Datasets - ISEBEL

Ja, daar had je ook een verhaal van. D'r was een boer en daar wou de karn niet af. De karn was betoverd. Toen de gloeiende pook d'r in. Ze hoorde een vreselijk geschreeuw. Toen was de karn af.

nl.verhalenbank.72807

Myn âldste suster hie nou fiif en sauntich jier west. Hja wenne njonken it café fan Kielstra. Heit en dy hienen in krêbbe yn 't bêdsté, dêr sliepte ús Pytsje yn. Altyd om deselde tiid yn 'e nacht, tusken ien en twa ûre, bigoun it bern forskrikkelik to jammerjen en to razen. Se koenen har noait stil krije, sa angstich en sa binaud wie 't bern. Doe kom âlde...

angst

nl.verhalenbank.21092

Marij dy hat har eigen bern Bet bitsjoend. Marij stuts harsels nou en dan yn 'e side. As se dat die, dan raesde Bet it út fan 'e pine.

betoverd

nl.verhalenbank.21335

Neist sa'n hûndert jier wie ús mem har âldste suster, dy't yn 'e Harkema wenne, slim siik. Hja wie tolve jier âld en koe net wer better. De heit (Aise van der Heide, in tige froom en leauwend man) gong skean de paden del nei de duvelbander fan de Ham, hwant sy wienen har rie to 'n ein. Hy krige in drankje mei en sette dêrmei op hûs ta. Mar ûnderweis...

achtervolgen

nl.verhalenbank.21328

Der wie us in boer, dy koe tsjoene. Hy hie in toverboek. As er dêr yn lies, yn 'e nacht, dan foroaren syn kij op 'e stâl yn stobben. Hy tsjoende se even letter wer yn kij werom troch tobek to lêzen. Hy boun dan tagelyk himsels mei in blauwe bûsdoek om 'e nekke hinne oan 'e tafelspoat fêst. En dan smiet er in stik brea mei de rjochterhân oer it...

achteruitlezen

nl.verhalenbank.21738

Doe't wy krekt troud wienen, wennen wy oan 't Wyldpaed by pake yn. Wy hienen al in pear bern. Alle moarnen kom stammerige Harm by ús lâns. Hy hie in sek by him, hwant hy roan to skoaijen. Elke kear bleau Harm by ús foar 't glês stean en dan frege er: "Hoe giet it mei de lytse jonge?" Ik sei altyd: "Goed." Mar sa faek as Harm dêr stien hie, bigong de jonge...

aanvliegen

nl.verhalenbank.19888

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur