Datasets - ISEBEL

De famylje Wesbonk wenne to Ljouwert oan 'e Spanjaardsloane. Myn suster hat dêr faem west. Dêr kaem ek altyd in werkster, dat wie in troude frou. Op in kear fortelde dy werkster, dat har bern siik wie. Dat woe mar net betterje. It kwynde. Doe wie se nei in duvelbanster tagong. Dat wie Smoarge Jantsje, dy wenne to Ljouwert. Dy sei, it bern wie bitsjoend....

nl.verhalenbank.31906

Der wie hjir yn Nederlân ris in poep, dat wie in greate opskepper. Hy hie in Nederlander by him, dy't him it iene en oar út ús lân sjen liet. Doe kommen se by in great gebou. De poep frege syn maet: "Hoe lang bouwe se dêr nou oer?" "Sahwat in healjier, matte jo tinke", sei de Nederlanner. "Och heden," sei de poep, "sà lang? Dat ha se by ús yn in maend...

beweren

nl.verhalenbank.33740

Oan 'e Parsingel to Eastemar hinge froeger in wite gedaente oer de homeije hinne. Guon wienen dêr tige bang foar. (Mar der waerd wol biweard dat dat ien fan 'e jonkers van Sminia west hie, dy't dat die, om 'e minsken bang to meitsjen)

angst

nl.verhalenbank.21960

Trije jonkjes stienen by in brêge. De brêge wie ôfdraeid, der wie dus in hiel great gat yn 'e wei. It iene jonkje sei: "Us heit springt samar oer dat gat hinne." "Dat bistiet net", seinen de oaren. Mar it jonkje hâldde fol, dat op 't lêst moesten se it wol leauwe. Doe sei it twadde jonkje: "Jimme heit is in hiele baes, mar dan mast ús heit ha. Lêstendeis...

nl.verhalenbank.33828

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur