eikeboom lag. De wei en de omgeving kende men dan ook als ‘het eiken boomke’.
Iedereen zag de knecht ’s avonds vertrekken, maar niemand zag hem ooit terugkomen.
De mensen uit de buurt vonden dat maar eigenaardig en enkelen onder...
nl.verhalenbank.49787
Op een plaats in de Tempel* zitten allemaal muren in de grond. Rond heel de hooiberg vind je muren. Daar moet een groot gebouw gestaan hebben. Maar wat voor een gebouw, dat weet ik niet. Ze zeggen wel, dat er een klooster heeft gestaan. Ze hebben d'r ge- raamtes gevonden. Nou staat d'r een hofstee. Toen de ouwe De B. nog leefde, heb die me wel eens...
nl.verhalenbank.50931
Geluiden hebben de mensen vaak gehoord.
Mijn vader heeft eens het slaan van dorsvlegels gehoord op een plek, waar nu een boerderij staat. Kijk, die dingen heb ik toch zelf gehoord van die mensen. ‘k Was nog ongetrouwd en toen hoorde ik thuis ook eens wat. ‘k Lag in bed en daar was plotseling het ratelen van een zwaar onweer in de verte.
De andere dag...
nl.verhalenbank.45336
Tichte by Piter Kikkert ûnder 't Surhústerfean stie in boerespul, dêr stie de skuordoar altyd fan iepen. Dat wie ek sekuer wier, dat seinen Jan en alleman.
Guon gongen moarns bitiid nei 't wurk, dan moesten se by Piter Kikkert oer 't hiem. Dan seagen se dêr dy doar wol iepen stean. Op in moarn ier en bitiid soe der in arbeider mei de Feanster boat nei 't...
nl.verhalenbank.28244
Mijn broer heeft nog iemand doen beven. Hij heeft een boerderij verhuurd en deze kwam laatst leeg te staan. Er kwam al spoedig een nieuwe huurder, een man alleen; de vrouw was er van door.
De zaak werd geregeld en ’s avonds voor dat de man het huis zou betrekken, zat hij bij mijn broer.
En dan [zegt] broer H. tegen de huurder.
“Ik heb mie d’r op bedocht,...
nl.verhalenbank.45650
'Als ik er zo eens over denk, meneer, is 't wel vreemd, dat in vroeger jaren er zoveel rare dingen gebeurden, waar je tegenwoordig niet meer over hoort spreken!'
Zo begint de nog flink gebouwde oude schipper Eduard de Bruijn, die in het laatste huisje van de Lage Weg richting Zeedorp in Ossenisse woont.
'Heel wat jaren heb ik - als jongen eerst bij mijn...
nl.verhalenbank.49106
