Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
No. 169. Even buiten het dorp Oerle staat een huis, Den Dooden Uil, geheeten. In de 18e eeuw woonde daar een vrouw, die herberg hield, omdat 't een drukken weg voor zware karren was. Zij was een heks. Wee den vreemden voerman, die het durfde te wagen, voorbij te rijden, zonder iets te verteren! Dan liet die heks haar gevaarlijken hond op hem los, of zij...
nl.verhalenbank.46918
2.27. De tooverheks te Oerle
Er bestond vanouds op eenigen afstand van 't dorp eene hut, Dooden Uil geheeten, waar, ter vorige eeuw, eene oude vrouw in woonde, die eene heks was en eene kroeg hield, wegens drukken doortocht van zware vrachtkarren. Wee den vreemden voerlieden, als zij het durfden wagen voorbij te rijden, zonder geld te verteren! Dan zette...
nl.verhalenbank.50067
Dyselde omke wie in bern fan acht jier, doe rekke er bitsjoend. Alde Klare wie in heks, dy die dat. Omke syn mem hiet fan Wike. De âlde heks kom faek by harren. Dan sei se: "Och Wike, doe de planke even over. Ik wil even de kleine jongen zien." Hwant omke en dy hienen in draei oer de feart.
Klare wenne yn 'e buert. Hja kom der dan yn en krige kofje. Faek...
nl.verhalenbank.19619
By myn skoanheit wie ien fan 'e bern siik. It wie bitsjoend. Doe gong skoanheit nei de duvelbanner Wopke ta. Wopke joech him in drankje mei. Doe sei Wopke: "Mast goed op it drankje passe. Der komt dy aenst ûnderweis in grouwe houn tsjin, dy hat it op it drankje forsjoen. Tink derom en lit dy houn net passeare oan 'e kant dêrstû it drankje hast."
Mar de...
nl.verhalenbank.30067
By 't spoar woonde in frou, dy kon haar feranderen in een hond. Se kwam door 't sleutelgat in hûs. Douwe Baeije had een suster, die was in ferkeerde handen.
As dy frou by 't spoar op bed lag, dan was de siel der út. It lichum lag, maar de geest was weg.
Douwe Baeije har zuster is storven. Dy het se doodtsjoend.
De buren van de lu die 't famke ferloren...
nl.verhalenbank.24280
By ús heit syn âlden kom alle jounen in dikke houn, dy lei de foarste poaten op 't finsterbank en dan seach er mar nei 't bern, dat dêr yn 'e hoeke yn 'e keamer lei. As heit der út gong wie de houn wer fuort. Dy houn dat wie in tsjoenster, dy hie 't bern bitsjoend. Pake en dy wennen yn 't hûs, dêr't nou Ritske Bekkema wennet, oan 'e Bethlehemsreed, hjir...
nl.verhalenbank.38696
Us heit hat us nei Grinslân west to takkebinen yn 'e buert fan Tolbert. Dêr wie allegear bosk. Hy slepte nachts by de boer yn 't strie op 'e koustâl. Mar dat strie, dat waerd stadichoan ûnder him weiskuord. Op it lêst hied er net in strieke mear ûnder him. Doe tocht er, dat sil de houn wol dwaen, mar dat wie sa net. Hy seach us goed om him hinne en doe...
nl.verhalenbank.19676
‘’K was nog een jong meiske,’ zei moeder, ‘’k ging nog niet met jouw vader toen is het gebeurd, dat een oud vrouwke bij een boer in de buurt van de [Palboom] ’t erf opkwam. De boer kende d’r wel en hij wist niet veel goeds van d’r. D’n hond, die aan de ketting lig, ging als een wildeman tekeer toen ze ’t erf opkwam. D’n boer bleef er op wachten. ‘En,’...
nl.verhalenbank.70069
Herinneringen over spoken in Middelharnis.
Dan nog het verhaal van Hansje Lampe, algemeen bekend. Hansje was een lorrejood (algemene beroepsaanduiding van voddenkoopman) en hij lustte graag een borreltje, maar deze eigenschap heeft met het verhaal niets uitstaande. Toen Hansje op een keer in de nacht in zijn hondenkar de reis van stad aan het Haringvliet...
nl.verhalenbank.13282
Ridzert van der Veen syn wiif lei yn 'e kream. Baeije wie dêr kreamwarster en dy hie har bitsjoend. Doe gongen se nei Piter Poes ta fan 'e Sumarreheide. Dat wie in duvelbanner.
Piter Poes kom mei de hounekarre. Hy wipte om mei de karre doe't er op 'e hoek wie fan Feanwâldsterwâl. Dat wie 't wurk fan 'e tsjoenster; dy woe him dêr net ha.
Doe ha se him wer...
nl.verhalenbank.38077
Klaes Talma hiet ús heit. Hy wenne oan 't Wyldpaed, tichte by 't spoar. Hy wie noch in jonkje.
Op in kear gong er nei in âlde frou ta om molke. Der wie in jonkje by him, dat wie syn kammeraet.
It âld minske joech heit in apel, mar se sei der by, dy apel mocht er net mei it oare jonkje diele, dy moest er allinne opite.
Doe woarde heit siik. Earst gong hy...
nl.verhalenbank.29627
Heit hat as lyts jonkje bitsjoend west. Doe wenne er op 'e Gariperheide. Hy wie soms sa slop, dan koenen se him oprolje as in skûdeldoek en dan wied er wer krekt sa stiif as in stôk. En it gong altyd op in gûlen. Doe gong pake nei Piter Poes ta, dat wie de duvelbander fan Sumarreheide.(^ ± 1900), mar dy wenne doe noch yn de Ham. Pake krige in drankje fan...
nl.verhalenbank.19783
Mijn opao dus een broer van jouw opao, die werkte bij De Kôôl en dat was potte en panne had tie en koppies en bakkies en rotzooi maor hij had ok an de Kromme Weg had tie wat land en daer liepe wat koeje. Dus mijn opao Kees die mos dan mit d'n hondenkar daer gaon melluke en toen komp tie trug en toen rijd tie hier an de Muizekao want taer weunde Keechie...
nl.verhalenbank.47033
2.
Toen wie op Weiteveen wonen veur t eerst, harn wie n huuske aan de grenze. In dat huuske har n hekse woond. Et deugde er niet.
De hoender zatn smaanks dood op et nust.
En de hond gung ons ook zo maar dood.
Ik naar de pestoor, maar die vroeg: “Waar woont u?”
Ik zeg: “Aan de grenze.”
“Dan kan k net zo goed naar Afrika gaan”, zee ie en hai bleef vot.
En...
nl.verhalenbank.46298
De tsjoenster dy't tichte by ús wenne, wie troud. Har man wist wol dat hja tsjoene koe.
Op in kear kaem der in famke by dy lju en doe sei dy tsjoenster tsjin dat famke: "Sjoch leave, hjir hast in moaije apel fan my."
Mar doe sei de âld man tsjin har: "Dû jowst dat bern net in apel."
Wy mochten noait hwat fan har oannimme, hwant dan woarden wy bitsjoend....
nl.verhalenbank.30380
Kl.H.: D’r was es nen keerl en den was dreeneegntig joar, dreeneegntig, ik zeg: hes doe d’r nooit was van heurd. Ja, zeg he, ik heb t wa es heurd. Den har vrower venground van ouns en dee zoln d’r aajt moal hen op de visite, mer ouns Hanna, den löap zoa hard nog nich, met gungn d’r toch moal hen en doe kwamn wie dan doar en doe hadn ze doar koffie kregn,...
nl.verhalenbank.128496
Ik haw ris nei Wopke Minke fan Kûkherne ta west om medsinen. Ik krige in drankje fan har mei. Hja sei, ik moest fral tige op dat drankje passe ûnderweis, hwant der koe wolris in houn by my opspringe dy't it drankje stikken ha woe.
Mar der is my neat oerkaem mei dat drankje.
It wie sa, myn wiif wie siik. Hja koe net gean fan 'e pine. Doe seinen de buorlju...
nl.verhalenbank.38529
In tsjoenster mat om 'e sawn jier ien deatsjoene, oars giet hja sels dea.
In tsjoenster kin har yn in kat of in houn foroarje. Soms forgaderje dy katten; ien hat dan de lieding. Jowt men sa'n kat in pak op 'e bealch, dan bliuwt de tsjoenster de oare deis op bêd lizzen. Dêr kin men oan wite dat men mei in tsjoenster to dwaen hat. Hja bitsjoene meastal...
nl.verhalenbank.36712
Der wie in jonge boer, dy wenne oan 'e Achterwei yn Sumar, op 'e plaets, dêr't nou Bonne Algra wennet. Syn mem en syn suster wennen yn it hûske dêrnjonken. De boer hie in famke, dat wie altyd siik. Mar de dokters koenen it bern net geneze. It bern tsjirme. De boer hâldde in bulte fan jeijen. Hy siet wol gau us achter in grouwe hazze oan, mar dy koed er...
nl.verhalenbank.12228
Tusken Hijum en Finkum leit de Iestdyk. Hjir wei yn 't earste hûs wenne in húshâlding mei in jonge.
Dy jonge neamden se altyd Wâtse Klop, mar hy hiet fan Wâtse Stienstra.
Op in kear wie dy jonge yn Hallum. Dêr haldde in âlde frou him oan en dat âld minske joech dy jonge in koekje. Hja sei, de jonge moest dat koekje allinne opite. Dat die dy jonge ek.
Mar...
nl.verhalenbank.30113
