Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
[Kleissen:] t Is nog nich zo lang liedn, het is zo’n joar of dree, veer, he’k zölm wa verschillende dinger zeen, mer woar’w doar wont en dat is wa heel typisch en doe ha’k nen jong, ie kent ‘m wa, he koomp van W. bie Mekkelbearg hen, doar he’j ok nen weenkel van Hommels, he hef nog bie te Coat wearkt op t fabriek.
Klaassen: Joa den is a dood.
Kleissen: Is...
nl.verhalenbank.128507
Wy wennen yn Boelensloane tsjin 'e iepenbiere skoalle oer.
Wy hienen dêr buorkerije. 't Wie yn 1898, doe hearden mem en ik timmerjen en oar lawaei by ús yn 'e skuorre. Mar yn werkelikheit wie der neat to rêdden. Mar letter hâldden de soasialisten har forgaderingen yn 'e skuorre, dan gong 't der soms bot oan wei, en noch letter, doe't de tsjerke op 'e...
nl.verhalenbank.29382
Op 'e Fogelsang yn 'e Westerein waerd op in plak algeduerigen timmerjen heard, mar der wie neat to sjen. Letter setten se dêr in boerespultsje del.
nl.verhalenbank.19534
Op in joun wienen wy as bern mei beppe bûtendoar. Doe sei beppe tsjin ús: "Hear us hoe't it der dêr oan wei giet." Wy hearden earst neat, mar doe't wy ús goed nei harkjen setten, doe hearden wy ek dúdlik dat der timmere en klundere woarde en sa nou en dan wie 't klets. Krekt as woarde der mei planken en balken smiten. Letter kom op dat plak in plaets to...
nl.verhalenbank.27864
Ik wie in jonge fan sa'n jier of alve, tolve, doe haw ik ris ierappels socht op lân, dat lei oan 'e Hegewei by de Aldegeaster dyk. Der wie in âld mantsje, dy socht mei. Sy neamden him Jurjen bultsje omdat er miswoechsen wie, mar hy hiet Jurjen de Vries. Syn soan Knjillis bultsje socht ek mei.
Moarns sawn ûre kom ik dêr op it lân. Dan bigoun de âld man...
nl.verhalenbank.29447
De plaets mei de stiennen ûlebuorden
Yn Wergea wenne in boer, dy hie in hiel âlde plaets.
Op in joun bigong it hiel bot to waeijen. De boer stie bûten en wie deabinaud dat de plaets omwaeije soe.
Doe kom der him in swarte gedaente op side.
Wêz mar net bang, sei dyselde. Ast dy oan my forkeapje wolst, stiet der moarn in nije plaets, foardat de hoanne noch...
nl.verhalenbank.17032
Yn 'e Surhústermieden by de feart wie in plak, dêr gong it nachts faek op in timmerjen. Njoggen ûre jouns dan bigong it. Altyd klunderen se dêr nachts om. Mar der wie dêrom neat as men der hinne gong.
"Hjir komt fêst in hûs", seinen wy tsjin elkoar.
It hat noch jierren duorre, doe is dêr in nij spultsje delset woarn, flak by de brêge.
nl.verhalenbank.17750
Tusken Feanwâlden en Mounein wie 't froeger allegear wetter. Dêr wenne in boer, dy line op in joun oer de ûnderdoar hinne. Doe hearde er ynienen buslidden ratteljen oer 't wetter. Mar dêr wie neat to sjen.
Letter waerd dat terrein dêr allegearre droech makke en doe kommen der allerhande buorkerijen to stean.
It hie foartsjirmerije west.
nl.verhalenbank.36402
To Burum wenne in boer Jan Melles Kooistra. Dêr wenne in faem by de boer, dat wie Tet. Mei dy faem haw ik forkearing hawn.
Der sloech yn dat hûs nou en dan in klok, dy't der net wie. De faem hie 't my forteld, mar ik woe 't earst net leauwe.
Op in kear sieten wy yn 'e keuken. Doe sloech der in klok twa ûre.
"Hearst it nou wol?" sei Tet.
Ja, doe hearde ik...
nl.verhalenbank.29291
Yn Drachtster Kompenije by de feart wenne in boer. Dat wie ien fan 'e Klaes Tyssingsmanlju. Hy hie in greate rige fé.
