Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
In Stolk had je vroeger jare een vrouw, dat was een slaapwandelaar. 't Was een boerenmeid. Ze ging dikkels stijf vroeg melke en om bij de koeie te komme mos ze over een plank hene. Dan was ze dikkels al klaar voordat de andere begonne ware. Op een keer heb die boereknecht, die in 't land d'r naast melkte, voor de grap de plank opgehaald. Toen is ze...
nl.verhalenbank.70631
Ik heb wel is 't verhaal gehoord van een meissie, dat ging slaapwandele. Die boer die wou daar zekerheid van hebbe. En die haalde de plank in, waar ze altijd heen ging om te melke. toen is dat meissie verdronke*.
nl.verhalenbank.70156
It wie op in saterdeijoun, by de Doezumer Tocht (in wetter). Heit (Thomas Bruining) en dy soenen to praten. Doe hearden se ynienen in stim út it wetter: "De tijd is der al, de man is der niet." Trije kear achter elkoar hearden se dat en it klonk hiel helder. Heit en dy tochten har binaud. Doe kom der in man oanfleanen yn in seas mei in hynder der foar. Dy...
nl.verhalenbank.17643
In Onstwedde was n boer en dai zien grootknecht zag liekstoaties; altied s nachts. Dan möz e tou t berre oet en dat was wol es lastig. Boer zee in t leste: “Goa dr man nich weer oet of vertel mie van te veurn, woor d ast hen gest.”
Op n nacht lag d jong weer te hunsken (janken) op berre, hai kön nich langer in hoes weezn.
Boer zee: “Moust n enne vot?”...
nl.verhalenbank.45303
Ze zeggen wel is "'t Gaat er Spaans toe". Nou hier in Berkou is 't ok wel eens Spaans toegegaan. Ik zal je vertellen waarom. Je hebt bij ons een groot, diep water, een zijtak van de achterwetering en dat water heet vandaag de dag nog altijd de Spaanszee. Die naam Spaanszee stamt uit 1600, uit de Spaanse tijd. D'r woonde daar in die ouwe tijd een boer en...
nl.verhalenbank.70622
Sterke Hearke hie in dochter, dy hiet fan Rixt. Dy wie o sa sterk, mar dat woe se net rjocht wêze. Hwant se wie bang, dat se dan net in man krije soe.
Sy tsjinne by in boer. Op in kear hâldde in kloftsje jongfolk in wedstryd: Hwa't in earnamer fol wetter om 'e skuorre hinne drage koe. Rixt wie der ek by. Sy nom de earnamerfol wetter yn 'e iene hân. Nou...
nl.verhalenbank.12217
De vrouw van een boer viel op een keer in het water. Dat beurde in Brandwijk. Die boer die zee: " 't Opperwezen heb ze d'r ingewerkt en zal ze d'r ok wel weer uithale" . 't Is dat een buurvrouw d'r heeft gered anders was ze verdronken.
nl.verhalenbank.57770
Yn 'e Hamster Pein wenne in boer dy ried by winter op 'e Wide Pet op redens. Doe hearde er dêr út in wek in stim weikommen: De tijd is verschenen, de man is er niet. Gauachtich dêrnei kaem der in man oanriden dy't yn dat wek ried.
nl.verhalenbank.17546
Dit wurdt jim lêste reis
Wy mochten graach ride en wy sieten yn 't wetterlân. Mar heit warskouwe altiten:
'Tink der om mei de marren, dat jim dêr noait jûns let oer geane'. En dan kaam in ferhaal op 'e lappen, dat hie er fan beppe. Ik wit net goed, wêr't it bard is, op 'e Groustermar of op 'e Burgumermar, ik wit wol, dat der in feint en in faam yn in...
nl.verhalenbank.12979
Bij Lopik vind je een stuk land, dat de Vriezeman wordt genoemd. Achteruit is het een griend. Bij de Vriezeman zijn wel eens een paar boeren met paard en wagen te water geraakt en verdronken. Dat werd toegeschreven aan een spook. Vroeger had je in Lopik ook een cafégie, dat 't Spokie hiette. 't Was een stil cafégie. Die vrouw die daarin zat, noemde ze Mie...
nl.verhalenbank.50592
Luip vrouger ook'n zwaarver deur Westerwolde. 't Was 'n houpen-moaker. Hai sjoude bie de boeren langs. 't Geld wör moist verzopen en doarom sluip'e ook bie boeren in 't heu. Den gebeurde 't ook wel es, dot'e zee:“'k Ken noait sloapen, doar zitten ze.” Och, den kreeg d'n boer 'n oksebiele en huif d'r mit in t ronde. Om ze weg te joagen. 't Huilp ook al...
nl.verhalenbank.42991
In 't paardepad opzijgezet, van zuk soort dinge hoorde je vroeger veel. Dikwels genog gehoord, maar 't verhaal d'r van weet ik niet meer. Wat ik wel weet, dat is nou een overlevering van een ome, dat heb ik van een ome van me. Die wist anderhande te verhale. Kijk is, je had vroeger geen tillevisie en geen radio en toen wier d'r veel over dat soort dinge...
nl.verhalenbank.70739
Der libbe in boer, dy hie in faem, dat wie in slaapwandelaarster. Hja kaem fan Tsjum. Earst hie de boer dêr neat fan yn 'e rekken. Mar it nuvere wie, as hy de moarns fan bêd kaem en sy gongen it lân yn om de kij nei de jister to driuwen om se to melken, dan wienen dy kij al yn 'e jister. Dat hie dy faem al dien as se de nachts fan bêd kaem to...
nl.verhalenbank.31615
Der wie in boerefaem, dy gong der nachts wol ôf, sûnder dat hja it wiste. Dat wie in 'slaapwandelaar'. Dan gong se ta 't hûs út nei it stalt ta, by de wyk, dêr't de lege molkbussen op stienen, dy't de molkfarder dêr brocht hie. Der wie in hekje oan 'e kant oan 't stalt, dêr leunde se op, wylst hja de bussen himmele. Hja die dat allegear sûnder dat hja it...
nl.verhalenbank.29501
Us beppe hie har de maeijes yn Oerterp as faem forhierd by in boer. Pake Harm hie doe al forkearing mei har. Op in snein-to-joun soed er nei har ta. Hy moest oer in planke hinne. Mar de minsken warskôgen him.
"Dêr matte jo noait oerhinne, hwant dan fordrinke jo," seinen se. Forskate lju binne dier al forsûpt. De kweade sit dêr en dy past op as der guon...
nl.verhalenbank.17571
DE VIS IN DE GREPPEL
Door geweldige overstromingen heeft de zee heel wat land weggespoeld. Van het Kruis, de zuidelijke punt van Marken, ging men vroeger, met behulp van een plank, naar de vaste wal bij de Nes. Marker vissers vermeden altijd het Urker kerkhof, oostelijk van dat kleine eiland, omdat de netten er scheurden door de grafstenen en muurbrokken....
nl.verhalenbank.12804
In Wedde is ook n moal n woagn mit n vouer heu in ain kolk reden.
Boer en peerd binnen dr bie verdronkn.
Ik heb t nooit heurd, moar ollere lu wozzen te verteln, dat al joarn van te veurn uut dei kolk n stem komen was,; t gong over n kerel, dei op zien tied op dat stee verdrinkn zol. Het juuste wait ik dr nait van.
nl.verhalenbank.46228
Ik en ús Ritske ûngetiden yn Toppenhuzen. It hea moest dêr op preammen laden wurde en woarde oer 't wetter thúsbrocht.
Der wenne by dy boer in faem, dy sliepwandelde altyd. Dan gong se nei 't stap ta en spielde dêr hwat út. Wylst hâldde se har oan 'e leuning beet.
Doe sei de boer op in kear: "Dat mat út wêze." En doe sage hy de leuning der ôf.
Dy nachts...
nl.verhalenbank.25217
Spookdieren
Omstreeks 1910 haalden opgeschoten jongens de volgende grap uit: uit een weiland haalden zij een veulen en bonden dit 's avonds laat een brijpot om de hals die zij vulden met stenen en stukken ijzer. Zo werd dit veulen de straat opgedreven, het dorp door, waar nog door verschillende mensen de verhalen van spookveulens werden geloofd. De grap...
nl.verhalenbank.13400
Der wenne oan 'e Skeanpaden by de Ham in boer, dy hie in lytsfeint. Dy sei, dat er foar gjin duvel bang wie. De boer sei tsjin 'e greatfeint: "Wy sille him dat opskeppen ôfleare." Doe stjûrde er op in joun de lytsfeint nei de buorren ta om in boadskip. It wie tsjuster. It paed roan oer in houtsje. Tsjin 'e greatfeint sei er: "Gean dû nou nei it houtsje ta...
nl.verhalenbank.12480