Hoefolle feinten as dêr wol net west wienen dat stuts neat net nau. Dêr woe noait ien bliuwe, hwant it doogde dêr net.
Doe kom dêr ris in feintsje, dat wie lytse Albert (= A. Scholte). Dy wie net sa mak.
De earste joun hie de boer al tsjin...
nl.verhalenbank.23568
Yn Grinslân wienen plaetsen, dêr spokke it. De wein rattele dêr soms yn 'e nacht op 'e telle om. Dat wie de foarboade fan 'e drokte fan 'e kommende deis.
nl.verhalenbank.24223
Er is in de gemeente Oldekerk te Faan een oude boerderij "Bijma", waar vroeger de beul "de Mepsche" heer van 't Faan woonde. Hij moet een vreeselijke dood gestorven zijn.
Oude mensen zeggen, dat er in ieder jaar op de sterfdag van de Mepsche zijn geest rond het gebouw waart en aan de blinden (jaloezieën) rukt, en gevaarlijk is voor nieuwsgierige...
nl.verhalenbank.13507
Twa jongens hienen de godgânske dei omswalke. Hja wienen warch en kamen by in buorkerij. Se fregen de boer of se dêr oernachtsje mochten. De boer makke gjin biswier, mar hy warskôge har, it wie in spoekhûs, dêr 't se yn tolânne kaem wienen.
"Jimme meije allinne mar antwurdzje, as ik jimme hwat freegje, oars net ien, forstien?'
De jongens wienen bliid, dat...
nl.verhalenbank.17410
Yn 'e Pein stie in boerespul yn de Bosk. Op in joun sieten se allegear by de tafel. Doe hearden se ynienen lawaei. Der woarde mei amers wetter smiten en mei luiwagens en biezems. En dat hie sa'n leven jown, dat sy wienen der allegear binaud fan woarn. "Hwat mei dêr wêze," sei de boerinne, "dêr doar ik noait hinne. Hwa fan jimme doart nei de doar ta."
Doe...
nl.verhalenbank.32914
Ek fan de nije spullen yn 't Bûtenfjild hearde ik fan tofoaren it timmerjen.
nl.verhalenbank.18180
Op een plaats in de Tempel* zitten allemaal muren in de grond. Rond heel de hooiberg vind je muren. Daar moet een groot gebouw gestaan hebben. Maar wat voor een gebouw, dat weet ik niet. Ze zeggen wel, dat er een klooster heeft gestaan. Ze hebben d'r ge- raamtes gevonden. Nou staat d'r een hofstee. Toen de ouwe De B. nog leefde, heb die me wel eens...
nl.verhalenbank.50931
Us mem hat by in boer tsjinne. Doe wie se noch jong.
Nachts om ien ûre hearde ús mem altyd ien de mjilling lâns sliere. De oaren hearden it soms ek. Mar noait ien dy't hwat seach. Se bigongen der allegearre om to tinken en se hearden sekuer it sloffen troch de koestâl, it gong nei de tsjernmoune ta. Mar as se der ôf gongen om to sjen hwat it wie, seagen...
nl.verhalenbank.29363
Je had in Harmele ok een boerderij met een laan. Daar was een water. Daar hoorde ze een klap. En dan ginge ze kijken en was d'r niks an de hand.
nl.verhalenbank.57871
Ik wie boerefeint yn Tytsjerk. Ien kear wyks roan ik nei de jongelingsforiening yn Suwâld. Dat wie in ûre rinnen. Omt ik der oars net op tiid komme koe, iet ik fan to foaren mar ien stikje brea. As ik dan de jouns let wer thús kom, iet ik it oare op. Sa wie 'k wer us thús kom, ik siet to brochje-iten yn 'e tsjernherne. 't Wie op 'e Lytse Geast. Ik tochte:...
nl.verhalenbank.20579
Myn âlden hienen in flaeksbrake. Ik tsjinne yndertiid as boerefaem. Op in kear kom ik thús, doe seinen se tsjin my: "Sjoch us yn 't achterhûs. Wy hearre de brake iderkear gean, mar wy kinne der noait ien gewaer wurde. Miskien datstû tûker bist."
Doe hearde ik it sels ek. Mar ik doarst der net heal hinne omdat it gjin goed spul wie. It wie foartsjirmerije.
nl.verhalenbank.19500
